tag:blogger.com,1999:blog-62357729941545522942024-03-16T14:37:31.803-07:00LA CUEVA DE LA NUBE BLANCAESPIRITUALIDAD FRANCISCANAUnknownnoreply@blogger.comBlogger438125tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-36686157746078066002024-03-15T22:21:00.000-07:002024-03-15T22:21:05.398-07:005º domingo de Cuaresma<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK83YMPggConuw6EyjkouQpOKORNoAgm-InC0aAMAkPPSJAaNx39VBiTJtV8Pibu4QCysQEh4FwM1PofJvGmflnVLT_zpO1Z9LYxqCAy0QZX2w5Cz6f4QBbOQ2goimbYF9WNwzvYQN-9hQ9x3DDK4BFSoa0hmmbSvANCLHBu_K0_fqEAAVU9bRoBeUnw0/s1452/5aR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1452" data-original-width="1072" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK83YMPggConuw6EyjkouQpOKORNoAgm-InC0aAMAkPPSJAaNx39VBiTJtV8Pibu4QCysQEh4FwM1PofJvGmflnVLT_zpO1Z9LYxqCAy0QZX2w5Cz6f4QBbOQ2goimbYF9WNwzvYQN-9hQ9x3DDK4BFSoa0hmmbSvANCLHBu_K0_fqEAAVU9bRoBeUnw0/s320/5aR.jpg" width="236" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a name="_Hlk64731636"></a><a name="_Hlk66700288"><b>5º domingo de Cuaresma Jn 12, 20-33 <o:p></o:p></b></a></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Acabamos
de oír el último discurso público de Jesús en el templo. La última controversia
con “los judíos”. Los jefes ya han decidido su muerte. El Cristo no puede
morir, dicen algunos, y es cierto que el elegido de Dios no puede fracasar;
pero Jesús irá a la cruz, lo cual es un escándalo. Pero, para el que ha querido
ver, Jesús les pone, y nos pone, en la tesitura de elegir entre esa teología
racionalista nacida de sus mentes o su Palabra, porque su enseñanza se está
convirtiendo ya en opción definitiva: <b><i>“La luz aún está con vosotros, por
poco tiempo. Caminad mientras haya luz, no vaya a ser que os alcancen las
tinieblas. El que anda en tinieblas no sabe a dónde va. Mientras tenéis luz,
creed en la luz, y seréis hijos de la luz”.<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 11.0pt;">¿Hasta dónde estamos dispuestos a aceptar la cruz? Es
la cumbre de su tarea: dar la vida como expresión máxima de su entrega a su
misión, a la voluntad del Padre, en la cual vemos la expresión del amor de
Dios.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i>…Cristo
crucificado, necedad para los sabios, escándalo para los judíos…<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i>En
una primera mirada</i></b>, siempre nos produce horror. ¿Siendo su Padre el
Dios del amor, cómo puede permitir esto? Así el Crucificado no es otra cosa que
escándalo, y todos los crucifijos-adorno no son otra cosa que signos de
superficialidad, casi blasfemia. Significa que no nos afecta el horror de la
cruz.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i>En
una segunda mirada,</i></b> el Crucificado es misterio que no podemos entender,
pero a pesar de lo cual seguimos creyendo en Dios Padre. No podemos entender
que Jesús, el mejor de los hombres, el más inocente y el más limpio, tenga que
acabar así ante la inoperancia del que se llama Padre y le llama “mi
predilecto”. A pesar de lo cual, seguimos creyendo, porque tenemos suficientes
evidencias para aceptar a Jesús y su mensaje sobre el Padre. Creemos a pesar de
la cruz de Jesús: Creemos en Dios Padre a pesar de la cruz de tantos humanos
crucificados por el mundo. En esta línea los crucifijos se ocultan, los miramos
con estremecimiento, nos atrevemos a mirarlos de vez en cuando porque desafían
nuestra fe.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i>Una
tercera mirada</i></b> entiende la dimensión última del amor en un mundo lleno
de mal. Jesús, el hombre lleno de Espíritu, hace de su vida entera una pelea
contra el mal y la oscuridad. Por eso cura y enseña. Y por eso el mal se le
opone y buscará matarlo. En Jesús vemos a Dios luchando contra el mal, la
enfermedad, la ignorancia y el pecado. Y esta lucha le va a llevar hasta el
final, hasta dar la vida. Y vemos en Jesús a Dios llegando hasta el final,
porque obras son amores. La cruz es la cumbre de su lucha y su entrega. Así,
creemos en Jesús precisamente porque no baja de la cruz. Y por Jesús
crucificado creemos más en el amor de Dios. Y los crucifijos se convierten en
nuestro desafío a la lógica del mal. Pero esto supone una completa revolución
de nuestros criterios, nuestra teología y nuestra manera de vivir.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Habíamos
pensado en Dios como dueño del bien y del mal, Señor absoluto que produce de
alguna manera los males del mundo, que podría considerarse incluso como
“culpable” de la cruz de su hijo. <b><i>Jesús crucificado nos dice que el mal
está ahí, y Dios está enfrente, peleando contra el mal.</i></b> El mal está en
la deformación religiosa, en los cambalaches políticos, en la soberbia
dogmática, en las trampas económicas, en los sentimientos de venganza, de
lujuria, de… El mal está ahí. Y Dios no está en el origen de eso, sino
enfrente, peleando contra todo eso. Jesús está también enfrente, enfrentado al
mal. No es el Dios lejano inatacable por el mal; es el hombre, que puede, que
tiene que sufrir el mal; pero el hombre lleno de Espíritu, que es capaz de
triunfar del mal, aunque el mal parezca, a primera vista, derrotarle.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i>Algunas
cosas sólo las podemos entender aceptando la Palabra, que ante nuestra razón
tantas veces se manifiesta como locura.</i></b> En ciertos niveles, nuestra
lógica no puede sino naufragar. Querer comprender a Dios es como tratar de
coger agua con un cesto. De Dios sabemos lo que Él nos ha dicho, con todo lo
demás siempre nos arriesgamos a <b><i>“hacerlo a nuestra imagen y semejanza”.</i></b><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Y
otro tanto sucede cuando tratamos de comprender al ser humano, porque el barro
lo podemos analizar, pero ¿qué microscopio nos mostrará al Espíritu de Dios que
habita ese barro? <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">De
Dios sólo podemos entender lo que Jesús nos muestra… Pero esa fascinación se
tambalea al verle crucificado: <b><i>“Si el grano de trigo no cae en la tierra
y muere, queda él solo; pero si muere da mucho fruto. El que ama su vida, la
pierde; el que odia su vida en este mundo, la guarda para la vida eterna”.<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Por
esta razón, <b><i>la cruz no puede separarse de la resurrección.</i></b> La
cruz muestra el final de la lógica, es locura y escándalo; el mal parece más
fuerte que Dios, nos quedamos sin esperanza. <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i>Jesús
resucitado es la lógica de Dios: la fuerza del Espíritu es mayor que el mal,
aunque pueda parecer sometida y vencida. Por eso, la cruz es una evidencia de
los sentidos, como el mal. Pero la resurrección, la fuerza del Espíritu, es
objeto de fe.<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Jesús
sufre y muere, como todo ser humano, pero no desaparece, como nadie desaparece,
ni ningún bien, porque Dios no muere. <b><i>Y la muerte no es más que el final
del engaño, el final del poder de las tinieblas, el final de la apariencia.
Sólo muere lo que no es verdad. El Espíritu no muere. Ni las obras de la luz.
Ni Jesús, porque está lleno del Espíritu. Ni nosotros, si lo estamos…</i></b><b><i><o:p></o:p></i></b></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-32813883122965020962023-12-05T23:03:00.000-08:002023-12-05T23:03:37.867-08:00INMACULADA CONCEPCIÓN DE LA VIRGEN MARÍA Lc 1, 26-38<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6OFu1LDPEr9ouitOkMnUWxG-8hNOQvQBx22IddS-mRzIjzTnp3WlEtEEK_xgvsu4sgZh8gq7y2WucTwbMo17e1er1A-NS9AtJnLPTgccv3Gy7VAksOsbi9Sa3z3mlbpqXIOn146HckCbfYoQYN78udSiMmMYvcjmlxcus0ve9Te6ns2yfdEYok6htjSQ/s1276/INM7R.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1276" data-original-width="953" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6OFu1LDPEr9ouitOkMnUWxG-8hNOQvQBx22IddS-mRzIjzTnp3WlEtEEK_xgvsu4sgZh8gq7y2WucTwbMo17e1er1A-NS9AtJnLPTgccv3Gy7VAksOsbi9Sa3z3mlbpqXIOn146HckCbfYoQYN78udSiMmMYvcjmlxcus0ve9Te6ns2yfdEYok6htjSQ/s320/INM7R.jpg" width="239" /></a></div><p></p><p class="Standard" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b>1º
VIERNES DE ADVIENTO </b></p><p class="Standard" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b>(S) Inmaculada
Concepción de la Virgen María, Lc 1,
26-38</b> <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i>La vida de María es la vida de todo ser humano donde hay
presencia de gozos y de dolores.</i></b> Ella nos enseña a abrirnos a estos
misterios cotidianos. La Palabra viene sobre cada uno de nosotros en unas
coordenadas de espacio y tiempo concretos. Sobre María vino «A los seis meses…
en Nazaret». Y la primera Palabra de parte de Dios es «alégrate…». Venimos de
la alegría de Dios. El ángel no le dice quién es Dios, sino «no temas, está
contigo». <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">Podemos contemplar la humanidad de María con sus dudas y preguntas y,
también, podemos ver cómo esta mujer es llenada por Dios. El anuncio no tiene
lugar en la ciudad santa, Jerusalén, ni en el lugar sagrado del templo, ni el
momento de la oración… sino en un lugar anónimo y desconocido, Nazaret, en un
espacio profano, en el corazón de la cotidianeidad. En la casa, en la
normalidad de la vida, Dios nos roza, nos toca. Y, cuando Dios se acerca, trae
una caricia, un anuncio de felicidad. Su cercanía conforta la vida: «Jaire,
alégrate» … Sé feliz. Cuanto más evangelio entra en nuestras vidas, más vivos
estamos. Dios nos sueña desplegados. <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i>El sueño de Dios es para nosotros un “cómo”. El “qué” no podemos
elegirlo, mientras que en los “cómos” se nos juega la vida.</i></b> «¿Cómo será
esto?», se pregunta María. ¿Cómo puedo acoger esto que me pasa?, nos
preguntamos. ¿Cómo estoy viviendo este tiempo- sea lo que sea que me toque
vivir- de manera que me lleve a más amor, a más cuidado, a más apertura a lo
imprevisible de Dios? <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">La segunda palabra del ángel es <b><i>«kejaritomene, llena de gracia».</i></b>
Dios se ha enamorado de ti, Dios te ha agraciado. María no está llena de gracia
porque ha respondido sí a Dios, sino porque Dios le ha dado antes su “sí”. Dios
ha llamado a su puerta y ella ha abierto, ha consentido libremente a su acción
y a su cariño. En el hueco de su cuerpo, en su acogida confiada, la misma vida
de Dios se teje en la historia. San Efrén lo dirá muy bellamente: <b><i>“Habitó
en el seno de una muchacha Aquél que llena de sí el mundo”. <o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i>Celebrar la “Anunciación del Señor a la Inmaculada” es celebrar
que la vida de Dios está en el fundamento de todo ser humano, que en cada uno
de nosotros hay una huella de bondad, un lugar inocente, que permanece intacto
pase lo que pase.</i></b> Por María sabemos que en un lugar del corazón hay un
espacio inmaculado desde el que somos incapaces de dañar. Cuando lo descubrimos
en ella, podemos creer que también nos es ofrecido a nosotros. <b><i>Un lugar
de Dios que no ha sido tocado por nada ni por nadie. “Cada persona tiene un
núcleo sano en su interior. En él está entera y está sana, tiene conciencia de
que Dios la ama y la contiene”.</i></b> <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i>A Dios le gustamos como somos y nos sueña más preciosos todavía.</i></b>
Que sea un día de acoger este “SI” primero de Dios a nuestras vidas con todo.
Que seamos hombres y mujeres bendecidos por las ganas de vivir.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i>Y alegrémonos muy especialmente por ese pequeño detalle de que el
Creador, para entrar en su creación, le pidiese permiso a la más radiante de
sus criaturas…, no por nada que ella hiciese, sino por lo que Él hizo con ella…<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-59721143466212607002022-09-17T23:50:00.004-07:002022-09-17T23:50:57.248-07:00SAN FRANCISCO DE ASÍS 2022<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC9byVDjiA8FevP82L2dAIsKnboaCr1AXQk22-P5lZ-7BE0XL8uR1Sl2SbIP21Y7iabizzdv_u8zdk8QJdVOs7QY7KJjdtBSbb1DaJyqKvH5jDGHxFAkQTUJGaGtZUjmN_G7Rnm-kS5HiVocub0cQwb4_8MZNBpQvUQvGQMVKyBHjDW_yUwm60Lgux/s1140/34LR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1140" data-original-width="935" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC9byVDjiA8FevP82L2dAIsKnboaCr1AXQk22-P5lZ-7BE0XL8uR1Sl2SbIP21Y7iabizzdv_u8zdk8QJdVOs7QY7KJjdtBSbb1DaJyqKvH5jDGHxFAkQTUJGaGtZUjmN_G7Rnm-kS5HiVocub0cQwb4_8MZNBpQvUQvGQMVKyBHjDW_yUwm60Lgux/s320/34LR.jpg" width="262" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b> SAN FRANCISCO DE ASÍS</b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">En cierta
ocasión paseaban el hermano Francisco y el hermano León a través del bosque.
Estaban acostumbrados los dos a esas caminatas silenciosas a través de la gran
Naturaleza. Al cruzar un torrente, de agua blanquísima y exultante, con breves
relámpagos azules, se detuvieron un momento. <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i>-¡Hermana
agua!</i></b> -gritó Francisco, acercándose al torrente-. <b><i>Tu pureza canta
la inocencia de Dios.<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">Saltando de
una roca a otra, León atravesó corriendo el torrente. Francisco le siguió.
Tardó más tiempo. León, que le esperaba de pie en la otra orilla, miraba cómo
corría el agua limpia con rapidez sobre la arena dorada entre las masas grises
de rocas. Cuando Francisco se le juntó, siguió en su actitud contemplativa.
Parecía no poder desatarse de ese espectáculo. <b><i>Francisco le miró y vio
tristeza en su rostro.<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Tienes aire
soñador -le dijo simplemente Francisco.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i>-¡Ay si
pudiéramos tener un poco de esta pureza</i></b> -respondió León-, <b><i>también
nosotros conoceríamos la alegría loca y desbordante de nuestra hermana agua y
su impulso irresistible!<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">Había en sus
palabras una profunda nostalgia, y León miraba melancólicamente el torrente,
que no cesaba de huir en su pureza inaprensible.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Ven -le dijo
Francisco, cogiéndole por el brazo. Empezaron otra vez los dos a andar. Después
de un momento de silencio, Francisco le preguntó a León:<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-¿Sabes tú,
hermano, lo que es <b><i>la pureza de corazón</i></b>?<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Es no tener
ninguna falta que reprocharse -contestó León sin dudarlo.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Entonces
comprendo tu tristeza -dijo Francisco-, porque siempre hay algo que reprocharse.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Sí -dijo
León-, y eso es, precisamente, lo que me hace desesperar de llegar algún día a
la pureza de corazón.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-¡Ah!, hermano
León; créeme -contestó Francisco-, no te preocupes tanto de la pureza de tu
alma. Vuelve tu mirada hacia Dios. Admírale. Alégrate de lo que Él es, Él, todo
santidad. Dale gracias por Él mismo. <b><i>Es eso mismo, hermanito, tener puro
el corazón.</i></b> Y cuando te hayas vuelto así hacia Dios, no vuelvas más
sobre ti mismo. No te preguntes en dónde estás con respecto a Dios. La tristeza
de no ser perfecto y de encontrarse pecador es un sentimiento todavía humano,
demasiado humano. Es preciso elevar tu mirada más alto, mucho más alto. Dios,
la inmensidad de Dios y su inalterable esplendor. <b><i>El corazón puro es el
que no cesa de adorar al Señor vivo y verdadero.</i></b> Toma un interés
profundo en la vida misma de Dios y es capaz, en medio de todas las miserias,
de vibrar con la eterna inocencia y la eterna alegría de Dios. <b><i>Un corazón
así está a la vez despojado y colmado. Le basta que Dios sea Dios. En eso mismo
encuentra toda su paz, toda su alegría y Dios mismo es entonces su santidad.<o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Sin embargo,
Dios reclama nuestro esfuerzo y nuestra fidelidad -observó León. <o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Es verdad
-respondió Francisco-. Pero <b><i>la santidad no es un cumplimiento de sí
mismo, ni una plenitud que se da. Es, en primer lugar, un vacío que se
descubre, y que se acepta, y que Dios viene a llenar en la medida en que uno se
abre a su plenitud.</i></b> Mira, nuestra nada, si se acepta, se hace el
espacio libre en que Dios puede crear todavía. El Señor no se deja arrebatar su
gloria por nadie. Él es el Señor, el Único, el Solo Santo. Pero coge al pobre
por la mano, le saca de su barro y le hace sentar sobre los príncipes de su
pueblo para que se vea su gloria. <b><i>Dios se hace entonces el azul de su
alma.</i></b> Contemplar la gloria de Dios, hermano León, descubrir que Dios es
Dios, eternamente Dios, más allá de lo que somos o podemos llegar a ser,
gozarse totalmente de lo que Él es. Extasiarse delante de su eterna juventud y
darle gracias por sí mismo, a causa de su misericordia indefectible; es la
exigencia más profunda del amor que el Espíritu del Señor no cesa de derramar
en nuestros corazones, <b><i>y eso es tener un corazón puro,</i></b> pero esta pureza no se obtiene a fuerza de
puños y poniéndose en tensión.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-¿Y cómo hay
que hacer? -preguntó León.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">-Es preciso
simplemente <b><i>‘no guardar nada de sí mismo’</i></b>. Barrerlo todo, aun esa
percepción aguda de nuestra miseria; dejar sitio libre; aceptar el ser pobre;
renunciar a todo lo que pesa, aun el peso de nuestras faltas; no ver más que la
gloria del Señor y dejarse irradiar por ella. <b><i>Dios es, eso basta.</i></b>
El corazón se hace entonces ligero, no se siente ya el mismo, como la alondra
embriagada de espacio y de azul. Ha abandonado todo cuidado, toda inquietud. <b><i>Su
deseo de perfección se ha cambiado en un simple y puro querer a Dios. <o:p></o:p></i></b></p><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-55738138371592983142022-05-09T09:13:00.002-07:002022-05-09T09:16:15.997-07:00DIVINO TRÁNSITO<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtP_u9A-Y-tJSZYP5B6HsXYruxM5pxoSPp7tBLU-mOCh-fzwMJYV5B0bAdaZ_ZQQ4z7Pi0G9l3vsaZWBGqhHXHuKOXBjGOZtR9lepE8I5uWnng4Bd9LUNJZ4DZfV_LCTQ6k8K_q-13FSDq7LkWzdNmZ3a9pzcdQ0N__Z-BT828HNPYBybQava2zjTW/s1395/29cRa.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1395" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtP_u9A-Y-tJSZYP5B6HsXYruxM5pxoSPp7tBLU-mOCh-fzwMJYV5B0bAdaZ_ZQQ4z7Pi0G9l3vsaZWBGqhHXHuKOXBjGOZtR9lepE8I5uWnng4Bd9LUNJZ4DZfV_LCTQ6k8K_q-13FSDq7LkWzdNmZ3a9pzcdQ0N__Z-BT828HNPYBybQava2zjTW/s320/29cRa.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><a name="_Hlk102994378"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">MISA FUNERAL: ASCENSIÓN (CHON)</span></b></a></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">…“LLENAR EL DOLOR
DE SENTIDO”…<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">es lo que hace Cristo acompañándonos por donde nadie
puede acompañarnos, mostrándonos que siempre queda una puerta abierta, que su
resurrección es también la nuestra...</span></span><b style="text-indent: 35.4pt;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;"> </span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">“Algo que tenemos
que aprender a reconocer es que en la vida no hay explicación para todo y en la
fe tampoco”.</span></i></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;"> Nosotros podemos
resolver enigmas, pero en el misterio solamente podemos profundizar cada día un
poco más. Algo hay evidente, <b><i>“surgimos de las manos del Amor de Dios y el
Amor de Dios siempre entrega eternidad… que ya empieza aquí, si nos dejamos
inundar por su Gracia, pero que sabemos no tiene aquí su plenitud…</i></b><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">En un determinado
momento la fe puede querer ser para los creyentes un sustituto de la falta de
explicación del mundo y entonces buscamos un “porqué”, pero este es un camino
muy peligroso, porque a veces no lo hay. Entonces no se trata de vivir con una
explicación, sino en una aportación de vivir con fe, por más que a veces nos
cueste creerlo, que <b><i>“toda situación está en las manos de Dios”.</i></b><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">A veces -por
enfermedad, por muerte- la vida contradice nuestras expectativas, y nosotros
que somos personas que necesitamos orden para vivir, que necesitamos lógica,
cuando eso no se da no sabemos qué hacer, nos sentimos inciertos, no sabemos
dónde apoyarnos, dónde ir y buscamos siempre algo que nos dé seguridades: <i>“si
toco esto no me va a pasar nada, si rezo diez veces una oración no me va a
pasar nada…”</i>, pero la vida no funciona así, y lo sabemos.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Una y otra vez la
vida nos pone ante los ojos que somos seres limitados, frágiles, amenazados y
que por más que digamos que todo va a ir bien, algunas cosas no van a ir bien.
Y es precisamente en esas situaciones adversas que se nos llenan de preguntas cuando
nos toca descubrir que la verdadera cuestión no es el <b><i>¿por qué?, sino
¿qué hago yo con todo eso que me ha venido?, ¿qué puedo hacer con todo mi
dolor?¿Cuál es el verdadero misterio de la vida y de la muerte…?<o:p></o:p></i></b></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Ante el dolor
inexplicable es importante, antes de dar respuestas, llorar con el que llora,
acompañar a los que sufren. Corremos el peligro, ante el dolor, de responder
negativamente, de ensimismarnos, de encerrarnos en nosotros mismos, porque es
lo primero que hace el dolor, como cuando en la cama nos ponemos en posición
fetal, protegiéndonos contra todo, como se encoge el cuerno de un caracol
cuando lo tocamos; y comenzamos a sentir autocompasión, convenciéndonos de que
nada merece la pena.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Nos toca aprender
a encarar el dolor positivamente, </span></i></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">descubrir
la compasión, porque el dolor propio nos hace entender qué les pasa a los
demás. El dolor puede generar empatía y la empatía puede generar comprensión y
la comprensión genera encuentro y solidaridad. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Debemos tener muy
presente siempre que <b><i>“el icono de la fe es Cristo-Crucificado”</i></b>,
donde se concentra la mayor contradicción del mundo: <b><i>“lo que es más de
Dios está frustrado, está muerto”.</i></b><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Pero, <b><i>lo que
nos dice la fe es que esa situación está en manos de Dios,</i></b> y es a
partir de ahí cuando nos toca optar, movernos, <b><i>-“porque en la Cruz, Jesús
nos precede”-</i></b> él sabe lo que nos pasa cuando el dolor nos rompe, y nos
acompaña a vivirlo, ofreciéndonos su fe.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">No nos quita el
dolor, pero lo llena de sentido,</span></i></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">
y nos mueve para que la vida no quede presa, atrapada, cerrada, sino que pueda
seguir dando de sí.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">El mundo va a ser
siempre contradictorio y no sabremos explicarlo nunca del todo, pero en medio
de la contradicción Cristo nos ofrece un camino de fe y un camino de empatía y
de amor hacia los demás. Y ese es el Camino, si pretendemos la ‘Verdad’ y la
‘Vida’.<o:p></o:p></span></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Todo esto tiene
mucho de <b><i>“Gracia”</i></b>: ¿por qué no podemos hacerlo cuando queremos?
Porque no depende solo de nosotros, depende de quién nos rodea, de qué nos
dicen, del contexto, de que sepamos resistir y esperar -por eso, para un
cristiano es fundamental <b><i>rezar</i></b>, pero la oración como <b><i>“contemplación
de Cristo-Crucificado”</i></b>, de lo que verdaderamente es Cristo.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Nos toca aprender
a <b><i>crear</i></b> “momentos de calidad” -los orantes igual que los
amantes-.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Fundamental en los
momentos de dolor es: no encerrarnos, llorar, dejarse acompañar, hacer silencio
ante la Cruz de Cristo y dar tiempo. Los brotes de dolor seguirán
arrastrándonos, pero todo está en las manos de Dios, porque el amor es más fuerte
que la muerte…, nos lo dice Cristo-Crucificado,</span></i></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> <b><i>que es la manifestación de
hasta qué punto Jesús ha sido libre, solidario y hombre de paz.<o:p></o:p></i></b></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">«Dios antes aún de
crearnos nos amó, con un amor que nunca ha disminuido, y nunca se desvanecerá. Y
en este amor Él hizo todas sus obras, y en este amor Él hizo de modo que todo
tenga su sentido, su misión, y en este amor nuestra vida dura para siempre… En
este amor tenemos nuestro principio, y todo esto lo veremos en Dios sin fin».<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nuestra
hermana Ascensión (Chon), nuestra madre, nuestra esposa, nuestra abuelita,
nuestra amiga del alma, ya ha cruzado ese puente que unía su corazón, al
corazón de Dios…<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Descanse
en paz. <o:p></o:p></span></i></b></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk102994378;"></span>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-64893228458626389372022-04-13T08:33:00.031-07:002023-08-07T00:50:08.759-07:001ª MISA, SEPTIEMBRE 2007. LAS PEDROÑERAS<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3qW8fgwi8xULeSu-8SXQsW78ywKvJk1imtXdnUqSV_5uhH3PmBukJWyl6DY4hjyBKya4c15xJSWPgIjyNGB0DUc_GDVxJCkMM-yD1zRLtEmRrWFDYtgvAGi0rydtgyG55igkIGEkTaGuJMeTXyK1Ma-wgg8Ta687BPkQxMWWiYfCgj8Qn28eWxDadAoY/s1263/00.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="894" data-original-width="1263" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3qW8fgwi8xULeSu-8SXQsW78ywKvJk1imtXdnUqSV_5uhH3PmBukJWyl6DY4hjyBKya4c15xJSWPgIjyNGB0DUc_GDVxJCkMM-yD1zRLtEmRrWFDYtgvAGi0rydtgyG55igkIGEkTaGuJMeTXyK1Ma-wgg8Ta687BPkQxMWWiYfCgj8Qn28eWxDadAoY/s320/00.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><i>PRIMERA MISA: HOMILÍA... EN LAS
PEDROÑERAS</i></b> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><i>Septiembre 2007<o:p></o:p></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><i><o:p></o:p></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Queridas hermanas y
hermanos...¡PAZ Y BIEN!...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Mi vida como cristiano se inició
en esta iglesia<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">de Las Pedroñeras.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Aquí fui bautizado, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">aquí tomé la primera comunión, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">aquí me confirmaron..., <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">aquí fui irreverente y soberbio <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en más de una ocasión <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y aquí juré con orgullo
adolescente <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que jamás volvería a entrar aquí.
<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">La necedad juvenil siempre es
atrevida.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Dice el profeta Isaías: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>“Mis planes no son vuestros planes, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>vuestros caminos no son mis caminos<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i> –oráculo del Señor-.<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>Como el cielo es más alto que la tierra,<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>mis caminos son más altos que los vuestros,<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>mis planes, que vuestros planes. <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>Como la lluvia y la nieve caen del cielo, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>y sólo vuelven allí después de haber empapado la tierra, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>de haberla fecundado y hecho germinar, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>para que dé simiente al que siembra <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>y pan al que come, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>así será la palabra que sale de mi boca: <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>no volverá a mí de vacío, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>sino que cumplirá mi voluntad <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>y llevará a cabo mi encargo”.<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><st1:personname productid="La Palabra" w:st="on">La Palabra</st1:personname> de Dios es una
palabra viva, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que quema, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que siempre nos interpela, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">porque cuanto es el ser humano
ante Dios <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">tanto es y no más.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">El evangelio de hoy,<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-porque hoy se cumple esta
palabra- <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">nos invita a anunciar la luz, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">a ser sus testigos...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Qué puedo decir de mí? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Que me sorprende la paciencia que
Dios tiene conmigo, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y que una y otra vez no puedo
evitar decir: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Por qué te empeñas en quererme
tanto? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">No encuentro para todo esto otra
explicación <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que las oraciones de mi abuela
Guadalupe <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">a la que de crío recuerdo que le
preguntaba: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Por qué vas tanto a misa? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Y ella siempre, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">con una sonrisa, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">me respondía lo mismo: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¡Por los que no van nunca!...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Luego la vida gira y gira...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> Únicamente recuerdo que caí; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">ya lo había hecho en ocasiones
anteriores, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">incluso voluntariamente, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">por el placer del vuelo, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">pero esta vez era diferente. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Incluso, como protección, olvidé
su nombre.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ni tan siquiera me quedaban ganas
de volver a levantarme <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-¿para qué, si nunca se llega a
nada?- <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Estaba agotado, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">sin fuerzas, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">todo parecía haber sido en
vano... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y sin embargo...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> Al Señor lo encontramos <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">–“aunque realmente es Él quien
nos encuentra a nosotros”-...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">pues eso, lo encontramos siempre
llamándonos; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y lo hace con palabras y voces
muy naturales, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que podemos oír muy bien, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">muy claras; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">otra cosa es cómo escuchamos, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">el caso que le hacemos, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">la respuesta que le damos...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i> -“Conozco tus obras y tus
trabajos, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>y sé que sufres pacientemente por mi causa; <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>no soportas a los malvados, <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>pusiste a prueba a los que se llamaban a sí mismos apóstoles <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>y los hallaste mentirosos. <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>Conozco tu paciencia <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>y lo que has sufrido por mi nombre sin desfallecer. <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>Pero tengo contra ti <o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>que has perdido tu amor del principio”-.<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> Esta cita del Apocalipsis <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">la leí en la crítica que se hacía
a un libro <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">–“de cuyo título no consigo
acordarme, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">ni del nombre del autor, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">ni del nombre del crítico”- <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en el suplemento cultural de un
periódico <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que no se distingue precisamente
por su talante religioso.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> Era domingo por la mañana, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y yo desayunaba en la terraza de
un bar, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">frente a la iglesia, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">donde era raro que entrase, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en la plaza de Santa Gertrudis, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en el centro de la isla de
Ibiza... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Es poco más lo que recuerdo de
aquella mañana, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">otra entre tantas mañanas de
domingo; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">pero esta cita se me quedó
grabada <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">como si en aquel momento cada
palabra hubiese sido dicha para mí...: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 11.0pt;">-“PERO
TENGO CONTRA TI QUE HAS PERDIDO TU AMOR DEL PRINCIPIO”-...<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Qué me había pasado? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Qué había sucedido con mi amor
del principio? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Cuál era ese amor del principio
que había perdido? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Qué me estaba pasando? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Por qué sentía aquellas palabras
de un modo tan personal?... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Quién parecía no haber dejado de
pensar en mí? <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Para qué, para quién vivía?...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> ...Creo recordar <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que la lista de preguntas se me
hizo interminable; <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y algo, sin saber muy bien qué, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en lo más profundo, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">comenzó a cambiar dentro de mí...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> ...Una tarde, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">hablando en el bar con don
Antonio, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">el párroco de San Miguel, me
dijo:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-“Las bendiciones nos caen del
cielo, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">pero nosotros nos empeñamos en
abrir el paraguas <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y no nos dan, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">nos protegemos <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">para que no nos alcancen”-...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> Tras un año sabático, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">aquí en el pueblo, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">emprendí un viaje al final de la
tierra, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">durante el cual <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">me encontré con san Francisco de
Asís, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">el otro Cristo... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Esta es una metáfora, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">muy fácil de explicar: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">La meta del viaje era el cabo de
Finisterre... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en Galicia,<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y sea como fuere, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">cuando por fin llegué allí...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">me llevaron...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">los franciscanos de Santiago de
Compostela, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">con los que ya llevaba viviendo
dos años...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">el resto fue dejarse ir...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Cómo daré gracias al Señor por
todo el bien que me ha hecho?... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Cómo daremos gracias?...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Cómo damos gracias?...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> ...Todo ser humano <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">es llamado de algún modo <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">para algo <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que ciertamente, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">con frecuencia, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">él aparta de su camino.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Hay una soledad <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que nos descubre presentes <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en un estrecho saliente rocoso, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">entre los abismos, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">donde no hay ninguna seguridad <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">de un saber expresable, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">sino la seguridad del encuentro <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">con lo que permanece oculto...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
...Dios toma al ser humano donde se encuentra, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en su necesidades más humildes <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y cotidianas, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">para conducirlo a otra parte, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">a otra agua, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">a otro vino <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y a otro pan…, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Dios conduce al ser humano más
allá de su misma búsqueda... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Y qué era eso tan importante?...
<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">... <i>“</i><i>somos amados antes que amantes”...<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i> </i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> ...Hay un fuego, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">con el que tropezamos <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">más tarde o más temprano, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que nos exige descubrir su más
íntima esencia... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿Tendremos la valentía de
arder?...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> ...El que viene <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">vino por su propia voluntad, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">saliendo del misterio de su
lejanía, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">no hicimos nosotros que Él
viniera. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">...Por lo demás, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">sabemos que en todas las cosas <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">interviene Dios para el bien de
los que le aman, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">de aquellos que han sido llamados
según su designio, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">de todos, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">aunque ignoremos cómo... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">¿o no lo ignoramos? ...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> ...Personalmente, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">hubo un tiempo <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en el que aspiraba
conseguir-conquistar <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">–“lo máximo”- <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que pudiese alcanzar un ser
humano <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">en su vida sobre la tierra...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">El Señor me enseñó, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">me sigue enseñando, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que las cosas que de verdad
importan <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">no son algo que debamos <i>conquistar...<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">se trata de saber <i>acoger...<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y algo así únicamente se logra <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>abandonándose en sus manos,<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">sabiendo y sintiendo <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">que todo depende de Él, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">pero actuando al mismo tiempo <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">como si Él no existiese, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">como si todo dependiese única y
exclusivamente de nosotros...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
...Volveremos a equivocarnos, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">a veces parece que la libertad <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">y el amor <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">con que nos creó <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">no sirviesen para otra cosa que
eso...<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>para equivocarnos...<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i> </i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> ...Pese a todo, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">será conveniente no olvidar
nunca, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">nunca, nunca, <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">lo que vino a decirnos <i>Jesús de Nazaret...,<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">...que Las Puertas de <st1:personname productid="la Misericordia" w:st="on">la Misericordia</st1:personname> del
Cielo <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">no se cerrarán <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">aunque no haya ni un justo sobre
la tierra.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <i>Es así de verdad.../.<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br /></p></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3CCYgbugbcOx0SxdQDBsGDkyUo0iuEkJoTgBse6lkhta_VO-fvamYk6S3qIEaJInmDopLJg2rukcJTipIF6MLI7qez4_Z3SefrZM24cBLPAs9Xi2bcMYbryv1lL1MLKqzi64JJ_jPuRZUx9DbHDsvWhdBDdvzwy-FU1a6PosNq8Y79V8jYlElVY2j/s1238/236bR%20copia.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1238" data-original-width="1038" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3CCYgbugbcOx0SxdQDBsGDkyUo0iuEkJoTgBse6lkhta_VO-fvamYk6S3qIEaJInmDopLJg2rukcJTipIF6MLI7qez4_Z3SefrZM24cBLPAs9Xi2bcMYbryv1lL1MLKqzi64JJ_jPuRZUx9DbHDsvWhdBDdvzwy-FU1a6PosNq8Y79V8jYlElVY2j/s320/236bR%20copia.jpg" width="268" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">ANTEA, LA VIRGEN ROJA DE
DONDE NACEN LOS RÍOS…</span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nos perdimos camino de
los manantiales, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">añorando los orígenes,
pues los peligros endurecieron nuestro corazón;<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">ya el polvo del camino, o
la rutina, o una costra de indiferencia, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">para protegernos de los
sinsabores de la vida, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y, para que todo no vaya
a peor, seguramente, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">con la mejor intención,
“aguamos”, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">quién sabe si con la
intención de convertir en vino.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Y sabemos, porque no se
trata de la primera vez, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">que eso termina no
funcionando del todo, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">por eso la añoranza de
los orígenes, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">de aquello, lo que fuese,
en toda su autenticidad…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ante esta feria de las
vanidades, Antea baja la mirada <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">al tiempo que nos frece
la “escalera al cielo”, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">que nos entrega
bendiciéndonos; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">quien por el agua nos
hace divinos e infinitos, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y nos pide serlo… <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¡si no tuviésemos tanto
miedo!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Porque nosotros<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">parece que siempre
tenemos necesidad de estar en otra parte,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">proyectando viajes,
olvidando siempre el momento presente.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Como a una urraca, nos
siguen aturdiendo los objetos brillantes, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y hemos llegado a
imaginar el precio de nuestros pasos, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">incluso cuando las
tiendas están cerradas <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">olvidando, a propósito, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">que con una palabra
podríamos conseguir el universo…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Parece que las señales
sólo quieren equivocar los caminos, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¿quién, entonces, se
atreve a buscar seguridades? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Todos los pájaros están
en todos los árboles cantando, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y por no tener, hasta
carecemos de dudas…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ya estuvimos allí, y
allí, y allí también, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y hemos bailado todas las
danzas <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">alrededor de todos los
fuegos, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">al compás de todos los
cánticos hipnóticos…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Sopla el viento,
arrastrando con él todos los caminos…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Y nos ha sido dado
conocer <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Que “mientras serpenteamos
por los caminos,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">-aunque a veces
tropecemos e incluso caigamos-, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">nuestras sombras nunca
serán más altas que nuestra alma”…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Inunda Antea, la Virgen
Roja de donde nacen los ríos <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">con su sola presencia<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">el espacio-tiempo…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Con esa suave danza que
muestra a los hijos de la luz: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“Quién es el Camino, y la
Verdad, y la Vida”…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Y si escuchamos
atentamente,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">la melodía nos llevará,
paso a paso,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">incluso más allá de lo
que jamás nos atrevimos, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">o no fuimos capaces de
imaginar,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">dándosenos descubrir lo proyectado
desde el origen del mundo:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">«Este es el plan que
había proyectado realizar por Cristo<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">cuando llegase el momento
culminante:<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">recapitular en Cristo
todas las cosas del cielo y de la tierra»</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> (Ef 1, 9b-10).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Entonces sabrás por qué
eres temido por los hijos de las tinieblas, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y no podrás rendirte…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Porque tú eres el
estandarte de lo divino,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">el creado a su imagen y
semejanza…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">…¿Quién es como Dios?...<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Eterno espíritu del
valle, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">portal interminable, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">como raíz del cielo y de
la tierra.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Siendo sin estar <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y estando sin ser…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Mutación inagotable,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">dama de luz,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">regalando maravillas…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Y así, su palabra, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">como la de los cielos,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“sin hablar, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">sin pronunciar, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">sin que resuene su voz, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">a toda la tierra alcanza
su pregón, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y hasta los límites del
orbe su lenguaje”…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La eternidad a la que
Dios nos invita <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">se oculta en el ahora de
cada instante de nuestra vida. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Y nada de lamentarse <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">objetando que Dios es el
momento presente <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">que pasó y se perdió
porque yo no estaba allí; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">porque eso es olvidar que
el presente <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">no es algo fugitivo,
pasajero, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">sino algo continuamente
persistente y duradero, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">siempre cambiando,
evolucionando <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y trascendiéndose a sí
mismo. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La eternidad es ahora, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">caminemos a su luz…,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nuestra
fe no va a liberarnos <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">de
ninguna obligación humana, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">sino
que nos dará un trabajo, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">una
función, una misión <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">‘para’</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">
el mundo que no es <i>‘del’</i> mundo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nuestra
misión será introducir en el mundo <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">el
amor mismo de Dios <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">con
“medios humanos”, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">con
“maneras de ser humanas”: las de Cristo. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nos
encarga realizar en el mundo <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">una
especie de compromiso temporal <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">del
amor eterno de Dios.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Al
lado de ello, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">el
resto existe y debe existir, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">pero
la fe sirve para que Dios ame al mundo <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">a
través de nosotros <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">como
a través de su Hijo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Él
nos ha elegido para darnos al mundo, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">al
mundo que él ama <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y
que nosotros debemos amar <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">como
él, con él y por él.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Así
es la fe; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">esto
es lo que nos pide que aceptemos….<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i>…¿Y Tú, dónde estás?...<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i>...¿Y por qué Te empeñas en quererme tanto?...</i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-53277840194560220592022-02-26T08:40:00.001-08:002022-02-26T08:40:42.012-08:00EL TEMPLO VACÍO (Leopoldo María Panero)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgnX3N1G4liivWq7ujDnuFNdUJz4IzOA1ytkRf0K0KY9cgwv-TGj8vR9BcLL4mIFEHKJgPVhS3ZbAXudAjXuWmrIHXX_ubsIAgXmicrhKjPDG5SUz85-r4V_VY0-NWvr5AWrn6LRwav48l_cv1i34zV_oel-EyESNxMBBXjLikduGfycqLh9vnFj9A1=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1041" data-original-width="1654" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgnX3N1G4liivWq7ujDnuFNdUJz4IzOA1ytkRf0K0KY9cgwv-TGj8vR9BcLL4mIFEHKJgPVhS3ZbAXudAjXuWmrIHXX_ubsIAgXmicrhKjPDG5SUz85-r4V_VY0-NWvr5AWrn6LRwav48l_cv1i34zV_oel-EyESNxMBBXjLikduGfycqLh9vnFj9A1=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgST82xo-tLJgwq-ZqD8x2BDsbXSV1bsY1qQj6H_PgMXXh26kGEFJUkw9TdkG7m6I22kP-gxAj5C06S4M1434NVkqCX3b8ZgBfU8oIVWqeE26avd2LAlCYlATxkP5i_cRVP9fAVL4b2olJCjgBLoyeoCf5DGm-7ywWpxdF3EqrYuStceRnUOuEEunH4=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1019" data-original-width="1654" height="197" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgST82xo-tLJgwq-ZqD8x2BDsbXSV1bsY1qQj6H_PgMXXh26kGEFJUkw9TdkG7m6I22kP-gxAj5C06S4M1434NVkqCX3b8ZgBfU8oIVWqeE26avd2LAlCYlATxkP5i_cRVP9fAVL4b2olJCjgBLoyeoCf5DGm-7ywWpxdF3EqrYuStceRnUOuEEunH4=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEig2-jTM1yiIhonr2i79Qfio6afwVnZ9Kwa7Fbus7RaxiL48aQqeFv4AMkDm-vOrD0ogW60hgvjP2iKhFkccqo4bHSUB2jTTy_JwFYUoQPNEL4qFjGZ0pojATjBPKXzd58KSbxCl2JEDTSrK2KD5tp3hlHaSjxT1BlhGs7YGQjBkruDx0NrXyI9P6WK=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1041" data-original-width="1654" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEig2-jTM1yiIhonr2i79Qfio6afwVnZ9Kwa7Fbus7RaxiL48aQqeFv4AMkDm-vOrD0ogW60hgvjP2iKhFkccqo4bHSUB2jTTy_JwFYUoQPNEL4qFjGZ0pojATjBPKXzd58KSbxCl2JEDTSrK2KD5tp3hlHaSjxT1BlhGs7YGQjBkruDx0NrXyI9P6WK=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhOEc6WHsOYL5r6O_Ywy7KLYDJkleibLg_LgVJbL58X0slwJfPjsfQKhcKNAThpV05UGuu6LB4QC42Pq4hW-Q6zbOeCjIWkzo39SVWWdwt_I65pzGezgdJPqvQru6DZZQg6MsaJ0rXXnb_Aim_ocA0fG-9F4_ojeh1pUOZn1zvr0YUb-RhBPsSvpp9N=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1041" data-original-width="1654" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhOEc6WHsOYL5r6O_Ywy7KLYDJkleibLg_LgVJbL58X0slwJfPjsfQKhcKNAThpV05UGuu6LB4QC42Pq4hW-Q6zbOeCjIWkzo39SVWWdwt_I65pzGezgdJPqvQru6DZZQg6MsaJ0rXXnb_Aim_ocA0fG-9F4_ojeh1pUOZn1zvr0YUb-RhBPsSvpp9N=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjy0BtA8oV2dESYAxWGD8El2G8EEYyjHQ_hcYW8FRRlkw2yN_ZqnzyKUTSJ-krnmorJVgFV98PbAgczwtLLrKcsUqXQUPs0sV6osHsi9IzV-Vm8E1GlCn0RwXp8UenzaVDHhdI1WE47Nqlsx9OpkrtWMPqzZ-fKEx2A07u5GpGfI12kT0XmKKOaR03c=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1035" data-original-width="1654" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjy0BtA8oV2dESYAxWGD8El2G8EEYyjHQ_hcYW8FRRlkw2yN_ZqnzyKUTSJ-krnmorJVgFV98PbAgczwtLLrKcsUqXQUPs0sV6osHsi9IzV-Vm8E1GlCn0RwXp8UenzaVDHhdI1WE47Nqlsx9OpkrtWMPqzZ-fKEx2A07u5GpGfI12kT0XmKKOaR03c=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2_fgdRYsSCV4K8TQc5NpLRIUtY7afJjGsYgeokNSR9vqSyXM4_Zdcekn5R8a1drAH4chPD6znQHH6B6HRUsIbmS2xNqv44O3qoIguGh0lX6spfJW1PK6hl2G0W3XlDL3Os6tSL8xzN1wYbe3nZe8KbqKnd5sTUMP_uBGooJvMJm3sLJAEzrA68uoi=s1890" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1176" data-original-width="1890" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2_fgdRYsSCV4K8TQc5NpLRIUtY7afJjGsYgeokNSR9vqSyXM4_Zdcekn5R8a1drAH4chPD6znQHH6B6HRUsIbmS2xNqv44O3qoIguGh0lX6spfJW1PK6hl2G0W3XlDL3Os6tSL8xzN1wYbe3nZe8KbqKnd5sTUMP_uBGooJvMJm3sLJAEzrA68uoi=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjAoSP1YOcipnkyTFb-vtedcIdRqS0qmNRK1yLYsXJR7azPosezAzUwvMJZYLUdljvdBaeGH2yLnsM5cza4MFamE4ip2pGwreOOzHAcecN3dOERcwfrvfZDo7QBOLmg3OW9BNmvYqwZ5xYWG9q_8m2B1yheqH7LZXCtxUdWHKc_McvUQUaAKuSmJJAj=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1041" data-original-width="1654" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjAoSP1YOcipnkyTFb-vtedcIdRqS0qmNRK1yLYsXJR7azPosezAzUwvMJZYLUdljvdBaeGH2yLnsM5cza4MFamE4ip2pGwreOOzHAcecN3dOERcwfrvfZDo7QBOLmg3OW9BNmvYqwZ5xYWG9q_8m2B1yheqH7LZXCtxUdWHKc_McvUQUaAKuSmJJAj=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgjKUl8YOAz8sQFAKM4iHPs8m-fcnuS_GvolFbU6UXAdR7p_Tg8qGDdFMc94h7VJapeXowr13qg7WpZCBtD18lgQYzBNbRyuHK05F2XXffu9Y2zwjBXCWYY15SfJhQpE_dJ4GlHrdrcXHhedpbOrnd3agJz57-tEhRw04y0y747ZbserHV7IcNDL0oc=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1041" data-original-width="1654" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgjKUl8YOAz8sQFAKM4iHPs8m-fcnuS_GvolFbU6UXAdR7p_Tg8qGDdFMc94h7VJapeXowr13qg7WpZCBtD18lgQYzBNbRyuHK05F2XXffu9Y2zwjBXCWYY15SfJhQpE_dJ4GlHrdrcXHhedpbOrnd3agJz57-tEhRw04y0y747ZbserHV7IcNDL0oc=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjjqBhmgM8v7zyrJ3rUOZu4OhHWhyCcbNqSopg3PLoQL2d0A8ZqP5cQm7n6ek4XepvAO9S0qhjX4wbQQV9ATq-XgErWPigkc1Z0JmRZYfhGO7vtuumwqG0yoSMLfqVgDiIJWlZkzWQRmHRY_BytrFlUmkbyKSb0suQT46tCzvkEb-RT4AM7DWYhICmr=s2008" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1274" data-original-width="2008" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjjqBhmgM8v7zyrJ3rUOZu4OhHWhyCcbNqSopg3PLoQL2d0A8ZqP5cQm7n6ek4XepvAO9S0qhjX4wbQQV9ATq-XgErWPigkc1Z0JmRZYfhGO7vtuumwqG0yoSMLfqVgDiIJWlZkzWQRmHRY_BytrFlUmkbyKSb0suQT46tCzvkEb-RT4AM7DWYhICmr=s320" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjprVvcg-rYwtDSkz1MbH2xZ2VSmTZcO4ppz8_WUuQV4X-O9h6vjQAkQsZbJzZOSvj9Do1CuzrFe6IiMHAst9jmUT2YrtyR7lrX10LF0e077-wjaoZ0Rqb0mnIqK4bhh7q74rKVU682uBs0EfXGMTnPFLrCSCdOQ4C8xBPPH8lnI4t9hepPNNhSAcY0=s1654" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1041" data-original-width="1654" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjprVvcg-rYwtDSkz1MbH2xZ2VSmTZcO4ppz8_WUuQV4X-O9h6vjQAkQsZbJzZOSvj9Do1CuzrFe6IiMHAst9jmUT2YrtyR7lrX10LF0e077-wjaoZ0Rqb0mnIqK4bhh7q74rKVU682uBs0EfXGMTnPFLrCSCdOQ4C8xBPPH8lnI4t9hepPNNhSAcY0=s320" width="320" /></a></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-44164482093325560112021-11-23T11:01:00.001-08:002021-11-23T11:01:32.490-08:00I CHING. El Libro de las Mutaciones: Para una versión del "I CHING": Corrigiendo a J. L...<a href="https://taurolpraidelmor.blogspot.com/2013/06/para-una-version-del-i-ching.html?spref=bl">I CHING. El Libro de las Mutaciones: Para una versión del "I CHING": Corrigiendo a J. L...</a>: Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-18819623447863441732021-09-28T12:17:00.001-07:002021-09-28T12:17:10.394-07:00SAN FRANCISCO DE ASÍS<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1tPUGWwqwWH3WYxN5v5A7WQHbbD-5fMkX5gmly9SgnQ7xe4lqlwC9CAqO-O1LbZlLmT5MQoNGSyy1C6xXiz0R3c9zeKk46Ov_yutMoVeiKDlRFXn-ZQnufP4nROu4f1kHORMn5r_A8P0/s1679/142aR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="703" data-original-width="1679" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1tPUGWwqwWH3WYxN5v5A7WQHbbD-5fMkX5gmly9SgnQ7xe4lqlwC9CAqO-O1LbZlLmT5MQoNGSyy1C6xXiz0R3c9zeKk46Ov_yutMoVeiKDlRFXn-ZQnufP4nROu4f1kHORMn5r_A8P0/s320/142aR.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><a name="_Hlk83727202"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">SAN FRANCISCO DE ASÍS</span></b></a></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En la vida, decía
san Francisco de Asís, no hay misión para el ser humano comparable a la
aceptación humilde y alegre de lo que es, de todo lo que es…, </span></i></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">no es algo que resulte fácil. Nos
lamentamos, en ocasiones por habernos olvidado tantas veces de Dios, pero, eso
no significa que Él se haya olvidado de nosotros…, gracias a Dios.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">No deja de ser curioso
que, a veces, nos creamos inteligentes por ser capaces de encerrarnos en una
idea y no alcanzar a comunicarnos con nadie. Y así, ignoramos lo que somos y en
dónde somos, ignoramos el universo entero. Nos falta el silencio, la
profundidad y la paz. <b><i>La profundidad de una persona está en su capacidad
de acoger.</i></b> Nos hemos convertido en especialistas del aislamiento, por
miedo a las heridas, por miedo a la vida.<b><i> </i></b>Nos empeñamos en ser
como insectos incapaces de despojarse de su caparazón. Nos negamos el
crecimiento. Nos agitamos desesperadamente en el interior de nuestros límites
por la sencilla razón de negarnos a ver y ser. Y, a fin de cuentas, nos encontramos
como al principio. Creemos haber cambiado algo, pero, a veces, morimos sin
haber visto ni siquiera la luz. No nos hemos despertado nunca a la realidad.
Hemos vivido en sueños, sin ninguna consistencia…<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Y esto es así porque nos
resulta difícil aceptar la realidad. Y, a decir verdad, nadie la acepta nunca
totalmente. Hasta que un día tropezamos con algo a lo que nosotros llamamos
fracaso, y nos es dado descubrir que no nos queda más que esta sola realidad
desmesurada: <b><i>«Dios es».</i></b> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Quien acepta esta
realidad y se goza hasta el fondo de ella ha encontrado la paz. Dios es, y eso
basta. Pase lo que pase, está Dios, el esplendor de Dios. Basta que Dios sea
Dios. <b><i>Solo quien acepta a Dios de esta manera es capaz de aceptarse
verdaderamente a sí mismo. Son palabras de san Francisco de Asís.</i></b> <b><i><o:p></o:p></i></b></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dios hace, y nosotros
debemos dejarnos llevar, y esta santa obediencia nos da acceso a las
profundidades del universo, a la potencia que mueve los astros y que hace
abrirse tan graciosamente las más humildes flores del campo. Descubrimos esa
soberana bondad que está en el origen de todos los seres y que estará un día
toda entera en todos, pero nosotros ya la vemos esparcida y extendida en cada
ser. Es cierto que no podemos pasar por alto el mal que hay en el mundo, pero, <b><i>nos
es preciso aprender a ver el mal y el pecado como Dios lo ve. Eso es
precisamente lo difícil, porque donde nosotros vemos naturalmente una falta a
condenar y castigar, Dios ve primeramente una miseria a socorrer.</i></b> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">El Todopoderoso es
también el más dulce de los seres, el más paciente. En Dios no hay ni la menor
traza de resentimiento. Cuando su criatura se vuelve contra Él y le ofende,
sigue siendo a sus ojos su criatura. Podría destruirla, desde luego, pero <b><i>¿qué
placer puede encontrar Dios en destruir lo que ha hecho con tanto amor?</i></b>
Todo lo que Él ha creado tiene raíces tan profundas en Él… Es el más desarmado
de todos los seres frente a sus criaturas, como una madre ante su hijo. Ahí
está el secreto de esta paciencia enorme que, a veces, nos escandaliza. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dios siempre nos está
diciendo: <b><i>“Si algún día tenéis un disgusto, si estáis en la miseria,
sabed que yo estoy siempre aquí. Mi puerta está completamente abierta, de día y
de noche. Podéis venir siempre, estaréis siempre en vuestra casa y yo haré todo
por socorreros. Aunque todas las puertas estuvieran cerradas, la mía estará siempre
abierta”.</i></b> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="mso-bookmark: _Hlk83727202;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">El Señor nos ha enviado a
evangelizar, a todos nosotros; <b><i>evangelizar a alguien es decirle: “Tú
también eres amado de Dios en el Señor Jesús”. Y no solo decírselo, sino
pensarlo realmente. Y no solo pensarlo, sino portarse con ese alguien de tal
manera que sienta y descubra que hay en él algo de salvado, algo más grande y
más noble de lo que él pensaba, y que despierte así a una nueva conciencia de
sí.</i></b> La tarea es delicada, pero sabemos que <b><i>“las puertas de la
misericordia del cielo no se cerrarán aunque no haya ni un justo sobre la
tierra”…</i></b></span></span><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></i></b></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-13463082590034636922021-07-04T00:18:00.012-07:002021-07-22T07:50:36.809-07:00LAS ARMAS Y LAS LETRAS. Don Quijote de la Mancha<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOqbh3xhdwUSLW2wlKmRluHtNQxXZlNF_oKqIunUy5EJKGVgph7GzqZIVWkn7JjGgbYy_9HplSzP0ITJmfOLIVJoZ5vLWNxwREjzszoddmjopRxYIWb_XyA2SkO6C4vONl25BSszmPnn4/s993/65.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="993" data-original-width="794" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOqbh3xhdwUSLW2wlKmRluHtNQxXZlNF_oKqIunUy5EJKGVgph7GzqZIVWkn7JjGgbYy_9HplSzP0ITJmfOLIVJoZ5vLWNxwREjzszoddmjopRxYIWb_XyA2SkO6C4vONl25BSszmPnn4/s320/65.JPG" /></a></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">LAS
ARMAS Y LAS LETRAS<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Don
Quijote de la Mancha<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«Quítenseme
delante los que dijeren que las letras hacen ventaja de las armas, que les
diré, y sean quien se fueren, que no saben lo que dicen. Porque la razón que
los tales suelen decir y a lo que ellos más se atienen es que los trabajos del
espíritu exceden a los del cuerpo y que las armas sólo con el cuerpo se
ejercitan, como si fuese su ejercicio oficio de ganapanes, para el cual es
menester más que las buenas fuerzas, o como si en esto que llamamos armas los
que las profesamos no se encerrasen los actos de la fortaleza, los cuales piden
para ejecutallos mucho entendimiento, o como si no trabajen el ánimo del
guerrero que tiene a su cargo un ejército o la defensa de una ciudad sitiada
así con el espíritu como con el cuerpo. Si no, véase si se alcanza con las
fuerzas corporales a saber y conjeturar el intento del enemigo, los designios,
las estratagemas, las dificultades, el prevenir los daños que se temen; que
todas estas cosas son acciones del entendimiento, en quien no tiene parte
alguna el cuerpo. Siendo, pues, ansí que las armas requieren espíritu como las
letras, veamos ahora cuál de los dos espíritus, el del letrado o el del
guerrero, trabaja más, y esto se vendrá a conocer por el fin y paradero a que
cada uno se encamina, porque aquella intención se ha de estimar en más que
tiene por objeto más noble fin. Es el fin y paradero de las letras (y no hablo
a hora de las divinas, que tienen por blanco llevar y encaminar las almas al
cielo, que a un fin tan sin fin como éste ningún otro se le puede igualar:
hablo de las letras humanas, que es su fin poner en su punto la justicia
distributiva y dar a cada uno lo que es suyo) entender y hacer que las buenas
leyes se guarden. Fin por cierto generoso y alto y digno de grande alabanza,
pero no de tanta como merece aquel a que las armas atienden, las cuales tienen
por objeto y fin la paz, que es el mayor bien que los hombres pueden desear en
esta vida. Y, así, las primeras buenas nuevas que tuvo el mundo y tuvieron los
hombres fueron las que dieron los ángeles la noche que fue nuestro día, cuando
cantaron en los aires: “Gloria sea en las alturas, y paz en la tierra a los
hombres de buena voluntad”; y a la salutación que el mejor maestro de la tierra
y del cielo enseñó a sus allegados y favoritos fue decirles que cuando entrasen
en alguna casa dijesen: “Paz sea en esta casa”; y otras muchas veces les dijo:
“Mi paz os doy, mi paz os dejo; paz sea con vosotros”, bien como joya y prenda
dada y dejada de tal mano, joya que sin ella en la tierra ni en el cielo puede
haber bien alguno. <b><i>Esta paz es el verdadero fin de la guerra, que lo
mesmo es decir armas que guerra.</i></b> Propuesta, pues, esta verdad, que el
fin de la guerra es la paz, y que esto hace ventaja al fin de las letras,
vengamos ahora a los trabajos del cuerpo del letrado y a los del profesor de
las armas, y véase cuáles son mayores.<b> …///…</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Pero
dejemos esto aparte, que es laberinto de muy dificultosa salida, sino volvamos
a la preeminencia de las armas contra las letras, materia que hasta ahora está
por averiguar, según son las razones que cada una de su parte alega. <b><i>Y,
entre las que he dicho, dicen las letras que sin ellas no se podrían sustentar
las armas, porque la guerra también tiene sus leyes y está sujeta a ellas, y
que las leyes caen debajo de lo que son letras y letrados. A esto responden las
armas que las leyes no se podrán sustentar sin ellas, porque con las armas se
defienden las repúblicas, se conservan los reinos, se guardan las ciudades se
aseguran los caminos, se despejan los mares de corsarios, y, finalmente si por
ellas no fuese, las repúblicas, los reinos, las monarquías, las ciudades, los
caminos de mar y tierra estarían sujetos al rigor y a la confusión que trae
consigo la guerra el tiempo que dura y tiene licencia de usar de sus
privilegios y de sus fuerzas. <o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">…///…<o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIl3RBJjuZsdH5zGpklk2UbOYRhS5E46xYh-JYIw0WYitaxX0s7Om_lcgfTvM6bQid7zjBENorAI5Kddd7DmrmnAynb2G6xjOq-ENLvILrpLKhftUQlhMEv1Tc-E7EdVSq-vxIKW48JBY/s964/1aR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="964" data-original-width="709" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIl3RBJjuZsdH5zGpklk2UbOYRhS5E46xYh-JYIw0WYitaxX0s7Om_lcgfTvM6bQid7zjBENorAI5Kddd7DmrmnAynb2G6xjOq-ENLvILrpLKhftUQlhMEv1Tc-E7EdVSq-vxIKW48JBY/s320/1aR.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><a name="_Hlk76276281"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">LA GUERRA -¡ESE CHANCHULLO!- Iº</span></b></a></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">«Toda la propaganda de
guerra, todos los gritos, las mentiras y el odio, proceden invariablemente de
la gente que no combate».</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">«La guerra contra otro
país solo tiene lugar cuando la clase pudiente piensa que va a sacar algún
beneficio de ella».</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">
(George Orwell)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El Miedo</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> (Gabriel Chevallier, 1930)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">«Me enseñaron en mi
juventud -cuando estábamos en el frente- que la guerra era moralizante,
purificante y redentora. Hemos visto lo que en realidad era: especuladores,
contrabandistas, mercado negro, denuncias, traiciones, tiroteos, tortura,
tuberculosis, tifus, el terror, el sadismo y la hambruna. Heroísmo, de acuerdo.
Pero, la pequeña, excepcional, proporción de heroísmo no redime la inmensidad
del mal. Por otra parte, pocos son los verdaderos héroes…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">…Los hombres son
imbéciles e ignorantes. De ahí les viene su miseria. En lugar de reflexionar,
se creen lo que les cuentan, lo que les enseñan. Eligen jefes y amos sin
juzgarlos, con un gusto funesto por la esclavitud. Los hombres son unos mansos
corderos. Es lo que hace posibles los ejércitos y las guerras. Mueren víctimas
de su propia docilidad».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><a name="_Hlk76276507"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">LA GUERRA -¡ESE CHANCHULLO!- IIº</span></b></a></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El gran negocio de
la guerra</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">
(Smedley Darlington Butler, <i>general del Cuerpo de Marines de los EEUU, el
capitán más joven y el militar más condecorado de la historia de EEUU. Es uno
de los dos marines que han recibido dos medallas de Honor del Congreso -la más
alta condecoración del país- por sobresaliente heroísmo en combate</i>),
escribió el libro <b><i>“La guerra es un fraude, o un chanchullo”.</i></b> Así
comienza su discurso:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">«La guerra es un fraude.
Siempre lo ha sido. Posiblemente el más antiguo, fácilmente el más rentable,
seguramente el más vicioso. Es el único internacional en alcance. Es el único
en el cual los beneficios se miden en dólares y las pérdidas en vidas humanas.
Es efectuada para el beneficio de unos pocos, a expensas de la mayoría. Unas
pocas personas hacen inmensas fortunas con la guerra. Durante la Primera Guerra
Mundial, al menos 21.000 personas se hicieron millonarias o milmillonarias en
Estados Unidos. ¿Cuántos de estos millonarios de la guerra llevaron un fusil a
la espalda? ¿Cuántos de ellos cavaron una trinchera? ¿Cuántos supieron lo que
significa estar hambrientos en un refugio infestado de ratas? ¿Cuántos pasaron
noches de pánico sin dormir, agachados evitando granadas, esquirlas y balas de
ametralladora? ¿Cuántos de ellos pararon el golpe de bayoneta de un enemigo?
¿Cuántos de ellos fueron heridos o murieron en combate? […] La guerra permite a
las naciones hacerse con más territorio, si resultan victoriosas. El nuevo
territorio inmediatamente es explotado por unos pocos, los mismos que consiguen
dólares con la sangre de la guerra. El pueblo es quien paga la factura».</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Por otro lado, en el
breve libro en el que amplía su discurso, el general Butler resume su vida
militar y las alforjas que soportó:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">«He servido durante
treinta años y cuatro meses en las unidades más combativas de las Fuerzas
Armadas estadounidenses: en la Infantería de Marina. Tengo el sentimiento de
haber actuado durante todo ese tiempo de bandido altamente cualificado al
servicio de las grandes empresas de Wall Street y sus banqueros. En una
palabra, he sido un pandillero al servicio del capitalismo. De tal manera, en
1914 afirmé la seguridad de los intereses petroleros en México, Tampico en
particular. Contribuí a transformar a Cuba en un país donde la gente del
National City Bank podía birlar tranquilamente los beneficios. Participe en la
“limpieza” de Nicaragua, de 1902 a 1912, por cuenta de la firma bancaria
internacional Brown Brothers Harriman. En 1916, por cuenta de los grandes
azucareros norteamericanos, aporté a al República Dominicana la “civilización”.
En 1923 “enderecé” los asuntos en Honduras en interés de las compañías fruteras
norteamericanas. En 1927, en China, afiancé los intereses de la Standard Oil.
Fui premiado con honores, medallas y ascensos. Pero cuando miro hacia atrás
considero que podría haber dado algunos consejos a Al capone. Él, como gánster,
operó en tres distritos de una ciudad. Yo, como marine, operé en tres
continentes. El problema es que cuando el dólar americano gana apenas el seis
por ciento, aquí se ponen impacientes y van al extranjero para ganarse el
ciento por ciento. La bandera sigue al dólar y los soldados siguen a la
bandera».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></p></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEZRe4zecf8HT7g-vdBHj8RO8Jdqt7gONCbt0NmOIDfnaCbcPEtZxQxK4GXPxBfxmousSIgsmGAXPS7Ru_8xz8_gO_e0sKzSPJFNXNuoNhVgbS0iScFFX2hDtzVR27DfCtznTDYC1EiYo/s960/2Ab.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="914" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEZRe4zecf8HT7g-vdBHj8RO8Jdqt7gONCbt0NmOIDfnaCbcPEtZxQxK4GXPxBfxmousSIgsmGAXPS7Ru_8xz8_gO_e0sKzSPJFNXNuoNhVgbS0iScFFX2hDtzVR27DfCtznTDYC1EiYo/s320/2Ab.jpg" width="320" /></a></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-42383027133521302462021-07-02T11:56:00.024-07:002021-07-03T11:20:55.454-07:00SOR TERESITA...<p style="text-align: center;"> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTr_EFNo7pYXuisy0f8KbW4oOdWR_KGIfVe_u-Zc4xTN0m_l2_CNUk8847qz-s7nZNbaQ2HwfpOJiYwvsy-OwjynkEOzirS_lJiuXtneSH-SixDIwQr0cP5DU0D2tE5jz716mCXd-DZ6Y/s1630/48bR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="912" data-original-width="1630" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTr_EFNo7pYXuisy0f8KbW4oOdWR_KGIfVe_u-Zc4xTN0m_l2_CNUk8847qz-s7nZNbaQ2HwfpOJiYwvsy-OwjynkEOzirS_lJiuXtneSH-SixDIwQr0cP5DU0D2tE5jz716mCXd-DZ6Y/s320/48bR.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p></p><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">SOR
TERESITA…</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“No
creo ya en la vida eterna…, me parece como si después de esta mortal <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">no
hubiese ya nada”…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Es
el razonamiento de los “peores materialistas” el que taladra mi espíritu,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“lejos
de todos los soles”…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¿De
qué otro modo se puede participar en la agonía de Jesús, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">de
ese grito que solo Marcos tuvo el valor de registrar?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Por
amor de Dios: “aceptar los pensamientos más extravagantes”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Aceptando
su “eclipse de Dios” <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">como
“una expresión de solidaridad con los no creyentes”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ella,
que ni siquiera había creído que existieran los “auténticos ateos”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Jesucristo
le reveló que hay personas que viven completamente sin fe, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y
se lo confirmó poco después al ser ella misma privada de cualquier seguridad de
fe.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">A
partir de entonces entiende a los no creyentes como sus hermanos, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">con
los que se sienta a la mesa común y come el mismo pan, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">pidiéndole
a Jesús no ser alejada de esa mesa.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Consciente
de la amargura de ese pan, porque a diferencia de ellos <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">ha
probado la alegría de la cercanía de Dios (recuerdo que ahonda su dolor).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">…Otros, cuando
se renuncia a la Gracia por la Institución, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">descubren enemigos, por fuera y por dentro,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">que encubren las propias dudas inconfesables.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Solidaria
con los ateos, entiende el ateísmo como cáliz de dolor, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">del
que bebe a grandes tragos en su noche de Getsemaní.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Si
el Hijo del Hombre se convirtió en el péndulo <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">entre
el letargo del hombre y la ausencia de Dios: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">del
Padre ausente al amigo durmiente. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Teresita
se convirtió en péndulo entre un mundo sin fe y un cielo sordo, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">es
su legado.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Teresita,
con san Pablo, nos enseña a acoger <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">con
alegría y agradecimiento la propia debilidad <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">como
ámbito en el que pueden penetrar más todavía <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">la
amabilidad y la misericordia de Dios <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">(a
los que la virtud orgullosa cierra el paso).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dios
no nos espera en el ansiado “arriba”, sino justamente abajo <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“en
el profundamente fecundo valle de la humildad”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">No
llevo cuentas de nada, todo lo hago meramente por amor.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Mis
manos, mis pobres manos, están vacías ante Dios.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En
contra del deseo humano del poder por medio de la religión, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">de
esos ilusos peleando por el liderazgo espiritual, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">del
deseo de la propia grandeza en lugar de la de Dios…,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">contra
cada empeño ascético que no tenga como fin a Dios, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">sino
más bien la propia “perfección” -esa “cosmética espiritual”-.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El
“corazón secreto de la Iglesia” es mucho más ancho, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">hondo
y magnánimo de lo que pueda parecer desde fuera, desde dentro…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hay
sitio incluso para aquellos cuyas seguridades están quebrantadas, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">arrancadas
de sus raíces, hundidas en la oscuridad.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¿No
son esos precisamente los que están a un paso <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">de
esa bienaventuranza de la pobreza espiritual, del “despojamiento” <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">que
significa “no saber nada, no temer nada, no ser nada”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La
fe solamente puede vencer a la no fe abrazándola.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">No
hay rosas sin espinas <i>-¡no es cierto!-. </i>Murió sin fe.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¿Hay
algo que pueda “sustituir la fe”, cuando esta muere <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">en
la cruz de nuestros dolores, dudas y preguntas no respondidas?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ya
no hay tiempo sino para el amor…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¿Y
por qué no iba a ser una muerte entre tinieblas una muerte santa?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¿Qué
importa que el puente no alcance la otra orilla?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Todo
desaparecerá, incluso cesarán la fe y la esperanza, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">porque
ya “cumplieron su misión” de acompañarnos <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">en
el valle de las sombras de este mundo ambiguo…, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">pero
permanecerá para siempre el amor…, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">y
al él se abrirán las puertas.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-indent: 35.4pt;">La
fe cristiana es una “fe resucitada”,</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">una
fe que tiene que morir en la cruz, ser sepultada <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">y
alzarse de nuevo, y “en una forma nueva”. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Esta
fe es un proceso, y el ser humano <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">puede
encontrarse en diferentes momentos de su vida <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">en
fases distintas de ese proceso.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Y
que no nos espanten los agujeros en el techo de la Iglesia <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">después
de estas o aquellas tormentas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Somos
muchos los que precisamente por esos grandes huecos <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">divisamos
por vez primera el rostro de Dios.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><br /><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-37303824714386630952021-06-19T22:57:00.003-07:002021-06-19T22:57:33.540-07:00LA VERDADERA Y PERFECTA ALEGRÍA<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUL1fOqdCsMz6WXnwmiA_W346MpgHaX9LKiCvGMDuPO6AisigXTwE_-9h8P5DqxonF0iWqXWOLS4q2dGhDlNItBp9dAdxTbi8EDm0GjWEC0j30bPPYLo0dhn3WqXmYKZIM2gR_p17uZcU/s1248/103fbR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="783" data-original-width="1248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUL1fOqdCsMz6WXnwmiA_W346MpgHaX9LKiCvGMDuPO6AisigXTwE_-9h8P5DqxonF0iWqXWOLS4q2dGhDlNItBp9dAdxTbi8EDm0GjWEC0j30bPPYLo0dhn3WqXmYKZIM2gR_p17uZcU/s320/103fbR.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b>LA VERDADERA Y PERFECTA ALEGRÍA</b> </p><p class="MsoNormal"><sup> </sup>El
mismo fray Leonardo refirió allí mismo que cierto día el bienaventurado
Francisco, en Santa María, llamó a fray León y le dijo: «Hermano León,
escribe».<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> El cual
respondió: «Heme aquí preparado».<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> «Escribe –dijo–
cuál es la verdadera alegría.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Viene un
mensajero y dice que todos los maestros de París han ingresado en la Orden.
Escribe: No es la verdadera alegría.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Y que
también, todos los prelados ultramontanos, arzobispos y obispos; y que también,
el rey de Francia y el rey de Inglaterra. Escribe: No es la verdadera alegría.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> También,
que mis frailes se fueron a los infieles y los convirtieron a todos a la fe;
también, que tengo tanta gracia de Dios que sano a los enfermos y hago muchos
milagros: Te digo que en todas estas cosas no está la verdadera alegría.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Pero ¿cuál
es la verdadera alegría?<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Vuelvo de
Perusa y en una noche profunda llegó acá, y es el tiempo de un invierno de
lodos y tan frío, que se forman canelones del agua fría congelada en las extremidades
de la túnica, y hieren continuamente las piernas, y mana sangre de tales
heridas.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Y todo
envuelto en lodo y frío y hielo, llego a la puerta, y, después de haber
golpeado y llamado por largo tiempo, viene el hermano y pregunta: ¿Quién es? Yo
respondo: El hermano Francisco.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Y él dice:
Vete; no es hora decente de andar de camino; no entrarás.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> E
insistiendo yo de nuevo, me responde: Vete, tú eres un simple y un ignorante;
ya no vienes con nosotros; nosotros somos tantos y tales, que no te necesitamos.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Y yo de
nuevo estoy de pie en la puerta y digo: Por amor de Dios recogedme esta noche.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Y él
responde: No lo haré.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Vete al
lugar de los Crucíferos y pide allí.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"> Te digo que
si hubiere tenido paciencia y no me hubiere alterado, que en esto está la
verdadera alegría y la verdadera virtud y la salvación del alma.»<o:p></o:p></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-3928721170501749022021-06-05T09:51:00.011-07:002021-06-08T09:46:22.393-07:00EL CANTAR DE LOS CANTARES<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigiqFudl8ZTwl4dpbx5Noyx2Z7bEPK52tgbX7KQeGhlnGshUiKwtyLN5xNfdBk9mvhKPfKFtkLQYXplt6Aw2D4P5GF9ckFFrBjKXaFVxUOlwXx_i_hV_-BTxmX9iw_9xlwCNBxuXrCkXQ/s1452/1R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigiqFudl8ZTwl4dpbx5Noyx2Z7bEPK52tgbX7KQeGhlnGshUiKwtyLN5xNfdBk9mvhKPfKFtkLQYXplt6Aw2D4P5GF9ckFFrBjKXaFVxUOlwXx_i_hV_-BTxmX9iw_9xlwCNBxuXrCkXQ/s320/1R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfIUFyz3_ifS9PhrJonCkCFI-vH7SP6dV2XUqba9XsJ0j6hfkemUsv6juUdC-QmQMjrOO_rQv60kINnUNLvKdEY4T6RiRDnuDowUdBhzU01wltaw73knxbGP0CaCmljb_xVEAuWhlcycw/s1350/2R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="817" data-original-width="1350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfIUFyz3_ifS9PhrJonCkCFI-vH7SP6dV2XUqba9XsJ0j6hfkemUsv6juUdC-QmQMjrOO_rQv60kINnUNLvKdEY4T6RiRDnuDowUdBhzU01wltaw73knxbGP0CaCmljb_xVEAuWhlcycw/s320/2R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis24ln8cGb04ULUSgSD0GMIVNe-aPkGI2b2zi8WXWBzSkaTywdV0L9pJpuwGbrlXtsoaFqj-aXesGUqre76Y2jaLfh3rtk5_2jv9GqyHLNg_Mjm2IT8u6OBZ5ch8p2ye7vcarajLx4UM0/s1588/3R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis24ln8cGb04ULUSgSD0GMIVNe-aPkGI2b2zi8WXWBzSkaTywdV0L9pJpuwGbrlXtsoaFqj-aXesGUqre76Y2jaLfh3rtk5_2jv9GqyHLNg_Mjm2IT8u6OBZ5ch8p2ye7vcarajLx4UM0/s320/3R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxaH3VsLZTusEjiDL3t_3deo43LYPRu_FV7uSHIgKznPhXWwWxsre2DM06333y3F0MHFqg9T6_Mj27xFJfErrsqGN7oPJT6pVciI9gQHegcH79TsuRDHRmZoRvzaRfU0HNJ7a_h-rQKR0/s1418/4R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxaH3VsLZTusEjiDL3t_3deo43LYPRu_FV7uSHIgKznPhXWwWxsre2DM06333y3F0MHFqg9T6_Mj27xFJfErrsqGN7oPJT6pVciI9gQHegcH79TsuRDHRmZoRvzaRfU0HNJ7a_h-rQKR0/s320/4R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUuUlGyMK1-S1J9ZoXJHG6vb3wPa10t-ZfjkgYBCgb1lrOt41nqY-YZD6bUmjDAtBowo7KY_A3WRIBnRINvIeRGdpcmR4OpkXaf_n9a2N2_r7iXDdQz4BQSI20svOhRsxHJILh-HfVjFk/s1588/5R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUuUlGyMK1-S1J9ZoXJHG6vb3wPa10t-ZfjkgYBCgb1lrOt41nqY-YZD6bUmjDAtBowo7KY_A3WRIBnRINvIeRGdpcmR4OpkXaf_n9a2N2_r7iXDdQz4BQSI20svOhRsxHJILh-HfVjFk/s320/5R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9zLeqegE30x155OK6Yk7R1WnSC4taWMMeh_B_1YiszaE4fyUkxiz2V0wQLJruChgtvyVSCtq0peotWLQ4zW0jwJVUeZOE5o-C5lDdlvwCGK_rjocYA2Jnlp1rZqPnYu888p_km6-9fEo/s1588/6R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9zLeqegE30x155OK6Yk7R1WnSC4taWMMeh_B_1YiszaE4fyUkxiz2V0wQLJruChgtvyVSCtq0peotWLQ4zW0jwJVUeZOE5o-C5lDdlvwCGK_rjocYA2Jnlp1rZqPnYu888p_km6-9fEo/s320/6R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj56hUp-myuG6BNrVGBkwxuNniffD9TwEzklGWy01iBo5doGWDrhZZu41i-QpwvTEYnMQkhJ3scGAgcoHlz9RR9buJyKV89Pf3yrlOBMC-0ahAbKBxYFP-vas_loLll1tDJ1ZiZn65TrK0/s1588/7R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj56hUp-myuG6BNrVGBkwxuNniffD9TwEzklGWy01iBo5doGWDrhZZu41i-QpwvTEYnMQkhJ3scGAgcoHlz9RR9buJyKV89Pf3yrlOBMC-0ahAbKBxYFP-vas_loLll1tDJ1ZiZn65TrK0/s320/7R.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDvKNUvXymZKOKcnlazT6rLrnX_WoS-dq7SMv2hOjxcSko4cng6hUyJfjKSbLMdGZZnQpqffU1h5EC-ET9Xv8Nk4RCGYU4CXe4zn9SMazmdMub_dIsPelNj-ggQZBOBGI8P1CJitcSlUQ/s1588/8R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDvKNUvXymZKOKcnlazT6rLrnX_WoS-dq7SMv2hOjxcSko4cng6hUyJfjKSbLMdGZZnQpqffU1h5EC-ET9Xv8Nk4RCGYU4CXe4zn9SMazmdMub_dIsPelNj-ggQZBOBGI8P1CJitcSlUQ/s320/8R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio64womI-MR_qYoyIjrWvdf569yKHUlu0oghJl_De27jucxXlPdJuu6jKzKaRtBCtotbDcVYzsq50x-Rq7P0b1e-M1x1YN9ElXWxi7KZyXASTMcqxMuaOzNeNLDunRuI-z54MUn8tDGyU/s1588/9R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio64womI-MR_qYoyIjrWvdf569yKHUlu0oghJl_De27jucxXlPdJuu6jKzKaRtBCtotbDcVYzsq50x-Rq7P0b1e-M1x1YN9ElXWxi7KZyXASTMcqxMuaOzNeNLDunRuI-z54MUn8tDGyU/s320/9R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkIFIKP9YFdE_8aDHjBm0LbXtwh_BNf1Lsp-i2Tb85dWPlSLSaa7fiBN5jH5S_pD93QzmyZ4gEeWB4CcdJMykSH3-5tmH269svg0JDXBSS-Chn9OF0Wx7xIYB5OcgY2T3Dz3yF9UOfDVw/s1588/10R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkIFIKP9YFdE_8aDHjBm0LbXtwh_BNf1Lsp-i2Tb85dWPlSLSaa7fiBN5jH5S_pD93QzmyZ4gEeWB4CcdJMykSH3-5tmH269svg0JDXBSS-Chn9OF0Wx7xIYB5OcgY2T3Dz3yF9UOfDVw/s320/10R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpOHvmHhdvGNeBolWtZfeBnrpwNPImWYbKrTWUbOkhawJ2_wa23n6yr-pe9IwBYn9yQWxeGbBTNmRqByZNuJuzIZoK8OfNTR0E83auCOokrxe6Os1T1uxjjGVjRxWhLBs7ram9PyybJXk/s1588/11R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpOHvmHhdvGNeBolWtZfeBnrpwNPImWYbKrTWUbOkhawJ2_wa23n6yr-pe9IwBYn9yQWxeGbBTNmRqByZNuJuzIZoK8OfNTR0E83auCOokrxe6Os1T1uxjjGVjRxWhLBs7ram9PyybJXk/s320/11R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtfCQ-afpQMB-Yi32wDiMCZ0qmAU03KnWPK_SvXkEZOEtdqpPajv3xWQW-FY7pOHIAGEvC23q34MYOU26zxU0sEEM5vL8QyOLL5rnj4jTWFdB_PQV8kLJGxrIMFz8kZnsMxt6Hlp224Es/s1588/12R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtfCQ-afpQMB-Yi32wDiMCZ0qmAU03KnWPK_SvXkEZOEtdqpPajv3xWQW-FY7pOHIAGEvC23q34MYOU26zxU0sEEM5vL8QyOLL5rnj4jTWFdB_PQV8kLJGxrIMFz8kZnsMxt6Hlp224Es/s320/12R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhFGVPaWmakCN4AGCqzWSLHmrQK8o-OsqG_5bpaMSdiEcsyv8Bhu8ueogRjypPff4DX36MXgVIfUeMfCUKLyXgDAnSRG8MOJqi7d6jDn-b2YslCa6c7IkKZJhKk3-MXuF_CKSQtcopUbI/s1588/13R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhFGVPaWmakCN4AGCqzWSLHmrQK8o-OsqG_5bpaMSdiEcsyv8Bhu8ueogRjypPff4DX36MXgVIfUeMfCUKLyXgDAnSRG8MOJqi7d6jDn-b2YslCa6c7IkKZJhKk3-MXuF_CKSQtcopUbI/s320/13R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYNEjpP4eO56G026Vj8JRra7DhPDTjkkedwo2c3s6hJ8CTN8-W775Ki62hF8ZpBbrTSfgFr95Wn1AfEFVtCnH2xyn5myjEV1I6t9xmWO6ZY_96blkDIkTAp5vWk0Idh_z_6bHUuFO3BbQ/s1588/14R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYNEjpP4eO56G026Vj8JRra7DhPDTjkkedwo2c3s6hJ8CTN8-W775Ki62hF8ZpBbrTSfgFr95Wn1AfEFVtCnH2xyn5myjEV1I6t9xmWO6ZY_96blkDIkTAp5vWk0Idh_z_6bHUuFO3BbQ/s320/14R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnCB3elMEaZjlAuZnb1iMTOhDIljkp-y_zO79Kk4fhafzieTh-APZt5979DoPNRkCu3hpK0YcxFq3KAiMLySZsZmDPw_-MMRx1NRlpM2ZkOBGrPI-EIHb7x10q4N7ow8sjpMNeJbsQnQo/s1588/15R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnCB3elMEaZjlAuZnb1iMTOhDIljkp-y_zO79Kk4fhafzieTh-APZt5979DoPNRkCu3hpK0YcxFq3KAiMLySZsZmDPw_-MMRx1NRlpM2ZkOBGrPI-EIHb7x10q4N7ow8sjpMNeJbsQnQo/s320/15R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEgU02hTxA1eXjsg5lTlwsE7Li0E_vUuXNC46gxUWWSNwy8VMzRtjpPyfSr66H1z4-D90SMlpHo0CnCHbZNU4oq1zFh3_LgK8KfHtU_e7Jt75-zwUM4JSUlrWwHnMiR0Ss7f8-u9iBwqI/s1588/16R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEgU02hTxA1eXjsg5lTlwsE7Li0E_vUuXNC46gxUWWSNwy8VMzRtjpPyfSr66H1z4-D90SMlpHo0CnCHbZNU4oq1zFh3_LgK8KfHtU_e7Jt75-zwUM4JSUlrWwHnMiR0Ss7f8-u9iBwqI/s320/16R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZniQ2PZkU8xwgFBtY2qfov7RSju9qplhXmWa30n4OhPGiIhbriuP712HeGhTBCf6DvYLKCHolRCe9QLxxT2tsi-gDOm-gn-RPte3eqMSOTZSHFWS5Wfcwkz7boR2ENzuWQ2GJMQqq_9s/s1588/17R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZniQ2PZkU8xwgFBtY2qfov7RSju9qplhXmWa30n4OhPGiIhbriuP712HeGhTBCf6DvYLKCHolRCe9QLxxT2tsi-gDOm-gn-RPte3eqMSOTZSHFWS5Wfcwkz7boR2ENzuWQ2GJMQqq_9s/s320/17R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy06mPrPOMdmfBO97Z8pQuwY5FcdvNf-nbel-t1mYwkzNQnn7dtev7zkWOFFUISwWL_d_5cGBN4gRzsVTH1g_kuKBbkI1H8jpOTJ9ahqLUfaq4bR7nPqNxQo3RYAfq8rF1sCk1HVboj9g/s1588/18R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy06mPrPOMdmfBO97Z8pQuwY5FcdvNf-nbel-t1mYwkzNQnn7dtev7zkWOFFUISwWL_d_5cGBN4gRzsVTH1g_kuKBbkI1H8jpOTJ9ahqLUfaq4bR7nPqNxQo3RYAfq8rF1sCk1HVboj9g/s320/18R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj42MD-x1cJd_kTxXCaDSQ6CRb1sFl_CNvHQGnn1c0QavPbKaZaQFxO489rZhmeI1HmkcRwx8g05IucDC4y0GsqniVQA4hVccWhdBYCLu4MQbCbU5X9NCmXu4S1H8DTIf8Kg-0vi2LBGWI/s1588/19R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj42MD-x1cJd_kTxXCaDSQ6CRb1sFl_CNvHQGnn1c0QavPbKaZaQFxO489rZhmeI1HmkcRwx8g05IucDC4y0GsqniVQA4hVccWhdBYCLu4MQbCbU5X9NCmXu4S1H8DTIf8Kg-0vi2LBGWI/s320/19R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS0XpRdPzP8P3WFYEpLdZgsW8HKFj0hnZgkAy-g8ShG3OLuS-yxshZsQMXMxOaBUyyjMuKJ0Shxoqb3gQpB22J5FZow7C4dPbUDAFmNhGE1cNGHYT67jv8-0bNgIak01yF12WRsdLKN4Q/s1588/20R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS0XpRdPzP8P3WFYEpLdZgsW8HKFj0hnZgkAy-g8ShG3OLuS-yxshZsQMXMxOaBUyyjMuKJ0Shxoqb3gQpB22J5FZow7C4dPbUDAFmNhGE1cNGHYT67jv8-0bNgIak01yF12WRsdLKN4Q/s320/20R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifa5Pb-dak_7RJOhGYISmdN5aKWeB-FXZfl3IoLNbtIR3dLrJWP_8IR08cBN62N0QsjmGOISMHk0l8SyMbL-fbGzfdlKpbJWyEiwPtq6gt0nqCH5_lIrvAHv_lAQBmNDAxQ6f0zLan4HM/s1588/21R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifa5Pb-dak_7RJOhGYISmdN5aKWeB-FXZfl3IoLNbtIR3dLrJWP_8IR08cBN62N0QsjmGOISMHk0l8SyMbL-fbGzfdlKpbJWyEiwPtq6gt0nqCH5_lIrvAHv_lAQBmNDAxQ6f0zLan4HM/s320/21R.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC-ptqQL05KrwZChyjPST_b0K4YuEKnEZu_iez8LB5Kqi17ROPBsPT2kpvno3_TQ6A2KE2hNcr3NwNUtjlitoZ7n3rw6ENQ0Dgh1lgL4VQA7HBRvF2XamGrOjeuJWQIBhQhtWXwGbS0QY/s1588/22R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC-ptqQL05KrwZChyjPST_b0K4YuEKnEZu_iez8LB5Kqi17ROPBsPT2kpvno3_TQ6A2KE2hNcr3NwNUtjlitoZ7n3rw6ENQ0Dgh1lgL4VQA7HBRvF2XamGrOjeuJWQIBhQhtWXwGbS0QY/s320/22R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJzGwb-vQk3x9nY-jFb7YUyedAn-4PibBJDqSi9VJsuiCuEAyHl1BfzesBINice3hJrfaAPh6vQAtTwm-CvmuBX_Dt1W1wAeT5bjtnuiroPbxgI1dvQC80Lvk2AHhiExj48ZGbsEgTuxo/s1588/23R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJzGwb-vQk3x9nY-jFb7YUyedAn-4PibBJDqSi9VJsuiCuEAyHl1BfzesBINice3hJrfaAPh6vQAtTwm-CvmuBX_Dt1W1wAeT5bjtnuiroPbxgI1dvQC80Lvk2AHhiExj48ZGbsEgTuxo/s320/23R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGYZKNTUKOxhtD-RcAeN92StOhIF00wO2YBdR8DJbdSrk4VUnOUjnQJfndbmUGnOYXvgrPykrgZGrTTKXIeK4X1lZDBK10C877WMS9cFOpJDcTnhMbmJGkmEWZoNHNlf5s2ttvhIUqvJY/s1588/24R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGYZKNTUKOxhtD-RcAeN92StOhIF00wO2YBdR8DJbdSrk4VUnOUjnQJfndbmUGnOYXvgrPykrgZGrTTKXIeK4X1lZDBK10C877WMS9cFOpJDcTnhMbmJGkmEWZoNHNlf5s2ttvhIUqvJY/s320/24R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizrqsHfxDg5PBaArOp_22RYzWyWVx54p4tqaYk21vak_rBr_7S04h3CvIVH-gu5cILLQSLgRzvD-YZTev-iTGo1HEUwrLqRJbm1QNK1ypwNWCjTjca7hDadgWkzhpSUcV_kZvtuXjnLQA/s1588/25R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizrqsHfxDg5PBaArOp_22RYzWyWVx54p4tqaYk21vak_rBr_7S04h3CvIVH-gu5cILLQSLgRzvD-YZTev-iTGo1HEUwrLqRJbm1QNK1ypwNWCjTjca7hDadgWkzhpSUcV_kZvtuXjnLQA/s320/25R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipj-R1RdLrdUb7ILdh3kGPyyKtx6mn6WSRVrIhyIQm1zv6CdBx5CnS8K2kmRF-Mx9sA_wFoMBU-WZOUSVlwNjgs_y3b3vZSskaUeyoglH68HXojtykjNzDCZjQq69Amgz2tj7eqLheD3k/s1361/26R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1361" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipj-R1RdLrdUb7ILdh3kGPyyKtx6mn6WSRVrIhyIQm1zv6CdBx5CnS8K2kmRF-Mx9sA_wFoMBU-WZOUSVlwNjgs_y3b3vZSskaUeyoglH68HXojtykjNzDCZjQq69Amgz2tj7eqLheD3k/s320/26R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdLKVNFq4CcFHLanCweRibozApBxWqS_OWX-u8uy1A_0rq_KFCvHD3vNAYoy_c6Z1RLeeJCShu4wU-Ce9egxKWxjWfMRBZ-VWQaxToiDwjMeTu1_okdtZWymVOhgRjUbLM85pGJyPXTyo/s1588/27R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1588" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdLKVNFq4CcFHLanCweRibozApBxWqS_OWX-u8uy1A_0rq_KFCvHD3vNAYoy_c6Z1RLeeJCShu4wU-Ce9egxKWxjWfMRBZ-VWQaxToiDwjMeTu1_okdtZWymVOhgRjUbLM85pGJyPXTyo/s320/27R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieKGN2_zAiBCDtPC73eqb-Q69xuTjM7hZ57d-zySxI8jnfa1TqYDH2abtkw8KLlBRe1IXG_ODLXyAG17oh4vVa2bLt4Yc9eFgCgW4kHYUT2-v4BGoMMRk9Q9Z00SHYqG0MSXdUleslZzA/s1718/25R.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1174" data-original-width="1718" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieKGN2_zAiBCDtPC73eqb-Q69xuTjM7hZ57d-zySxI8jnfa1TqYDH2abtkw8KLlBRe1IXG_ODLXyAG17oh4vVa2bLt4Yc9eFgCgW4kHYUT2-v4BGoMMRk9Q9Z00SHYqG0MSXdUleslZzA/s320/25R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-9970660192633370192021-04-29T04:09:00.027-07:002021-05-11T02:13:42.906-07:00TRES HOMILÍAS SOBRE EL AMOR ETERNO...<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguwDde9UOTHcFyaECoYN95q1c_lcjoHYuvPHpnRTN5i0a3OMLHBzJV1bd9f2fzVzYr0B32bmskH11KZLLdJS9zj-v_07oiT_-18V1IjLsuxb_ZgGAEDFS-0uuogV5GyHcEL5WZvSj08Ww/s1100/186R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="730" data-original-width="1100" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguwDde9UOTHcFyaECoYN95q1c_lcjoHYuvPHpnRTN5i0a3OMLHBzJV1bd9f2fzVzYr0B32bmskH11KZLLdJS9zj-v_07oiT_-18V1IjLsuxb_ZgGAEDFS-0uuogV5GyHcEL5WZvSj08Ww/s320/186R.jpg" width="320" /></a></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">TRES
HOMILÍAS SOBRE EL AMOR ETERNO</span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">PRIMERA…<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">El amor siempre quiere eternidad, por ello al ser Dios-Amor, Resucitar es
Amar.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> Más allá de
nuestra fragilidad, se encuentra el don. La fe se hace real como una promesa de
Dios: <b><i>“aunque pases por el fuego, no temas, yo estoy contigo”</i></b> (Is
43,2.5).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Para los
cristianos la Resurrección de Jesús es el gozne de la historia y la fuente de toda
nuestra esperanza. Cuando Jesús, el Crucificado, se mostró a sus amigos, fue
algo que les sobrepasó. Se sintieron embargados, al mismo tiempo, de miedo y de
alegría: “Es el <b><i>amor</i></b> quien cree en la resurrección”. La fe en la
resurrección implica más que un acontecimiento físico excepcional. Requiere una
longitud de onda del corazón, no solo un examen objetivo de los datos. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Amamos mejor cuando nos sabemos amados.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> Y la resurrección de Jesús es la
prenda del amor que Dios nos tiene. Nos abre una perspectiva totalmente
distinta sobre la vida y la muerte. Es el signo definitivo de que Dios es
siempre un Dios de vida y enemigo, siempre, de la muerte. Ofrece una nueva y
explosiva imagen de lo que somos y de hacia dónde vamos. No estamos hechos para
acabar en la muerte sino para la plenitud de vida, aquí y más allá.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Cuando
sentimos que nuestra vida es como un barco que se hunde, que zozobra de un modo
donde todo parece angustia, pena y días grises…, percibimos de pronto la luz de
un faro, una luz eterna…, y divinamente cristificados, como otro <b><i>Cristo</i></b>,
por haber sido él lo que somos, esta <b><i>‘sombra’</i></b> que creíamos ser,
este <b><i>‘don nadie’</i></b>, este trasto, será inmortal diamante, <b><i>es
diamante inmortal en manos de su Creador…<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Morir, solo es morir, morir se acaba…”,</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> por eso, tras el duelo o el pánico,
como en un barco que se hunde, surge la experiencia de una luz inmortal que
transforma lo que soy. Si Cristo se hizo uno de nosotros, y si nosotros ahora
participamos de su resurrección, entonces dejamos de ser frágiles, seres
inútiles e intrascendentes en los que lo humano casi parece una broma. Somos,
porque es Dios quien lo dice, <b><i>“diamantes inmortales”,</i></b> tesoros de
belleza y de vida para toda la eternidad.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Y esa
plenitud comienza aquí y ahora <b><i>–“quien cree tiene vida eterna”-</i></b>
(Jn 6, 47). Creer en Cristo e intentar vivir como él se convierte en <b><i>“una
fuente de agua que salta hasta la vida eterna”</i></b> (Jn 4,14). Cuanto
hayamos experimentado del amor, cuanto hayamos entregado en el amor, hará de la
muerte una suave transición.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Las semillas
de eternidad están ya presentes, brotando, fructificando, al vivir
amorosamente: <b><i>“Sabemos que hemos pasado de la muerte a la vida porque
amamos” </i></b>(1Jn 3,14). Lo que Dios hace en nosotros, si acogemos su don,
es irnos introduciendo en una plenitud que se prolonga más allá de la muerte.
El ascenso hacia el cielo ya está teniendo lugar -¿qué estamos mirando?-.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Es cierto
que al acercarnos a la muerte podemos sentir angustia, pero nadie puede
quitarnos la libertad de abandonarnos en las manos de Dios, de tal manera que
morir sea una entrega orante. Quizá queden heridas no curadas, esperanzas
incumplidas o preocupaciones por los que dejamos atrás. Pero también llegan el
agradecimiento y la paz por haber sido importantes para algunas personas a lo
largo de la vida. Y, sobre todo, por confiar en que el Señor Resucitado pueda
llevarnos a través del oscuro umbral. <b><i>Dios es especialista en
Resurrección.<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -1.75pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -1.75pt 0cm 0cm; mso-hyphenate: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-other; text-indent: 35.4pt; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; mso-font-kerning: 1.5pt;">Y si creéis
que no estáis en orden, que no sois del todo dignos, pese a todo, no olvidéis
nunca, nunca, nunca... <b><i>que las puertas de la misericordia del cielo
-o del corazón de Dios, tanto da- no se cerrarán, aunque no haya ni un justo
sobre la tierra. </i></b>Aunque nos cueste creerlo, el DON no nos es arrebatado
nunca-jamás…</span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Por todo, hoy Jesús se acerca a nosotros como antaño
se acercó a la casa de Marta y María y nos pregunta: a la vista de la muerte
que parece matar toda vida y todo amor, <b><i>“¿Creéis, crees que yo soy la resurrección y
la vida?”</i></b> </span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Si creemos, se romperán las ataduras de la muerte y la
vida empezará a ser eterna, pues para eso hemos nacido, para el eterno amor de
Dios.<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center; text-indent: 35.4pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">::::////::::<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center; text-indent: 35.4pt;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6dVAtM-ERDlIq1uzYfYweSZTqrv6FAAJp036LPUfNzQtyMa6ywOXu2UrEX6tU3aeDx-SRbt6biQJFauz4HxuYkPZKOkaqfp9Y_TpgQHomWQkhMU8jizTgGl7B4xr0Y9PxXrlqbCMcSyc/s950/1R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="756" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6dVAtM-ERDlIq1uzYfYweSZTqrv6FAAJp036LPUfNzQtyMa6ywOXu2UrEX6tU3aeDx-SRbt6biQJFauz4HxuYkPZKOkaqfp9Y_TpgQHomWQkhMU8jizTgGl7B4xr0Y9PxXrlqbCMcSyc/s320/1R.jpg" /></a></b></div><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;"><br /></span></b><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">SEGUNDA…<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">“Morir solo es morir, morir se acaba…”,</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;"> por eso nos toca aprender</span><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;"> </span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">a enfrentarnos a los momentos que podemos
considerar de derrota.</span><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;"> </span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Son esos momentos los que nos enseñan que
la felicidad también es posible en los momentos oscuros de la vida, cuando
parece que no haya sino abismo y comenzamos a dudar de un nuevo amanecer,
cuando nos toca separarnos de los seres que amamos, sabiendo que se trata de un
“¡hasta luego!”, porque la vida, como el amor, es más fuerte que la muerte.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">“En la vida no hay explicación para todo y en la fe
tampoco”.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">
Nosotros podemos resolver enigmas, pero en el misterio solamente podemos
profundizar cada día un poco más. Algo hay evidente, <b><i>“surgimos de las
manos del Amor de Dios y el Amor de Dios siempre entrega eternidad”.</i></b><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">En
un determinado momento la fe puede querer ser para los creyentes un sustituto
de la falta de explicación del mundo y entonces buscamos un “porqué”, pero este
es un camino muy peligroso, porque a veces no lo hay. Entonces no se trata de
vivir con una explicación, sino en una aportación de vivir con fe, por más que
a veces nos cueste creerlo, que <b><i>“toda situación está en las manos de
Dios”.</i></b><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">A
veces -por enfermedad, por muerte- la vida contradice nuestras expectativas, y
nosotros que somos personas que necesitamos orden para vivir, que necesitamos
lógica, cuando eso no se da no sabemos qué hacer, nos sentimos inciertos, no
sabemos dónde apoyarnos, dónde ir y buscamos siempre algo que nos dé
seguridades: <i>“si toco esto no me va a pasar nada, si rezo diez veces una
oración no me va a pasar nada…”</i>, pero la vida no funciona así, lo sabemos.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Una
y otra vez la vida nos pone ante los ojos que somos seres limitados, frágiles,
amenazados y que por más que digamos que todo va a ir bien, algunas cosas no
van a ir bien. Y es precisamente en esas situaciones adversas que se nos llenan
de preguntas cuando nos toca descubrir que la verdadera cuestión no es el <b><i>¿por
qué?, sino ¿qué hago yo con todo eso que me ha venido?, ¿qué puedo hacer con
todo mi dolor?¿Cuál es el verdadero misterio de la vida y de la muerte…?<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Ante
el dolor inexplicable es importante, antes de dar respuestas, llorar con el que
llora, acompañar al que sufre. Corremos el peligro, ante el dolor, de responder
negativamente, de ensimismarnos, de encerrarnos en nosotros mismos, porque es
lo primero que hace el dolor, como cuando en la cama nos ponemos en posición
fetal, protegiéndonos contra todo, como se encoge el cuerno de un caracol
cuando lo tocamos; y comenzamos a sentir autocompasión, convenciéndonos de que
nada merece la pena.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Nos toca aprender a encarar el dolor positivamente, </span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">descubrir la
compasión, porque el dolor propio nos hace entender qué les pasa a los demás.
El dolor puede generar empatía y la empatía puede generar comprensión y la
comprensión genera encuentro y solidaridad. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Debemos
tener muy presente siempre que <b><i>“el icono de la fe es Cristo-Crucificado”</i></b>,
donde se concentra la mayor contradicción del mundo: <b><i>“lo que es más de
Dios está frustrado, está muerto”.</i></b><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Pero,
lo que nos dice la fe es que esa situación está en manos de Dios, y es a partir
de ahí cuando nos toca optar, movernos, <b><i>-“porque en la Cruz, Jesús nos
precede”-</i></b> él sabe lo que nos pasa cuando el dolor nos rompe, y nos
acompaña a vivirlo, ofreciéndonos su fe.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">No nos quita el dolor, pero lo llena de sentido,</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;"> y nos mueve para
que la vida no quede presa, atrapada, cerrada, sino que pueda seguir dando de
sí.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">El mundo va a ser siempre contradictorio y no sabremos
explicarlo nunca del todo, pero en medio de la contradicción Cristo nos ofrece
un camino de fe y un camino de empatía y de amor hacia los demás. Y ese es el
Camino, si pretendemos la ‘Verdad’ y la ‘Vida’.<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Todo
esto tiene mucho de <b><i>“gracia”</i></b>: ¿por qué no podemos hacerlo cuando
queremos? Porque no depende solo de nosotros, depende de quién nos rodea, de
qué nos dicen, del contexto, de que sepamos resistir y esperar -por eso, para
un cristiano es fundamental <b><i>rezar</i></b>, pero la oración como <b><i>“contemplación
de Cristo-Crucificado”</i></b>, de lo que verdaderamente es Cristo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt;">Nos
toca aprender a <b><i>crear</i></b> “momentos de calidad” -los orantes igual
que los amantes-.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Fundamental
en los momentos de dolor es: no encerrarnos, llorar, dejarse acompañar, hacer
silencio ante la Cruz de Cristo y dar tiempo. Los brotes de dolor seguirán
arrastrándonos, pero todo está en las manos de Dios, porque la vida es más
fuerte que la muerte…, nos lo dice Cristo-Crucificado,</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> <b><i>que
es la manifestación de hasta qué punto Jesús ha sido libre, solidario y hombre
de paz.<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">Dios antes aún de crearnos nos amó, con un
amor que nunca ha disminuido, y nunca se desvanecerá. Y en este amor Él hizo
todas sus obras, y en este amor Él hizo de modo que todo tenga su sentido, su
misión, y en este amor nuestra vida dura para siempre… En este amor tenemos
nuestro principio, y todo esto lo veremos en Dios sin fin.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: center; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">::::////::::</span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: center; text-autospace: none; text-indent: 35.4pt;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbJODcNgHn8fb9RLBU-yIF89aM0pkvX-TXRS8zqDOGxa8PU6cV4bkzAuRCJMUtppkX-5D1KH5dfbsnZ8czjjCeZB62XRJzLIihGDoy4HWMxJ37wzjLUUm5t4GSZoiNEmoXZ6O1qHm50rk/s950/3R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="756" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbJODcNgHn8fb9RLBU-yIF89aM0pkvX-TXRS8zqDOGxa8PU6cV4bkzAuRCJMUtppkX-5D1KH5dfbsnZ8czjjCeZB62XRJzLIihGDoy4HWMxJ37wzjLUUm5t4GSZoiNEmoXZ6O1qHm50rk/s320/3R.jpg" /></a></b></div><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><br /></span></b><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">TERCERA…<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">A
veces nos preguntamos ¿quién se acordará de nosotros cuando hayamos muerto?,
casi como un canto desesperado, con la extraña sensación de que el mundo
seguirá sin nosotros como si nada. Pero, nos olvidamos de que a Dios no le dio
lo mismo, solo a Él pertenecemos. Salimos de sus manos y a sus manos volvemos: <b><i>“¡Levántate,
amada mía, hermosa mía, y ven!”</i></b> (Cantar de los Cantares 1,28): la
muerte, ¿nos atreveremos a verla como esta invitación que Dios nos hace de
volver a Él?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La
muerte no es una desgracia: es una vocación, una llamada: <i>“Ven, porque ha
pasado el invierno, las lluvias han cesado y se han ido, brotan flores en la
vega. ¡Levántate, amada mía, hermosa mía y ven a mí!”</i> (Cantar de los
Cantares 1, 11-13). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“Maestro
-¿dónde vives?-,</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> le preguntaron dos jóvenes a Jesús, y él
les respondió: <i>“Venid y lo veréis”</i> (Jn 1, 38-39). El evangelista nos
cuenta que <i>‘se quedaron con él aquel día’</i>. La muerte es ir y ver: <b><i>entrar
donde él mora y quedarse a su lado todo ese largo día -quizá un instante sin
tiempo, permanentemente presente- que se llama eternidad.</i></b> Esa es la
verdadera vida que desde aquí no nos es dado contemplar, pese a que de algún
modo la intuimos.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¿A
qué hora está bien volver a casa? ¿Dónde está escrita la magnitud del don?</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">
A los que nos aman siempre les parecerá demasiado pronto, y nadie aceptará un
consuelo que no quiere por la sencilla razón de que no queremos ser consolados.
Pero, solo pertenecemos a Dios, para los demás, con todo su amor, no somos sino
un préstamo que no se retira, pero sometido a mutaciones, a todos esos cambios
que nos harán finalmente descubrir, también a nosotros, la verdadera vida, la
esencia divina de toda vida humana.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En
contra de todo lo que nos parezca, al fin y al cabo solo podemos contemplar
desde este lado, nadie se muere solo, por mucho que les cueste a filosofastros
y poetastros. Nos acompañan los felices de la otra orilla, como siempre lo han
estado haciendo, porque el río de la vida transcurre entre dos orillas. Se
trata de un salto del que nos recogen las manos de Dios. El dolor de los que
aquí quedan no es más que otra expresión del amor, lo único por lo que de
verdad merece la pena haber vivido, el verdadero sentido de la vida divina en
Dios.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Jesús
no saltó del alero del templo (como le pedía el tentador), pero no tuvo
inconveniente en descender al abismo de la muerte, a la noche del abandono, al
desamparo propio de los indefensos: la encarnación también era eso. Se atrevió
a dar ese salto como acto del amor de Dios por nosotros. Y por eso sabía que,
saltando, solo podía caer en las manos bondadosas del Padre. Así se revela el
verdadero sentido del salmo 91, el derecho a esa confianza última e ilimitada
de la que allí se habla: <b><i>quien sigue la voluntad de Dios sabe que en
todos los horrores que le ocurran nunca perderá la última protección.</i></b>
Sabe que el fundamento del mundo es el Amor y que, por ello, incluso cuando
nadie quiere ayudarle, él puede seguir adelante poniendo su confianza en
‘Aquel’ que le ama.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">¡Qué
tarde solemos descubrir la esencia de la felicidad, su humildad!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Una
chica muy inteligente y muy santa escribió en cierta ocasión a un amigo: “Me
gusta creer que después del ligero choque de la separación, sea lo que fuere lo
que me ocurra, no experimentarás al respecto ninguna pena, y si alguna vez
ocurre que piensas en mí, espero que sea como quien recuerda un libro leído en
la infancia. Quisiera no tener jamás otro lugar en el corazón de los seres,
para estar segura de no causarles ninguna pena”.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Pero
el amor de los que aquí quedan, en sus grados diferentes, se opone a eso,
porque al amor no le importa el dolor, siendo capaz de aceptar cualquier cruz. <b><i>Amar,
quizá, en ocasiones, sea no querer hacer sufrir, pero morir ya sabemos que no
depende exclusivamente de nosotros… y nuestra ausencia no podrá evitar provocar
dolor en la medida del amor que compartimos…<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center; text-indent: 35.4pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">::::////::::</span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center; text-indent: 35.4pt;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1z_mhOM-BiDnA0qwKDU7XX0jAyI-9WLMEkINZVKdRqE7WU86plUX8Rn8QPXAW3rxXi84a-JmPEAMxLbRNT8YgvTjRM_zH75FKPUTXM9oYlu9a29Q7WWQLpkZVuyGZhD6F_Qa9EznhOCs/s760/5R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="605" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1z_mhOM-BiDnA0qwKDU7XX0jAyI-9WLMEkINZVKdRqE7WU86plUX8Rn8QPXAW3rxXi84a-JmPEAMxLbRNT8YgvTjRM_zH75FKPUTXM9oYlu9a29Q7WWQLpkZVuyGZhD6F_Qa9EznhOCs/s320/5R.jpg" /></a></b></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">CUARTA…<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El
gesto que condensa todo el movimiento de Dios hacia el ser humano lo realizó
Jesús en la Última Cena cuando, para lavarles los pies a sus discípulos, se
agachó ante ellos. <b><i>Este abajamiento que ensalza, es la quintaesencia del Evangelio, que
nos enseña a enfrentarnos a los momentos que podemos considerar de derrota. </i></b>Son
esos momentos los que nos enseñan que la felicidad también es posible en los
momentos oscuros de la vida, en la noche oscura, cuando nos toca separarnos de
los seres que amamos, sabiendo que se trata de un “¡hasta luego!”, porque la
vida, como el amor, es más fuerte que la muerte. Es lo que vino a decirnos,
entre otras cosas, Jesús de Nazaret, el Cristo.<b><i><o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La
nuestra es una vida con esperanza, es decir, con plenitud de sentido,<b><i> que
supera el destino inevitable de la muerte. Dios se hizo hombre para
divinizarnos, </i></b>por eso, nosotros los cristianos no debemos temer a la
muerte. <b><i>Porque la muerte no es el final de la vida.</i></b> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nosotros
los cristianos sabemos que él -Jesucristo- vino y se fue; se fue, pero se quedó
con nosotros; se quedó, pero volverá; y antes de que vuelva, nosotros iremos a
él...<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Los sentimientos que debemos desear
tener ante la inminencia de la muerte –y que ya debemos tener, ahora- no
debieran ser otros que estos: </span><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">¡</span></i></b><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">PENSAR QUE VOY A DESCUBRIR LA
TERNURA!...</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Es imposible que Dios me decepcione. ¡La
simple hipótesis es absurda! Iré a él y le diré: <b><i>No apelo a nada más que a haber
creído en tu bondad. Pues ahí está mi fuerza, toda mi fuerza, mi única
fuerza. <o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Nuestro juez es aquel que todos los
días subía a la azotea y miraba al horizonte para ver si volvía el hijo
pródigo. ¿Quién no desearía ser juzgado por él? San Juan escribe: <b><i>“Quien
teme, no es aún perfecto en el Amor”</i></b> (1Jn 4, 18). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> En el fondo de muchos –“Señor, no
soy digno”-, late un espantoso orgullo... Una cosa hay, por consiguiente,
cierta, y que debemos repetirnos a nosotros mismos: </span><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">SOY
AMADO, YO, YO MISMO,</span></i></b><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> y mimado por una ternura secreta,
pero vigilante. <o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Si estuviera en pecado, no tendría más
que decir: <b><i>“Perdón”,</i></b> para despertar en el rostro de mi Padre una
sonrisa elocuente. Si sólo soy tibio y sin verdadera belleza, con el polvo de
los pecados veniales pegado a mi piel, entonces necesito creer que el Amor me
está mirando, como una madre mira a su hijo travieso que acaba de ensuciarse la
cara con el dulce que ha robado. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> <b><i>Padre, si tuviéramos que ser
dignos de tu Amor para atrevernos a aceptarlo, Tú ya no serías tú, no serías ya
el AMOR..</i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Jesucristo</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">
nos desveló el camino, nos descubrió el camino, para que todo el que cree en Él
tenga vida eterna. Por eso no debemos tener miedo de atravesar esa puerta y,
quién sabe si sorprendidos, nos descubriremos diciendo: <b><i>¡Entonces eras tú, y estabas
aquí! ¿Cómo no lamentar la pérdida de los seres que amamos? Pero eso no debe
hacernos olvidar dar gracias por la vida que nos dieron, la vida que vivieron con
nosotros, por la vida que nos descubrieron...</i></b><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Por
lo tanto el problema no está en la muerte, sino en la postura personal ante la
muerte: si la miro como una trágica pérdida o como un cambio de dimensión
existencial. Lo que de verdad nos aflige es la idea que tenemos de la muerte
-desde aquí-, no la realidad de la muerte en sí -que va más allá-. Todo ese
dolor que nos parte el alma debe ser aprovechado para darnos cuenta de que esa
presencia-ausente la podemos vivir de otra manera, con las lágrimas de la paz.<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Quién
sabe si este latigazo a nuestra rutinaria vida no nos servirá para despertar de
una vez, a nosotros, que hemos aprendido a volar como los pájaros y a nadar
como los peces, pero seguimos ignorando el pequeño arte de leer la radiografía
de la vida… Y de la muerte. <b><i>Nos quedamos, tantas veces, a la puerta de
nuestra casa, sin atrevernos a entrar en ella, tiritando de miedo y de frío.
Nos cuesta a todos cambiar, por el temor a lo nuevo, y así nos negamos, llenos
de prejuicios, a vivir la profundidad de nuestra existencia. Vivimos al estilo
de los bonsáis, un árbol al que se le impide crecer. Se busca que viva, sin
sobrepasar unos límites, que no debemos ponerle a la vida.<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Corremos
el peligro de que se nos olvide que el Creador de la vida se solidariza con la
muerte de cada ser humano. En todo funeral hay una cruz que preside el rito.
También hay un cirio encendido, es la Pascua: <b><i>Dios muere como un hombre para
que el ser humano muera como Dios.</i></b> La verdadera manifestación de Dios
se encuentra en la <b><i>Cruz de Jesús</i></b>. Precisamente en lo que supone de abandono,
cuando más precisaba la mano que lo debía rescatar. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Esto,
que es un escándalo para la mente humana, es la clave donde más se revela el
amor.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Es el momento de abandonar la larva para que brote la
mariposa. Es el parto de la Cruz, donde Dios se manifiesta en su propia muerte.
<b><i>El
ser humano no puede comprender con su razón cómo Dios mismo se puede rendir a
una muerte física. Son los límites de la razón…</i></b> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La
Resurrección de Cristo es impensable sin el acontecimiento de la muerte de Dios
en la Cruz de Jesús.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Este límite es <b><i>el</i></b> <b><i>punto de partida de la fe. </i></b>Resucitando
a Jesús, Dios comienza la <b><i>nueva creación.</i></b> Sale de su
ocultamiento y revela su intención última, lo que buscaba desde el comienzo al
crear el mundo: <b><i>compartir su felicidad infinita con el ser humano..., con todos
nosotros…<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">…con
cada uno de nosotros, pues para eso hemos nacido, para el eterno amor de Dios...</span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">Mas allá de la historia,
de nuestra personal historia, entramos en el ámbito del Amor, y el Amor no pasa
nunca…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">…Bendito sea Dios, Padre
de nuestro Señor Jesucristo, que nos ha bendecido en la persona de Cristo con
toda clase de bienes espirituales y celestiales…/.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUSxoW2nS2t08zqKaitbX47LoxuE4Vz0O11XuIDSi3x8Okktq2zN9eEzcOrnEuwrK5DVfjkESFNyrVSsOzvtzgEe8Iwc6PWzC_uU7OGYEO9KLQGHY5fo3eSMX7sd4RP3gGnQghB_K2sAM/s1531/189R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="851" data-original-width="1531" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUSxoW2nS2t08zqKaitbX47LoxuE4Vz0O11XuIDSi3x8Okktq2zN9eEzcOrnEuwrK5DVfjkESFNyrVSsOzvtzgEe8Iwc6PWzC_uU7OGYEO9KLQGHY5fo3eSMX7sd4RP3gGnQghB_K2sAM/s320/189R.jpg" width="320" /></a></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-4554345124313651782021-03-28T10:07:00.000-07:002021-03-28T10:07:42.222-07:00LA IMPERMANENCIA Y LOS CICLOS DE LA VIDA<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijeIj-vfA5BxjRuy4Wu-HqvPA7Vtt_PNnhBlZE_8ZjX0IwoQDc9RBxYQ1Q7LPB1bO9150XCjby3N3VHFN4yXwuS1YH57jlxmFXzeGBPS2lzky_1lN5x__UQiSuUsy5c-x3YuG_YAuA9fw/s993/109R.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="993" data-original-width="756" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijeIj-vfA5BxjRuy4Wu-HqvPA7Vtt_PNnhBlZE_8ZjX0IwoQDc9RBxYQ1Q7LPB1bO9150XCjby3N3VHFN4yXwuS1YH57jlxmFXzeGBPS2lzky_1lN5x__UQiSuUsy5c-x3YuG_YAuA9fw/s320/109R.jpg" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><b><i>LA IMPERMANENCIA Y LOS CICLOS DE
LA VIDA</i></b></span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Hay nacimiento y muerte, creación y destrucción,
crecimiento y disolución de todo lo que es. Esto se refleja por doquier: en el ciclo
de la vida de una estrella o de un planeta, de un cuerpo físico, de un árbol,
de una flor; en el ascenso y en la caída de las naciones, de los sistemas
políticos, de las civilizaciones; y en los inevitables ciclos de pérdida y
ganancia que se alternan en la vida de los individuos.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Hay fases de éxito en que las cosas vienen a ti y se
desarrollan, y fases de fracaso en que las cosas se marchitan, se desintegran y
tienes que dejarlas ir para que puedan surgir otras nuevas, o para que se
produzca la transformación, la mutación. Si, llegado a ese punto, te apegas y
te resistes, te estás negando a seguir el flujo de la vida, y eso te hará
sufrir.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">No es cierto que la fase ascendente del ciclo sea
buena y la descendente mala; esto sólo es un juicio mental. En general el
crecimiento se considera positivo, pero sabemos que nada puede crecer
eternamente. Si el crecimiento, del tipo que sea, siguiera indefinidamente,
acabaría volviéndose monstruoso y destructivo. La disolución es necesaria para
que se produzca un nuevo crecimiento. Ambos aspectos no pueden existir
separadamente.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">La fase descendente del ciclo es absolutamente
esencial para la realización espiritual. Debes de haber fracasado rotundamente
a algún nivel, o haber experimentado una pérdida seria o un dolor, para
sentirte atraído por la dimensión espiritual. O quizá el éxito mismo haya
perdido significado, quedándose vacío y convirtiéndose en fracaso. El fracaso
reside oculto en cada éxito, y el éxito en cada fracaso. En este mundo, es
decir, en el nivel de las formas, todo el mundo “fracasa” antes o después, y
todas las realizaciones acaban convirtiéndose en nada. Todas las formas son
impermanentes.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Puedes mantenerte activo y disfrutar manifestando y
creando nuevas formas y circunstancias, pero sin identificarte con ellas. Ya no
las necesitas para tener una identidad. Han dejado de ser tu vida, para pasar a
ser tu situación en la vida.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Nuestra energía corporal también está sometida a
ciclos. No podemos estar siempre en un punto álgido, pero, puesto que tanto da,
el optimismo alegra más la vida. Habrá momentos de alta energía y otros de
energía baja. Habrá momentos en los que estarás muy activo y creativo, pero
también habrá otros en los que te parecerá que todo está estancado y sentirás
que no vas a ninguna parte, que no estás consiguiendo nada. Los ciclos tienen
una duración variable que van de unas pocas horas a varios años. Hay ciclos
largos y ciclos breves dentro de los ciclos largos. Muchas enfermedades se
generan por luchar contra las fases de baja energía, que son vitales para la
regeneración. La acción compulsiva y la tendencia a extraer la propia
autoestima y la identidad de factores externos, como el éxito, es una ilusión
inevitable mientras nos coronemos-identifiquemos con la mente. Esto hace que no
podamos aceptar las fases bajas del ciclo, que no las dejemos ser. Finalmente,
la inteligencia del organismo puede adueñarse de la situación como medida de
autoprotección y provocar una enfermedad que te obligue a detenerte para que
pueda tener lugar la necesaria regeneración.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">La naturaleza cíclica del universo está estrechamente
vinculada a <b><i>la impermanencia</i></b> de todas las cosas y situaciones. <b><i>Buda</i></b>
hizo de la impermanencia una parte central de su enseñanza. Todas las
situaciones son muy inestables y están en flujo constante, o, como él dijo, la
impermanencia es una característica de cada estado, (<b><i>Tao Te King, 22 y 23</i></b>) de cada
situación que te encuentras en la vida. Lo que era satisfactorio cambiará,
desaparecerá y dejará de satisfacer. La impermanencia también es un punto
fundamental en las enseñanzas de Jesucristo: “No acumuléis tesoros en la
tierra, donde la polilla y el orín los consumen y donde los ladrones entran a
robar…” <b><i>(Mt 6,19-21).</i></b></span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Cuando cambia el estado o situación con el que la
mente se ha identificado o desaparece, ésta por lo general se opone a aceptarlo. Se
apegará al estado que ha desaparecido y se resistirá al cambio. Es casi como si
nos cortaran un miembro del cuerpo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">…Y todo por ese afán de olvidar que sigue habiendo vida
más allá de la vida…/.<o:p></o:p></span></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-42754975222779966872021-03-07T10:19:00.021-08:002021-05-03T07:08:03.505-07:00SORPRESA <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7vr1DVKv3N7fqOexM1cpQImTJICBHeq5ubxVkqzJoHAu4czBB2-cFJo1mXufwBVWXrhntkYMLJPwLeBgLXt6NNx532Nvq0Ipp2Hpr7uy0xm9-k19W6uEoZ-5n8IXJ3y55tV2TbbSVUHM/s1630/181R.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="912" data-original-width="1630" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7vr1DVKv3N7fqOexM1cpQImTJICBHeq5ubxVkqzJoHAu4czBB2-cFJo1mXufwBVWXrhntkYMLJPwLeBgLXt6NNx532Nvq0Ipp2Hpr7uy0xm9-k19W6uEoZ-5n8IXJ3y55tV2TbbSVUHM/s320/181R.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3_k7kNXvqrJ6InEakCbX51JYXwenU0LzJQobOp8lTvVvgYO45AgKL8wJIjQjwmsYY1tDt67Baea7Bf9U5aAYgznN3L-6-PQGWXZDCi-4bhthtSmMPg7kvzSGkSeKAUAozpIEspU0nFDc/s1489/180cR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="1489" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3_k7kNXvqrJ6InEakCbX51JYXwenU0LzJQobOp8lTvVvgYO45AgKL8wJIjQjwmsYY1tDt67Baea7Bf9U5aAYgznN3L-6-PQGWXZDCi-4bhthtSmMPg7kvzSGkSeKAUAozpIEspU0nFDc/s320/180cR.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8JqY4DPpXy6_J7-67Ep8rs3C1v-oVQYNMkPKROLsGMk4DeNeCV8j7Ne1eLKYSKm4KhveR7HV99ur3YTMZpiVFAFJx3SU3_HEGsLSCU2Ir8vQYkDR8nRVOFEkfy_eUMQaewLBfJFWQPRw/s1489/38R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="1489" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8JqY4DPpXy6_J7-67Ep8rs3C1v-oVQYNMkPKROLsGMk4DeNeCV8j7Ne1eLKYSKm4KhveR7HV99ur3YTMZpiVFAFJx3SU3_HEGsLSCU2Ir8vQYkDR8nRVOFEkfy_eUMQaewLBfJFWQPRw/s320/38R.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiUe2R0D_cPT3GL6Wmhna4AcGf3dlMYaFvHG6GoFztueTgU3jVUQpOe85IdLh36AY_YXZaVpipgnguTaG2gSjEKGJ9WwsyUp0H1sg0GvOIewRblqBGB23ic3hQw_DiHwBlHutHyZx3njE/s1630/7R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="912" data-original-width="1630" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiUe2R0D_cPT3GL6Wmhna4AcGf3dlMYaFvHG6GoFztueTgU3jVUQpOe85IdLh36AY_YXZaVpipgnguTaG2gSjEKGJ9WwsyUp0H1sg0GvOIewRblqBGB23ic3hQw_DiHwBlHutHyZx3njE/s320/7R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjujZXRs1ExwOgfOqkS44ZzEZpIMFF6ozdNYKC5G0YdgkYPbWPuhIBtnjuxnfwekdwhXXr6RTFXJVtwUjybNxOvOcAnvEn7_8KhWiYELXFx8bvLWLmSY4J8zYFbRkIr7y5U0KjPRd4HOXQ/s1276/8R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="912" data-original-width="1276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjujZXRs1ExwOgfOqkS44ZzEZpIMFF6ozdNYKC5G0YdgkYPbWPuhIBtnjuxnfwekdwhXXr6RTFXJVtwUjybNxOvOcAnvEn7_8KhWiYELXFx8bvLWLmSY4J8zYFbRkIr7y5U0KjPRd4HOXQ/s320/8R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5I_dAL2fXOkqdGRSfkJb3iC-fwJn62oJ5IRY6yIViURwc1Pe5g0cfjt3ZA84zC0gDZZm27hn7MQXI6TH0_Db2iUfY42YdlmWWGKkQseEf-pqMbxEKfh62E-eaZauC7a1nmZXhOlDOj4o/s1418/17R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="1418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5I_dAL2fXOkqdGRSfkJb3iC-fwJn62oJ5IRY6yIViURwc1Pe5g0cfjt3ZA84zC0gDZZm27hn7MQXI6TH0_Db2iUfY42YdlmWWGKkQseEf-pqMbxEKfh62E-eaZauC7a1nmZXhOlDOj4o/s320/17R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxxnxYgXFraOsoyL8PPxs7uTG-2R-O08YYksSu55c3Grn22iHpSBw0ag-5Ha2n3SVFYM4Fu2uGPEk7J5_rcG7XE0LQaJ6eTsXb2GvniiOMhxUBt6V1bVyBm8cNTpuvp4VQL3grOCasz6U/s1304/34R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="1304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxxnxYgXFraOsoyL8PPxs7uTG-2R-O08YYksSu55c3Grn22iHpSBw0ag-5Ha2n3SVFYM4Fu2uGPEk7J5_rcG7XE0LQaJ6eTsXb2GvniiOMhxUBt6V1bVyBm8cNTpuvp4VQL3grOCasz6U/s320/34R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIyqZknFZsNVvl0_A732h7fU3Kn5k7agdwbjQXVBcsGo1BhAzTo0XJy2qVN8OMqXl0ElZyumz4AcUlgMRYtK9cdkzkKw1iN-1F4IDoVcgcYhkittWFYF0GPGpcBgOydHCAjmQ9oKw33Os/s1191/35aR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="730" data-original-width="1191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIyqZknFZsNVvl0_A732h7fU3Kn5k7agdwbjQXVBcsGo1BhAzTo0XJy2qVN8OMqXl0ElZyumz4AcUlgMRYtK9cdkzkKw1iN-1F4IDoVcgcYhkittWFYF0GPGpcBgOydHCAjmQ9oKw33Os/s320/35aR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii4PTW54WcfLSZetTgWsv7B1o9w_8qPNcE6xvNrR4esFmKVNss9e2SgZztBtAoYUL1JahM4t5Llx-ZRR0qzyJVs_SCqdUOCkpftzsJog5HgYQNrfC34_6wLgPQ_ZmDaE9uIYB6lgmvzYo/s1701/20R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="912" data-original-width="1701" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii4PTW54WcfLSZetTgWsv7B1o9w_8qPNcE6xvNrR4esFmKVNss9e2SgZztBtAoYUL1JahM4t5Llx-ZRR0qzyJVs_SCqdUOCkpftzsJog5HgYQNrfC34_6wLgPQ_ZmDaE9uIYB6lgmvzYo/s320/20R.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWPPS56YUqDyrnGcJCz5PWizmHRBbx7zjYFcHSzdcAAJahbiBLLUX-T15sQJuU5NLXPkSiEprRwAWXyEtXRYq9lBSHKgL4QQXZiOZwO0gKTMVUvOIyBmQGG2TPChRdotmgxeyTJ0UhQ1w/s1304/47R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="771" data-original-width="1304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWPPS56YUqDyrnGcJCz5PWizmHRBbx7zjYFcHSzdcAAJahbiBLLUX-T15sQJuU5NLXPkSiEprRwAWXyEtXRYq9lBSHKgL4QQXZiOZwO0gKTMVUvOIyBmQGG2TPChRdotmgxeyTJ0UhQ1w/s320/47R.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJL3r7X3mLRcoQvxfuBwCQgoE1etoj794zkNtL368oNib92lG7TrGdYgtAdJDA6-7sarYAmIs5yp35dBcBTDBNgexzdHinKzZYoMWj2uRIp6e8xtofB2wN6pf7vaybTzkOZ_F45WtHins/s1361/48R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="1361" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJL3r7X3mLRcoQvxfuBwCQgoE1etoj794zkNtL368oNib92lG7TrGdYgtAdJDA6-7sarYAmIs5yp35dBcBTDBNgexzdHinKzZYoMWj2uRIp6e8xtofB2wN6pf7vaybTzkOZ_F45WtHins/s320/48R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEJCj5J2NaCwj8FRcvW7Ut_ojW8M8BnkU4HVdq-dCcZYnlcE8DJS8_kYUodudX_toWD7oySUeMc2ckCoAL1evHHfH2Px0VsCKTG7X0XJ0RoMtbsDpvOAn8hew8XMeRdZmlfValF_oibaw/s1318/51aR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="1318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEJCj5J2NaCwj8FRcvW7Ut_ojW8M8BnkU4HVdq-dCcZYnlcE8DJS8_kYUodudX_toWD7oySUeMc2ckCoAL1evHHfH2Px0VsCKTG7X0XJ0RoMtbsDpvOAn8hew8XMeRdZmlfValF_oibaw/s320/51aR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-52427038424375958352021-02-19T22:20:00.007-08:002021-04-29T10:07:19.665-07:00ORACIÓN FRANCISCANA POR LA PAZ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgguizY2l2ji16cjIFD3KSZgkewPV-mI4Tr9MHG8fKNmXPKLJCCoYJq9bcUz29An9A6TecRZl5ojIJ5cePm61_PiNBR5cWSYt6rHXyB33cyitHhopfXWi2BVbSxfaL-mZt5xMqukICj4w/s1202/110R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="1202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgguizY2l2ji16cjIFD3KSZgkewPV-mI4Tr9MHG8fKNmXPKLJCCoYJq9bcUz29An9A6TecRZl5ojIJ5cePm61_PiNBR5cWSYt6rHXyB33cyitHhopfXWi2BVbSxfaL-mZt5xMqukICj4w/s320/110R.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGagYcKEYhh1cWSSoDM21bbiOKVbQwOQYl2l4ctQQtY9PFVWcgxgbyx3hEadCcq9g9Fw2MtVYmnMgT6guKXBra-An8gGCai1A11Dhluh36WIQTYcjf3pTNquvdZzuDbSlKaS7xqncj9WM/s1531/21bgbaR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="730" data-original-width="1531" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGagYcKEYhh1cWSSoDM21bbiOKVbQwOQYl2l4ctQQtY9PFVWcgxgbyx3hEadCcq9g9Fw2MtVYmnMgT6guKXBra-An8gGCai1A11Dhluh36WIQTYcjf3pTNquvdZzuDbSlKaS7xqncj9WM/s320/21bgbaR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio3qvSWqrHK-sN1rP8JbahkMqeY0UWDO8_40wdYg_-dpr3ddnxLEPQ7R3BlqET_2Yn84QpiOY5ohv-eQ2JLDKjqa06I3w8nMcq527DlIe73zC665WNF9FDV5Sgc-7-ycSsPxFBqSR0ze4/s1914/71baR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="912" data-original-width="1914" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio3qvSWqrHK-sN1rP8JbahkMqeY0UWDO8_40wdYg_-dpr3ddnxLEPQ7R3BlqET_2Yn84QpiOY5ohv-eQ2JLDKjqa06I3w8nMcq527DlIe73zC665WNF9FDV5Sgc-7-ycSsPxFBqSR0ze4/s320/71baR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-87601419284331866412021-01-03T07:34:00.001-08:002021-01-03T07:34:26.438-08:00EL PECADO Y LA GRACIA EN LA CULTURA OCCIDENTAL<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgCBRNFv_-6KKIjVNuU32_kQOVrEdXQAL90ClDV94ePwZPj-asXJfj3tWJBsB52Xrzkrs_2ihoVWs-LhNB6TsqkO4fuk6r9qI_EjjB_SljWe9Ah5SUrYtI3AFjKJhQSPE2-M8cjzdFtD0/s1517/8dR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="1517" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgCBRNFv_-6KKIjVNuU32_kQOVrEdXQAL90ClDV94ePwZPj-asXJfj3tWJBsB52Xrzkrs_2ihoVWs-LhNB6TsqkO4fuk6r9qI_EjjB_SljWe9Ah5SUrYtI3AFjKJhQSPE2-M8cjzdFtD0/s320/8dR.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><b><span style="font-size: 16.0pt;">EL PECADO Y LA GRACIA EN LA CULTURA OCCIDENTAL<o:p></o:p></span></b></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">(Visión
Franciscana del ser humano)<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><b><i>Alejandro
de Villalmonte<o:p></o:p></i></b></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><b><i> </i></b></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><b><i>Sólo
el amor es digno de fe<o:p></o:p></i></b></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">Jaime
Rey Escapa<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><o:p> </o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">Alejandro de Villalmonte, mi amigo, hermano y profesor, fue
quien me puso en contacto con la teología del beato Juan Duns Escoto. A él, a
Enrique Rivera de Ventosa y a Bernardino de Armellada nunca podré agradecerles
del todo haberme acompañado en la apasionante tarea de aprender a pensar y a
vivir según las intuiciones, siempre actuales, del saber franciscano.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">El franciscanismo es un estilo de vida sustentado en una '<i>forma
mentis</i>' profunda y original, un estupendo camino para hacer vida aquello en
lo que se cree. Lejos del racionalismo y de fundamentalismos, el pensamiento
franciscano llena de sentido aquello que creemos; es decir, lo hace razonable y
practicable en la vida cotidiana. Impulsa al abandono de las creencias vacías,
increíbles o, peor aún, nocivas para la salud mental y nos encara con la tarea
irrenunciable de dar razón de nuestra fe, del conjunto de verdades que
sostienen nuestra vida y le dan sentido, algo imposible si el fundamento de
todo no es el amor.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">Así entiendo yo la larga y fecunda trayectoria teológica de
Alejandro de Villalmonte, quien siempre ha ayudado a los suyos a mirar
críticamente aquello que creen. Pensando en él, me viene a la cabeza un
simpático texto de Giovanni Papini, perteneciente a su obra <i>“Carta del Papa
Celestino VI a los hombres”</i>, en la que describe de este modo la figura del
teólogo: “Vosotros habéis parado el reloj de la historia en el siglo
decimocuarto y continuáis distribuyendo una sopa sempiterna a los dóciles
alumnos del sacerdocio, sin cuidaros de los cristianos que se hallan fuera de
las puertas claustrales... Desde hace siglos, los teólogos sois sólo
compiladores de sinopsis, manipuladores de manuales, registradores de lugares
comunes, tediosos comentaristas, glosadores, apostilladores, exhumadores y
remasticadores de antiguos textos venerados. Probos, diligentes, sapientes
repetidores, pero nada más que repetidores”.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">Si Papini hubiera conocido y leído a Villalmonte no habría
escrito este texto. Tres pinceladas definen la vocación teológica de nuestro
hermano Alejandro: buscador incansable de la verdad, espíritu libre e
intelectual audaz. Su mente inquieta, preocupada siempre por ahondar en el
misterio del ser humano, nunca se ha dejado amedrentar ante nada ni ante nadie.
Amigo incondicional de la Verdad que nos hace libres, sin perder de vista la
fidelidad creativa que no se cansa de proponer nuevas vías de conocimiento de
lo humano y de lo divino.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">Y ¿por qué este libro en nuestra colección? Ya hemos
indicado que Villalmonte es uno de los máximos exponentes de la teología
franciscana actual. La Escuela Superior de Estudios Franciscanos, también a
través de su labor editorial, tiene como objetivo la divulgación del
pensamiento franciscano, especialmente de aquellos temas que pueden iluminar el
diálogo con nuestra cultura actual. Se trata no sólo de hacer arqueología de
nuestra rica tradición, sino de establecer un diálogo crítico, positivo, capaz
de colaborar, aportar e influir en la elaboración de los nuevos retos de la
cultura actual.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">La cultura es el lugar donde se fragua el sentido, para la
vida social y para la existencia personal, de cada uno de los individuos. <b><i>En
los tiempos actuales es complicado producir sentido.</i></b> La creación de
moldes culturales es una cuestión compleja. Elevar la cultura significa elevar
el valor de lo humano, aprendiendo a discernir, y posteriormente a combatir,
todo aquello que cumpla la función contraria: la deshumanización. Cuando el ser
humano está encerrado en sí mismo, en su propia autosuficiencia, es imposible
encontrar sentido a la existencia. El sentido está fuera de nosotros, en los
encuentros, en los otros, en la intersubjetividad, en la propia capacidad de
autotrascendencia. El ser humano es por naturaleza un ser abierto, a los otros
y al Otro. Desgraciadamente, no son pocos los que promueven la idea de que el
único sentido posible es el sinsentido, la consecuencia lógica posterior es el
vaciamiento de todo el contenido ético de los valores, quedándonos sin
referencias existenciales.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">Hay que buscar un trasfondo interpretativo de la realidad,
lo que tradicionalmente se ha llamado metafísica y hoy muchos llaman <i>'imaginario
teológico'</i>: el conjunto de experiencias, narraciones, símbolos, encuentros
que exigen interdiscipliariedad, las conexiones que la teología establece con
la psicología, el arte, la economía, la política, la literatura, etc. Todos
estos elementos entretejidos crean un receptáculo que posibilita el sentido de
nuestro mundo simbólico-conceptual, y de nuestro modo de actuar, tanto
individual como colectivo, ayudándonos a superar el pensamiento débil y
fragmentado, tan característico de nuestra cultura postmoderna.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">Tradicionalmente, en el imaginario propuesto por la
teología oficial, la línea conductora o el eje trasversal de todos los
contenidos de nuestra fe ha sido el pecado. La relación entre Dios y el ser
humano está contaminada por el pecado; Cristo es querido por Dios en razón del
pecado del ser humano; la comunidad eclesial es un grupo de pecadores que
buscan en Cristo la redención del pecado; los sacramentos son realidades
sensibles para eliminar de nosotros el pecado; el mundo, junto a la carne (corporalidad-sexualidad)
y el diablo son los enemigos del alma, que vive en un horizonte lleno de
inseguridad, amenazas, miedo y pecado... Alejandro de Villalmonte reacciona
contra este imaginario teológico triste, pesimista y sombrío, incapaz de articular
el ansiado diálogo con la cultura actual. Nuestro querido teólogo, apoyándose
en la tradición franciscana, especialmente en Escoto, ha hecho bandera de su
quehacer teológico, cambiando el escenario, proponiendo el imaginario teológico
franciscano -¡no como otros!-.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">La enseñanza escotista franciscana sobre el primado de
Cristo, primacía que no hay que ver como un espléndido y glorioso aislamiento,
se sustenta en la concepción de <b><i>Dios como Ágape:</i></b> <b><i>amor
liberal.</i></b> <b><i>Escoto elabora como consecuencia una específica
concepción del ser humano y de la gracia, como fuerza que eleva y deifica,
antes que medicinal y sanadora.</i></b> <b><i>La exaltación de Cristo conduce a
eliminar de la historia de la salvación la teología de Adán y la parafernalia
que lleva consigo. Cristo no puede ser rebajado a un mero reparador de los
males causados por el mítico pecado de Adán. El mensaje de Jesús no ha de ser
presentado desde la negatividad del pecado, sino desde la positividad de la
gracia.</i></b><o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">La gracia disipa el miedo que origina muchos de nuestros
males, el miedo que convierte a Dios en un tapagujeros, en asilo de nuestra
ignorancia. Un dios <i>'creado'</i> a la medida de nuestras necesidades,
demasiado pequeño y demasiado celoso, que alimenta los complejos de culpa, que
no nos deja crecer, un dios que tiene miedo de nuestra autonomía. Ese no es el
Dios de Jesús.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">El mal o el pecado no pueden convertirse en el hilo
conductor de la historia, ni en el eje de la naturaleza humana. Villalmonte
hace del amor la fuente de la vida y el motor de nuestra existencia, en una
antropología capaz de dar cuenta de lo bueno del ser humano, de su capacidad de
creer y crear, de su capacidad de amar gratuita y solidariamente, de su
conciencia de ser imagen y semejanza de Dios. Se trata de una reflexión
teológica arriesgada, nada ingenua, responsable, que no presenta a Dios como el
hacedor de una criatura defectuosa. El pecado, el mal, el mito adámico no
pueden ni deben colorear la existencia humana.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">El silencio frente a lo que no sabemos responder no
significa resignación. No es lícita cualquier respuesta. Por ejemplo, el mal
del ser humano (el que soporta y el que origina) no es explicable desde una
teología desde el pecado que coloca toda nuestra responsabilidad fuera de
nosotros, con <i>'teologúmenos'</i> de poca consistencia racional. No olvidemos
que detrás de cualquier respuesta descansa una idea concreta del ser humano, de
la libertad, del amor, de la dignidad, de los modos de relación, de la
política, en definitiva, de Dios.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;"><b><i>“El misterio del hombre sólo se ilumina a la luz del
misterio del mismo Cristo”</i></b> (GS, 22), modelo antropológico de
referencia. La invitación al seguimiento de Jesús se ofrece como camino que nos
ayuda a profundizar en lo verdaderamente humano. Y esta es nuestra tarea:
aprender a ser personas, al estilo de Jesús, humanizando nuestra cultura,
creando franciscanamente espacios de fraternidad. Este es nuestro camino, este
es el camino que ha recorrido Villalmonte a lo largo de su vida, tanto personal
como intelectualmente.<o:p></o:p></p><p class="Standard" style="text-align: justify; text-indent: 36.6pt; text-justify: inter-ideograph;">¡Gracias, Alejandro!<o:p></o:p></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-32275490173990019662020-12-27T03:14:00.028-08:002021-05-02T09:34:42.905-07:00LA TEOLOGÍA DE LA PARADOJA (Tomás Halik)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQTi0J6lOH3TE3e8PsVBfMW6BzYFIHu_2jhqFYVVLQUKwu5HKZqO9Dkl1RjbBfm2Zgm2Qo-A0Dlnm-HCBX3CoB8sDB8sXGNVIIL1P7VWpHwxZ7QLCNA_eiYtVFKTfc1i6LRMaj-2BJXIA/s1214/4aR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="1214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQTi0J6lOH3TE3e8PsVBfMW6BzYFIHu_2jhqFYVVLQUKwu5HKZqO9Dkl1RjbBfm2Zgm2Qo-A0Dlnm-HCBX3CoB8sDB8sXGNVIIL1P7VWpHwxZ7QLCNA_eiYtVFKTfc1i6LRMaj-2BJXIA/s320/4aR.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1gxlGuUd2Nf93QaUiWObrhuogpmeRbBQ3rjDgWiUBtqBGk0x6epb5YFmaovDXiYHJc3JlTViO5tST-NSLJfU3bVpU6VfzYNfAjoJ8hGP7zDrMdn3TwlFVes_CFWAd2zDp2HddIg10u78/s1275/21R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1275" data-original-width="1063" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1gxlGuUd2Nf93QaUiWObrhuogpmeRbBQ3rjDgWiUBtqBGk0x6epb5YFmaovDXiYHJc3JlTViO5tST-NSLJfU3bVpU6VfzYNfAjoJ8hGP7zDrMdn3TwlFVes_CFWAd2zDp2HddIg10u78/s320/21R.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">LA
TEOLOGÍA DE LA PARADOJA</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“Lo
que es imposible para los hombres es posible para Dios” </span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">(Mt
19, 25-26).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">“Cuando
soy débil, entonces soy fuerte”</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> (2 Cor 11,10)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El
arte de acompañar a la gente en el camino espiritual es un arte ‘mayéutico’,
“de comadrona”, así llamaba Sócrates a su ‘cura de almas’, a su método de hacer
que el alumno llegue personalmente a la verdad ayudado por las preguntas del
acompañante, inspirándose para acuñar el término en el oficio de partera de su
madre; es preciso ayudar a la persona concreta, sin ninguna manipulación, para
que en su situación singular encuentre su camino, madurando hasta dar a luz una
solución sobre la que sea capaz de asumir la responsabilidad. <b><i>“La Ley es
clara”, pero la vida es compleja y ambigua; a veces la verdadera respuesta es
el valor y la paciencia de ‘perseverar en la pregunta’.<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Sobre
el tema de los acontecimientos pascuales cada cristiano ha escuchado muchísimas
reflexiones y homilías, pero ¿se ha convertido realmente la Pascua en la
auténtica clave que nos abre la comprensión de nuestra vida y de la situación
actual de la Iglesia? Solemos evocar bajo el concepto de ‘cruz’ más bien
nuestras dificultades personales, como la vejez o la enfermedad; sin embargo,
la idea de que ‘también en nosotros, en la Iglesia, en nuestra fe, en nuestras
seguridades tiene que “morir” mucho, que ser crucificado, para abrirle espacio
al Resucitado’ es para muchos de nosotros los cristianos, me temo,
completamente lejana.<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Si
confesamos “la fe pascual, en cuyo centro está la paradoja de la victoria por
medio de la absurda derrota”, ¿por qué tenemos tanto miedo a las propias
derrotas, incluyendo la demostrable debilidad del cristianismo en el mundo
actual? ¿No nos habla Dios a través de estos hechos, de modo similar a como
habló mediante el relato que rememoramos al leer el Evangelio pascual?<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Sí,
cierta forma de religión, a la que nos habíamos habituado, está muriendo, es
verdad. Las épocas de crisis y las épocas de renovación son parte de la
historia de las religiones y de la historia del cristianismo; <b><i>sólo está
realmente muerta una religión que no atraviesa cambios, que se ha salido de ese
ritmo de la vida.<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Los
Evangelios comienzan a ser ‘evangelio’, buena noticia (euangelion), anuncio
liberador de la salvación, ‘con el anuncio de la resurrección’: de aquello que
hasta entonces hasta a los mismos discípulos les parecía increíble. No es de
extrañar: es, desde luego, “imposible”, al menos en el sentido de que algo así
no reside ni en las posibilidades de la capacidad humana ni en el entendimiento
del ser humano, de que es algo radicalmente distinto a todo lo que conocemos
por experiencia nosotros o cualquier persona. <b><i>Y es que la resurrección de
Jesús no es, en el sentido bíblico y teológico, la “vivificación de un
cadáver”: resucitación, vuelta al estado original, a este mundo y a esta vida
que terminará de nuevo con la muerte; a los autores neotestamentarios, y en
especial a Pablo, les importa que no confundamos estas cosas. La “resurrección
de Cristo” no es ningún otro ‘milagro’ de la serie de prodigios a los que ya
está acostumbrado cada lector de la Biblia; con este concepto (si lo prefieren,
imagen, metáfora..., pues cada discurso sobre Dios depende de imágenes y
metáforas) quiere decirse ‘mucho más’. Por eso este anuncio -el evangelio de la
Resurrección- exige de nosotros una respuesta mucho más radical que simplemente
el formarnos una determinada opinión sobre lo que pasó con el cadáver de Jesús;
es necesario ante todo hacer algo con nuestra propia vida: también nosotros
hemos de experimentar una profunda transformación, en palabra de Pablo “morir
con Cristo y resucitar de nuevo de entre los muertos”. La fe en la resurrección
incluye el valor de “cargar con la cruz” y la decisión de “vivir en una vida
nueva”; sólo entonces, si el acontecimiento del que habla el relato pascual
transforma nuestra existencia, se convierte para nosotros en ‘evangelio’, en
palabra “llena de vida y fuerza”.<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Es
posible leer el relato de la Pascua de dos modos absolutamente diferentes. Bien
como ‘drama en dos actos’, en cuyo primer acto un hombre justo e inocente es
condenado y ejecutado, siendo en el siguiente, el segundo, resucitado y
aceptado por Dios. O como un drama en un acto, en el que ambas versiones del
relato se desarrollan simultáneamente.<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Esa
primera lectura significa que la “resurrección” es un ‘final feliz’ y entonces
todo el relato es un típico mito o un cuento optimista que acaba bien.
Semejante relato puedo escucharlo y pensar que más o menos así habrá sido (algo
que la gente confunde con la “fe”), o juzgar que no debió ser así, que aquello
no pasó de esa manera… o no pasó en absoluto (y esto lo confunden con la “falta
de fe”).<br />
Sin embargo, <b><i>sólo la segunda lectura, la “paralela”, es lectura ‘con los
ojos de la fe’. Fe significa aquí por supuesto dos cosas: por una parte, la
‘comprensión de que se trata de una paradoja’ (de que esa segunda capa del
relato, la “resurrección”, es la ‘reinterpretación’ de la primera, no su feliz
desenlace posterior), y, por otra parte, ‘la decisión de unir este relato con
el relato de la propia vida’. Esto significa “entrar en el relato”: y a su luz
entender de nuevo y vivir de forma nueva la propia vida, ser capaz de cargar
con su carácter paradójico, no tener miedo de las paradojas que trae la vida.<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En
esta segunda forma de lectura del mensaje del relato pascual no hay “optimismo”
(‘opinión’ de que todo acabará bien, de algún modo), sino <b><i>‘esperanza’:
capacidad de “reinterpretar” hasta lo que no termina bien (pues toda la vida
humana puede ser vista como una “enfermedad incurable, que termina
necesariamente con la muerte”), para poder aceptar la realidad y su carga y
perseverar en esa situación, aguantar, y, si es posible, ser, además, útil a
los demás.<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En
nuestra proclamación del anuncio de la resurrección “no puede quedar silenciado
el grito del Crucificado”, pues, si no, en lugar de la teología cristiana de la
resurrección ofrecemos un banal “mito de la victoria”.<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La
fe en la Resurrección no debe trivializar lo trágico de la vida humana, no nos
posibilita zafarnos de la carga del misterio (incluido el misterio del
sufrimiento y de la muerte), no tomar en serio a los que luchan con dificultad
por mantener la esperanza, a los que soportan “la fatiga y el calor del día” de
los desiertos exteriores e interiores de nuestro mundo.<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">…///…<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Uno de los amigos fieles y discípulos de
Sigmund Freud, el teólogo protestante Oskar Pfister, respondió a su maestro a
la pregunta de si, como cristiano creyente, podía ser tolerante con respecto a
su ateísmo: <b><i>“Si considero que usted es mucho mejor que su falta de fe y yo mucho
peor de lo que mi fe exige, juzgo que la diferencia entre nosotros al fin y al
cabo no es tan grande, y no veo motivo por el que no pudiéramos tolerarnos”.<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(Tomáš Halík)</span></i></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></i></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbLV9kuQ35AeWWSYEoT3L9HdVmkX4S42uM4V_4RBXsLWXNN2jLqKHn_eQiGnya-tw92TViV1RJPnnRS1irqE4QE2IP62jqCAgqHtPmDDl6NP-7FmV9p7gV2_-6LFacNKi3qhYK7eevfcA/s1701/7aR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1140" data-original-width="1701" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbLV9kuQ35AeWWSYEoT3L9HdVmkX4S42uM4V_4RBXsLWXNN2jLqKHn_eQiGnya-tw92TViV1RJPnnRS1irqE4QE2IP62jqCAgqHtPmDDl6NP-7FmV9p7gV2_-6LFacNKi3qhYK7eevfcA/s320/7aR.jpg" width="320" /></a></span></i></b></div><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span></i></b><p></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJyrurQnhEdEpiZschhIpYOkUPIZfSsZXEc8xXswfvn0Q3rQF2KrhiKFYBlmDCxxp_FdJvuU4qF_f3SkUMGlmKE9hAYsvrByL8Ti9Cfw9OoYdE0LJVGeUqK3NgJABnXUqSppwWcA1qvSU/s1418/77bR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="1418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJyrurQnhEdEpiZschhIpYOkUPIZfSsZXEc8xXswfvn0Q3rQF2KrhiKFYBlmDCxxp_FdJvuU4qF_f3SkUMGlmKE9hAYsvrByL8Ti9Cfw9OoYdE0LJVGeUqK3NgJABnXUqSppwWcA1qvSU/s320/77bR.jpg" width="320" /></a></div><br /> <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-23886423149915289412020-12-19T09:00:00.005-08:002020-12-19T09:00:54.979-08:00APRENDER DE LOS NIÑOS<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj49tGbaLUrWcXs2pqY3_k-f6Ck_QluUX5qWwHn27EVyNqfg-JUCAQlv5ADX9LSYo7DPZi1TyyewUxWCcWYFRMKWYgLsSu24LKUVUkiEtJz8_b72I8dfLZZl5NUhIaXlF1ThvgScg-6QfY/s993/23aR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="993" data-original-width="726" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj49tGbaLUrWcXs2pqY3_k-f6Ck_QluUX5qWwHn27EVyNqfg-JUCAQlv5ADX9LSYo7DPZi1TyyewUxWCcWYFRMKWYgLsSu24LKUVUkiEtJz8_b72I8dfLZZl5NUhIaXlF1ThvgScg-6QfY/s320/23aR.jpg" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">APRENDER DE LOS NIÑOS</span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Jesús llamó a los discípulos y los envió
con una tarea concreta. Les dio instrucciones precisas sobre el modo en que
debían presentarse, así como objetivos concretos y criterios para decisiones y
procedimientos. Les proporcionó una espiritualidad activa. Tras los primeros
pasos en esa vida comprometida, <b><i>Jesús comenzó a mostrarles que sus
actividades no tenían mucho sentido y que no darían los frutos esperados sino
entraban en una relación personal más profunda con Dios.<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Así es como hay que entender, por ejemplo,
sus encuentros con los niños. Jesús recrimina a los discípulos porque no
permiten que los niños se acerquen a él. Comenta entonces que ellos ya están en
el Reino de Dios, mientras que los discípulos solo podrán llegar allí con un
gran esfuerzo:</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«Entonces le presentaron unos niños a
Jesús para que les impusiera las manos y orase, pero los discípulos los
regañaban. Jesús dijo: “Dejadlos, no impidáis a los niños acercarse a mí; <i>de
los que son como ellos es el reino de los cielos</i>” (Mt 19,13-14; Mc
10,13-16; Lc 18,15-17)».</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Es más: Jesús menciona a los niños incluso
como modelo para otros, también para los discípulos:</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«En verdad os digo, el que no reciba el
reino de Dios como un niño no entrará en él (Lc 18,17)».</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Con mayor claridad aún se expresa Jesús
cuando los discípulos le preguntan quién es el mayor en el reino de Dios.
Entonces coloca a los niños en el centro y como criterio para los discípulos.
Estos, a pesar de que ya han recibido una misión, tienen que convertirse
primeramente y llegar a ser como los niños; de otro modo no podrán llegar a la
vida eterna.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«En aquel momento se acercaron los
discípulos a Jesús y le preguntaron: “¿Quién es el mayor en el reino de los
cielos?”. Él llamó a un niño, lo puso en medio y dijo: “En verdad os digo que
si no os convertís y os hacéis como niños, no entraréis en el reino de los
cielos” (Mt 18,1-13)»</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-indent: 35.4pt;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Jesús refuerza otras veces más esta
afirmación. Primeramente cuando coloca la pequeñez como criterio de grandeza en
el reino de los cielos.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«El que se haga pequeño como este niño,
ese es el más grande en el reino de los cielos (Mt 18,4)».<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Después se identifica totalmente con esos
niños:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«El que acoge a un niño como este en mi
nombre me acoge <i>a mí</i> (Mt 18,5)».</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Y, finalmente, los pone en relación
directa con Dios, su Padre:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«Cuidado con despreciar a uno de estos
pequeños, porque os digo que <i>sus ángeles está viendo siempre en los cielos
el rostro de mi Padre celestial</i> (Mt 18,10)».</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Esta actitud de vida es ciertamente
distinta que la planteada en la espiritualidad activa.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">
¿Qué es, pues, lo que Jesús quiere decir con esta cambio? ¿Qué se propone con
él? ¿Qué significa este contraste respecto de las exigencias puestas con
ocasión de la misión de los discípulos?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Este contraste con la espiritualidad
activa va aún más allá. <b><i>En lugar de colocar tareas, Jesús habla de un
detenerse y descansar.</i></b> Él había anunciado a los discípulos
persecuciones; pero ahora, en lugar de eso quiere que descansen. ¿Cómo se
conjugan ambas cosas?</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«Venid a mí todos los que estáis cansados
y agobiados, y yo os aliviaré. Tomad mi yugo sobre vosotros y aprended de mí,
que soy manso y humilde de corazón, y <i>encontraréis descanso para vuestras
almas</i>. Porque mi yugo es llevadero y mi carga ligera (Mt 11, 28-30)».</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Con ocasión de su misión, Jesús dio a los
discípulos instrucciones prudentes y sabias para el camino; pero ahora dice que
su Padre ha ocultado todo esto a los entendidos y sabios.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">«En aquel momento tomó la palabra Jesús y
dijo: “Te doy gracias, Padre, Señor del cielo y de la tierra, porque has
escondido estas cosas <i>a los sabios y entendidos, y se las has revelado a los
pequeños</i>. Sí, Padre, así te ha parecido bien” (Mt 18, 25-26)».</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Con todo esto, ¿quiere Jesús expresar
mensajes paradójicos? ¿Qué oculta el Padre del cielo a los apóstoles que haya
revelado ya a los niños?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><b>(FRANZ JALICS) </b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><br /></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-67695176963096313992020-12-01T22:24:00.002-08:002020-12-01T22:24:42.812-08:00JESUCRISTO COMO CHIVO EXPIATORIO<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo5YNDEKQ6REBAImDufBB-SuP4Me4GCbVSGp0Xd2nAQvaK1s-Pv1JgNWf6VxayBs5b7Cm7zuy0rDWIlY26rOMwdcveTJOMcM6HR86r3aw7IoJZZzOjgU8TEqVeFY9ZmQajPdVK2mnwVw4/s760/93ccR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="647" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo5YNDEKQ6REBAImDufBB-SuP4Me4GCbVSGp0Xd2nAQvaK1s-Pv1JgNWf6VxayBs5b7Cm7zuy0rDWIlY26rOMwdcveTJOMcM6HR86r3aw7IoJZZzOjgU8TEqVeFY9ZmQajPdVK2mnwVw4/s320/93ccR.jpg" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">JESÚS
COMO CHIVO EXPIATORIO <i><o:p></o:p></i></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Lo que ha sucedido a lo largo de la
historia humana ha sido lo siguiente: <b><i>siempre hemos tenido necesidad de encontrar
algún modo de abordar la ansiedad y el mal humanos e invariablemente hemos
recurrido a alguna "tecnología" distinta del perdón.<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Por lo general afrontamos la ansiedad y el
mal humanos con ayuda de <b><i>sistemas sacrificiales</i></b>, y eso
continúa siendo así en nuestros días. Algo tiene que ser sacrificado. Es
necesario derramar sangre. Alguien ha de morir. Alguien debe ser culpabilizado,
acusado, atacado, torturado y encarcelado -o tiene que estar en vigor la pena
capital-, porque sencillamente no sabemos cómo hacer frente al mal sin recurrir
a sistemas sacrificiales. Ello crea siempre religiones de exclusión y
violencia, pues pensamos que es tarea nuestra destruir el elemento maligno.
Recuerda: el comunismo y el fascismo pensaban -y piensan- lo mismo, cada cual
conforme a su lógica.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Desde el punto de vista histórico, al
menos hemos avanzado del sacrificio humano al sacrificio de animales y a
diversos modos de aparente autosacrificio. Por desgracia, no era por lo común
el yo-ego lo que sacrificábamos, sino casi siempre el yo-cuerpo en su lugar. En
el perdón es precisamente mi yo-ego lo que tiene que morir: mi necesidad de
llevar razón, de mandar, de ser superior. Muy pocas personas están dispuestas a
llegar a ello, pero justo eso es lo que Jesús acentúa y enseña. ¡Me dicen que
el perdón está implícito al menos en dos terceras partes de su enseñanza!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">“Mientras podamos afrontar el mal con
medios distintos del perdón, nunca experimentaremos el verdadero sentido del
mal y el pecado”.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Seguiremos proyectándolo fuera de
nosotros, temiéndolo fuera de nosotros, atacándolo fuera de nosotros, en vez de
"contemplarlo" y "llorar" por él en nuestro interior.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Cuanto más tiempo pases contemplándolo,
tanto más te percatarás de tu propia complicidad <i>‘en’</i> el pecado de los demás y de que te beneficias <i>‘de’</i> él, aun cuando sólo se trate de la
satisfacción de sentirte superior desde el punto de vista moral. El perdón es
probablemente la única acción humana que exige tres nuevas miradas al mismo
tiempo: <b><i>debo ver a Dios en los otros, debo acceder a Dios en mí mismo y debo
ver a Dios de un modo nuevo, como algo más que un "Guardián", que un
"Conminador".</i></b> Es un mundo completamente nuevo en tres niveles
a la vez.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Somos la única religión que adora como
Dios al chivo expiatorio. En la medida en que adoramos al chivo expiatorio, deberíamos
aprender a dejar progresivamente de convertir a otros en chivos expiatorios,
porque también podríamos estar equivocados de medio a medio, al igual que la
"Iglesia" y el Estado, el sumo sacerdote y el rey, Jerusalén y Roma,
los niveles superiores de discernimiento en general se equivocaron de medio a
medio en lo concerniente a la muerte de Jesús. <b><i>«¡Él era lo que la mayoría de
nosotros llamaríamos el ser humano más perfecto que jamás ha vivido!»</i></b>
Si el poder mismo puede equivocarse hasta tal punto, ten cuidado de a quien
decides odiar, matar y ejecutar. Si hemos de juzgar por la historia, el poder y
la autoridad no son, por sí mismos, buenos guías. A muchos, por no decir a la
mayoría, la autoridad les libera de la ansiedad y a menudo de la responsabilidad
de desarrollar una conciencia madura.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Gran parte de la historia ha estado
determinada por personas poderosas que nos han dicho a quienes teníamos que
temer y odiar. Millones y millones de soldados han dado la única vida que
tenían por haberse creído las mentiras de Gengis Khan, Napoleón, Stalin, Pol
Pot o Hitler -hoy los nacionalismos, con su lengua como “diosa elevada a los
altares” por los ‘señores-as feudales’ de la postmodernidad, que hablan de ella
como una ‘madre’, porque es tan fácil manipular emocionalmente a las masas,
sobre todo para que hagan lo que al poder de turno le apetece-, por nombrar tan
solo unos cuantos. ¡Si no hubiesen creído a los "señores de la época"
y hubiesen mirado a la víctima a la que se enseñó a temer y odiar en la
Palestina del siglo I! Jesús nos ofreció lo que algunos (James Alison) llaman
la <b><i>"inteligencia
de la víctima",</i></b> una inteligencia singular que nace de lo inferior,
lo lateral y lo marginal de la historia. Ese es el escondite de Dios, parecen
decirnos las Escrituras.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Jesús quita el pecado del mundo
desenmascarándolo antes de nada como distinto de lo que imaginábamos y
mostrándonos que nuestra pauta de asesinar, atacar y culpabilizar sin saber lo
que hacemos constituye, en efecto, la principal ilusión vana de la historia, la
principal mentira de ésta. Luego, comparte con nosotros un gran amor
participativo, que nos posibilita deponer por completo el odio. Después de
Jesús, la partida ha terminado, al menos para aquellos que han mirado el tiempo
suficiente.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Todos hemos tenido que encarar la
embarazosa verdad de que <i>‘nosotros mismos’</i>
somos nuestro principal problema. Nuestra mayor tentación estriba en intentar
cambiar a otras personas en vez de cambiar nosotros. ¡Jesús accedió a ser
transformado <i>‘él mismo’</i> y así
transformó a otros!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">He aquí lo que las tres imágenes
transformadoras, que convergen en la imagen del hombre-Dios crucificado, pueden
obrar en el alma:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1.- El chivo expiatorio: la espeluznante
revelación de la esencial mentira humana que subyace en la mayor parte del
miedo, el odio y la violencia. Mientras proyectemos nuestro mal a cualquier
otro lugar, no podremos sanarlo aquí... <i>‘ni’</i>
allí.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2.- El cordero pascual: la sorprendente
revelación de que no tenemos que desprendernos tanto de las llamadas cosas
malas cuanto de lo que aparentemente es bueno y nos hace sentir fuertes,
seguros y superiores. Este es el "cordero" que debe ser sacrificado,
un bien aparente.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">3.- El "atravesado" al que
debemos contemplar:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
a) Acceso a -y perdón de- nuestra propia humanidad en cuanto herida y,
sin embargo, al mismo tiempo resucitada.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
b) Reformulación de la imagen de Dios: de Dictador omnipotente a Amante
participativo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
c) Comprensión efectiva tanto del mecanismo del chivo-expiatorio como
del cordero pascual.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
d) Liberación de inmensas reservas de compasión, solidaridad y perdón de
nosotros mismos, de los demás, de la historia e incluso de Dios.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">(Fr. R. R. & cía., OFM)<o:p></o:p></span></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-11204432918602914422020-09-26T02:52:00.015-07:002021-06-16T21:33:42.799-07:00CÁNTICO DEL HERMANO SOL (DE LAS CRIATURAS) SAN FRANCISCO DE ASÍS<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><p align="center" class="MsoNormal"><b><span style="font-size: 18pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">CÁNTICO DEL
HERMANO SOL <o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal">ALABANZAS DE LAS
CRIATURAS </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Altísimo, omnipotente,
buen Señor, <br />
tuyas son las alabanzas, la gloria y el honor y toda bendición.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>A ti solo, Altísimo,
corresponden, <br />
y ningún hombre es digno de hacer de ti mención.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
con todas tus criaturas, <br />
especialmente el señor hermano sol, <br />
el cual es día, y por el cual nos alumbras.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Y él es bello y
radiante con gran esplendor, <br />
de ti, Altísimo, lleva significación.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
por la hermana luna y las estrellas, <br />
en el cielo las has formado luminosas y preciosas y bellas. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
por el hermano viento, <br />
y por el aire y el nublado y el sereno y todo tiempo, <br />
por el cual a tus criaturas das sustento.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
por la hermana agua, <br />
la cual es muy útil y humilde y preciosa y casta. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
por el hermano fuego, <br />
por el cual alumbras la noche, <br />
y él es bello y alegre y robusto y fuerte.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
por nuestra hermana la madre tierra, <br />
la cual nos sustenta y gobierna, <br />
y produce diversos frutos con coloridas flores y hierba. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
por aquellos que perdonan por tu amor, <br />
y soportan enfermedad y tribulación.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Bienaventurados
aquellos que las soporten en paz, <br />
porque por ti, Altísimo, coronados serán.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>Loado seas, mi Señor,
por nuestra hermana la muerte corporal, <br />
de la cual ningún hombre viviente puede escapar.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt; text-align: justify;"><sup> </sup>¡Ay de aquellos que
mueran en pecado mortal!: <br />
bienaventurados aquellos a quienes encuentre en tu santísima voluntad, <br />
porque la muerte segunda no les hará mal.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 70.9pt;"><sup> </sup>Load y bendecid a mi Señor, <br />
y dadle gracias y servidle con gran humildad.<o:p></o:p></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7RMeQB-jYylvMpCOwbcb98pbM6jqLh19gCpOLStJAnDDefuI9GuAAPcscDlOrY0viwkICR9kPZs_ygV1LKA9o9gWCttUoQ93jNIht_-T5QbCcC0Yk87fCbz96a0kkjRlYEzOOFd0VMio/s1020/2R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1020" data-original-width="866" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7RMeQB-jYylvMpCOwbcb98pbM6jqLh19gCpOLStJAnDDefuI9GuAAPcscDlOrY0viwkICR9kPZs_ygV1LKA9o9gWCttUoQ93jNIht_-T5QbCcC0Yk87fCbz96a0kkjRlYEzOOFd0VMio/s320/2R.jpg" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiou6CCqFBUlAaybYHko3wnajYOcH3-I3g4na8eMCsDIhyphenhyphenMf92ejyt4pEGnBED6Axr-Wpu5KL-ezpBxYFNnsHbtbz1BgdNjVh-PlLtMsB1ImrZslynHfAE85jWBk9qSXqtskQKzT-Prok/s1316/3aR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiou6CCqFBUlAaybYHko3wnajYOcH3-I3g4na8eMCsDIhyphenhyphenMf92ejyt4pEGnBED6Axr-Wpu5KL-ezpBxYFNnsHbtbz1BgdNjVh-PlLtMsB1ImrZslynHfAE85jWBk9qSXqtskQKzT-Prok/s320/3aR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhymuGMEKw4ZfbuB1lgIov2LsK1eVM_rcO41b7C1reeZD8FK-zv2SdGtWrAtd2Gh758YkVNtqgc9SHxaGlCjlsRB9YZb0-VRF2eoXalcQsYdNAyaBLtHknEFl_iMdjISdgcl1WWrlprG04/s1316/3bR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhymuGMEKw4ZfbuB1lgIov2LsK1eVM_rcO41b7C1reeZD8FK-zv2SdGtWrAtd2Gh758YkVNtqgc9SHxaGlCjlsRB9YZb0-VRF2eoXalcQsYdNAyaBLtHknEFl_iMdjISdgcl1WWrlprG04/s320/3bR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqDjAx-H13ovPN20qgac2STjfPNeAMqnLBb-kVrSvemqggvDhCK6iq0LDtFtKVnFiSVJPKoK2Lt4jDvv7BV6gZWFeYbJBXcrZ01Fxl-h-ObiApGWi1wMdvVLGZC52-on2wOZsEryig7cg/s1316/4R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqDjAx-H13ovPN20qgac2STjfPNeAMqnLBb-kVrSvemqggvDhCK6iq0LDtFtKVnFiSVJPKoK2Lt4jDvv7BV6gZWFeYbJBXcrZ01Fxl-h-ObiApGWi1wMdvVLGZC52-on2wOZsEryig7cg/s320/4R.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr5cWYSRMgtP0YHxL9foLC2l7jgJyw8MsClc4dR4ae9WHab53VIDxwbGgRAo4AChAW0xujcqZhAez3euyinzNPsdcSiIxg1DnyJxbB3Bymfx57lhrTAzYMpndrMrYYs7wXDr5OSIzNegg/s1316/5aR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr5cWYSRMgtP0YHxL9foLC2l7jgJyw8MsClc4dR4ae9WHab53VIDxwbGgRAo4AChAW0xujcqZhAez3euyinzNPsdcSiIxg1DnyJxbB3Bymfx57lhrTAzYMpndrMrYYs7wXDr5OSIzNegg/s320/5aR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiO77kAKmxo1hXl8yhLwiL-XGoZwnF-w1QxwYVOQqnPdt3PM7694X5qTFZofYTomWb0SYEJccznE5g2tISgruJPkvTcrKI6le0u3plNgdfL7nrNTEteVhBolp2tq4At5BBvtiFcF8Pn6Q/s1316/5bR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiO77kAKmxo1hXl8yhLwiL-XGoZwnF-w1QxwYVOQqnPdt3PM7694X5qTFZofYTomWb0SYEJccznE5g2tISgruJPkvTcrKI6le0u3plNgdfL7nrNTEteVhBolp2tq4At5BBvtiFcF8Pn6Q/s320/5bR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtnuCjv8pTZcJw6Oik1uRn-S4w9kSU3PxsQmY7cpuo_VpiNjO7xfkRSCmS1uBvjM8zJDzg-OOqejm8fbLgbNGU0voyl1BpWjXEarNapqO-ovS4o2mQPn9gjFKx4JXmwUBpOLdEuLFbfqs/s1316/5cR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtnuCjv8pTZcJw6Oik1uRn-S4w9kSU3PxsQmY7cpuo_VpiNjO7xfkRSCmS1uBvjM8zJDzg-OOqejm8fbLgbNGU0voyl1BpWjXEarNapqO-ovS4o2mQPn9gjFKx4JXmwUBpOLdEuLFbfqs/s320/5cR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq1hMxK7qxjDk76mNGPtLx_b4Do6lpe6crbeYdghTnH2095aM1zONec-NXEiGzDSqnYBt8Wt1-uoGs_Nh2HEUl5SPzfb_77bxMoGEK7RYlsDX9HqaEb_FRPksdWdTPpg_WgBcykwj_gaw/s1316/6bR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq1hMxK7qxjDk76mNGPtLx_b4Do6lpe6crbeYdghTnH2095aM1zONec-NXEiGzDSqnYBt8Wt1-uoGs_Nh2HEUl5SPzfb_77bxMoGEK7RYlsDX9HqaEb_FRPksdWdTPpg_WgBcykwj_gaw/s320/6bR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKEMM-9X437z7oGM73vJ99DldxVWDdjE7yASeBM9Ed9qkxNr0t0M0n6s5muAYk652ZDJxe6v2-qIQicMuEptB2001EANSjmi7OUdCyCJeDgZbQFkYlstWqpEJTbwebv-W52DoAObQU4rY/s1316/6cR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKEMM-9X437z7oGM73vJ99DldxVWDdjE7yASeBM9Ed9qkxNr0t0M0n6s5muAYk652ZDJxe6v2-qIQicMuEptB2001EANSjmi7OUdCyCJeDgZbQFkYlstWqpEJTbwebv-W52DoAObQU4rY/s320/6cR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMcoZWYHS1fh7ja4R28stdcWMa33gUkXM5BgfodogutzVwBaNzA50IusXniGVdEKGhQT2RMWJEmPC5kTHOExohLMFxuir-y-ND9CaaQay2W-1yu_pfooDesCgJ-eDnrYhdhyQxZDBg0V0/s1134/6dR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMcoZWYHS1fh7ja4R28stdcWMa33gUkXM5BgfodogutzVwBaNzA50IusXniGVdEKGhQT2RMWJEmPC5kTHOExohLMFxuir-y-ND9CaaQay2W-1yu_pfooDesCgJ-eDnrYhdhyQxZDBg0V0/s320/6dR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTTJ6jz3ID_wkE1xV6C7rSXuNDQVrNaUYPfyFdrMf2UlTQ1MjyIXmZrYVnbDkftaSyRBJVgAaMBz7GcMXvIMtedMbmQHeS7bqDljGnR05lVUCy8xQ6ybNdLcJB0RA_iLH0mizBQePEPa8/s1316/7aR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTTJ6jz3ID_wkE1xV6C7rSXuNDQVrNaUYPfyFdrMf2UlTQ1MjyIXmZrYVnbDkftaSyRBJVgAaMBz7GcMXvIMtedMbmQHeS7bqDljGnR05lVUCy8xQ6ybNdLcJB0RA_iLH0mizBQePEPa8/s320/7aR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUPEhjpX7W99Qi33qK3QoMxc42-nD-JSmg_DpB2PoksK0hFDaH9JKwM-ZXENYDjpuAcxDDSIK5DPmBM2UyHSgxtvgCjO86x0czY53eFQ_ev-_H-sUOrPEaxLLHyDgjNzllezUqWg4FXio/s1316/7bR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUPEhjpX7W99Qi33qK3QoMxc42-nD-JSmg_DpB2PoksK0hFDaH9JKwM-ZXENYDjpuAcxDDSIK5DPmBM2UyHSgxtvgCjO86x0czY53eFQ_ev-_H-sUOrPEaxLLHyDgjNzllezUqWg4FXio/s320/7bR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAC5rX-7pXPjCS9S6FhvDpxui4s5C7ci841ejBFS68R2ji42gNLy06rw6L7e4MBmN27DG9-LmzQJj77tcDIIo8g_GQ1gKhJDHmx6CNl6AjcA3di1O9J2e1pSsWBkQ_Y9BazH95AYcgBVY/s1316/7cR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAC5rX-7pXPjCS9S6FhvDpxui4s5C7ci841ejBFS68R2ji42gNLy06rw6L7e4MBmN27DG9-LmzQJj77tcDIIo8g_GQ1gKhJDHmx6CNl6AjcA3di1O9J2e1pSsWBkQ_Y9BazH95AYcgBVY/s320/7cR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdQsTVecpIN5ZLsdXBAsmMyGgMlQu2KG4vi-_LEXJSIU-5XnI7y1-iNIi3PKcXYHQDVz3orgNLkVf7uKYliL3p2o22ABa5gpdSTJyjCTBctC42rNo_h2ad9uNouRanSllK0qSn-XX8Xkg/s1395/7dR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="1395" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdQsTVecpIN5ZLsdXBAsmMyGgMlQu2KG4vi-_LEXJSIU-5XnI7y1-iNIi3PKcXYHQDVz3orgNLkVf7uKYliL3p2o22ABa5gpdSTJyjCTBctC42rNo_h2ad9uNouRanSllK0qSn-XX8Xkg/s320/7dR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyRp9Dy_1vGOMDlRn0YRYGfjXqI2__VW8BMPbl667owM3-Hthn0euIUBIJlXNuLK0XSJOzdXro2qlq-nSzv8byEVqWind9L_r5OgWKPtj5S6N4wLyeNmTvQPjJndTGADyXF47MhfZHuvw/s1395/7eR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="1395" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyRp9Dy_1vGOMDlRn0YRYGfjXqI2__VW8BMPbl667owM3-Hthn0euIUBIJlXNuLK0XSJOzdXro2qlq-nSzv8byEVqWind9L_r5OgWKPtj5S6N4wLyeNmTvQPjJndTGADyXF47MhfZHuvw/s320/7eR.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFZGmYn3ZUffHAtg0lkk8bHk1d9u0IpCeCMmypP4VJTnkmQZ-aKi0uBbGfBPcwrRKFBNKgr5dAPwYPb-7T29T0xmd_whfdQwe45Nk5n49zp-lnQiuOAGP8HkMIrZLthcDNORWHSDmWGN0/s1517/8dR.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="950" data-original-width="1517" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFZGmYn3ZUffHAtg0lkk8bHk1d9u0IpCeCMmypP4VJTnkmQZ-aKi0uBbGfBPcwrRKFBNKgr5dAPwYPb-7T29T0xmd_whfdQwe45Nk5n49zp-lnQiuOAGP8HkMIrZLthcDNORWHSDmWGN0/s320/8dR.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7YQcfVaxo7Z8aIgrYjQqgBYJsrkfp_un7EdMNXfmha53d5bQ96wjLBluK-S-h5JCoigWbhJCX7URZI0-qfO_S6cqNCVHqqLA8UZRQ-R88bqg0hCJjTNdjW_pXwtogVgyS2zwWyMRkvqg/s1446/78R.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="821" data-original-width="1446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7YQcfVaxo7Z8aIgrYjQqgBYJsrkfp_un7EdMNXfmha53d5bQ96wjLBluK-S-h5JCoigWbhJCX7URZI0-qfO_S6cqNCVHqqLA8UZRQ-R88bqg0hCJjTNdjW_pXwtogVgyS2zwWyMRkvqg/s320/78R.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ4sFmikmY2p5L-VM7VxVKSnyHdlHyWMfNoq4nt14E5_Iap-GVNTlJJJeQ8qXbst2Sqw2FgA0d7kDIMpjVeCPv4qYxIOZBLq1qVcmQwk_hoK-PsuXzibUgx8y1KBferumLoZGdV2eUCDg/s1020/9R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1020" data-original-width="794" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ4sFmikmY2p5L-VM7VxVKSnyHdlHyWMfNoq4nt14E5_Iap-GVNTlJJJeQ8qXbst2Sqw2FgA0d7kDIMpjVeCPv4qYxIOZBLq1qVcmQwk_hoK-PsuXzibUgx8y1KBferumLoZGdV2eUCDg/s320/9R.jpg" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9Z2C717KYLI1VK5IKUuzSPGyvc4s3PUh8BujCUBUgd3GJVnJUTZa3omLfuiAudgjfP8KfcZPW38nDSAcezJ8zYfSg7bov0aI70lCtxnGKytHYnda7oAtG0yvTZ5fzu9uB5_1FuPZoeX4/s737/10R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="737" data-original-width="605" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9Z2C717KYLI1VK5IKUuzSPGyvc4s3PUh8BujCUBUgd3GJVnJUTZa3omLfuiAudgjfP8KfcZPW38nDSAcezJ8zYfSg7bov0aI70lCtxnGKytHYnda7oAtG0yvTZ5fzu9uB5_1FuPZoeX4/s320/10R.jpg" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUzuQaUzOZLM1GbvLVMgm98jaukN1jcOUmwL1EGvyw742UvAs_xUrHsOfUDuhQxSFjKyHukg4yXXm0uy4klMurvwoGNcrLU-mGFFnAlm9OH8S6-Jr0hT3T7IaZBPkYYX9SNqsoNd-q-oU/s976/15R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="976" data-original-width="828" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUzuQaUzOZLM1GbvLVMgm98jaukN1jcOUmwL1EGvyw742UvAs_xUrHsOfUDuhQxSFjKyHukg4yXXm0uy4klMurvwoGNcrLU-mGFFnAlm9OH8S6-Jr0hT3T7IaZBPkYYX9SNqsoNd-q-oU/s320/15R.jpg" /></a></div><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJPYX5Y-Yo84MZC_jGXIZQaN2UvxcXjVodxtJbkAwQNNsixABRDrg4qRQ6UDwbFPho_Q9QUwxzX9nTNn5cQ9L9BoVojbAVrVUxkri78UCEFICo2pP7zlBQog5_-UZaho1MC9IZM1n4o8s/s1616/89R.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1616" data-original-width="1038" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJPYX5Y-Yo84MZC_jGXIZQaN2UvxcXjVodxtJbkAwQNNsixABRDrg4qRQ6UDwbFPho_Q9QUwxzX9nTNn5cQ9L9BoVojbAVrVUxkri78UCEFICo2pP7zlBQog5_-UZaho1MC9IZM1n4o8s/s320/89R.jpg" /></a></div><br /><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-72962039305884742942020-09-16T11:36:00.002-07:002020-09-16T11:36:25.312-07:00LA SOMBRA DEL YO, EL PECADO<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSSlIwwNDYzJuHmJGhTg2R4nGOuTYpoqgmhMCV8d_Pv5zAMiEBSBvHY-D3MmgrX4zrImB1B5EPAS7JhPKOuPIOzp3PYKntDwVptEnOpZBMF_fjdxPW-OgUn2v5X5M_MtBJRlOHmJz2-uw/s976/15R.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="976" data-original-width="828" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSSlIwwNDYzJuHmJGhTg2R4nGOuTYpoqgmhMCV8d_Pv5zAMiEBSBvHY-D3MmgrX4zrImB1B5EPAS7JhPKOuPIOzp3PYKntDwVptEnOpZBMF_fjdxPW-OgUn2v5X5M_MtBJRlOHmJz2-uw/s320/15R.jpg" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">LA
SOMBRA DEL YO, EL PECADO <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Uno deviene completo y santo cuando es
capaz de aceptar la sombra de su yo o, por decirlo en un lenguaje moral, cuando
es capaz de admitir su pecado. <b><i>‘Esencialmente, pasamos de la inconsciencia
a la consciencia a través de una lucha deliberada con la sombra de nuestro yo’.</i></b>
El propio Jesús solo empieza a hablar después de haberse <b><i>"retirado
al desierto, movido por el Espíritu, para ser tentado por el diablo" </i></b>(Mt
4,1). ¡El hecho de que los demonios siempre sepan quién es Jesús (cf. por
ejemplo, Mc 1,24) obedece a que él ya se ha confrontado con ellos! Únicamente
entonces "despertamos". No falla: las personas inconscientes nunca
han luchado con su propia miseria y desgarradura y son falsamente
"inocentes" (otra forma de decir <i>‘incólumes’:
sin roturas</i>).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; tab-stops: 2.0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">La mayor parte de la gran
literatura universal, incluyendo la poesía y el teatro, evidencia de forma
persuasiva este punto. <b><i>‘El problema no es tanto pecar cuanto la
falta de disposición a admitir que hemos pecado’</i></b><i> </i>o al menos como hace Jesús, a confrontarnos honestamente con las
tinieblas y con nuestra capacidad de obrar el mal. Para decirlo sencillamente,
no es accidental ni carece de importancia que Jesús fuera "tentado".
Quienes deberían preocuparnos son aquellos que pretenden estar por encima de
todo ello.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Estos son quienes destruyen la historia y
las relaciones, y Jesús los llama "sepulcros blanqueados" y
"guías ciegos" (Mt 23,24.27). Dios parece estar bastante avezado en
utilizar los pecados de las personas para obrar el bien, mas ¡no puede servirse
de quienes se resisten a ver su lado oscuro! Jesús nunca se disgusta con los
pecadores, sino sólo con quienes piensan que no lo son. Mucho más problemáticas
son, para él, las personas que se creen justas, porque estas sólo están, en el
mejor de los casos, a mitad de camino.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">En 2Sm 7, David quiere construir a Yahvé
una casa para probarle que es un buen chico. A través de Natán, Yahvé le dice a
David: "No quiero que me construyas una casa. <i>‘Yo’</i> te la construiré <i>a ‘ti’</i>.
Te daré paz con todos tus enemigos. Yahvé te hará grande. Yahvé te construirá
una casa y, cuando hayas llegado al término de tu vida y descanses con tus
antepasados, protegeré eternamente a tus descendientes".<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Este pasaje puede ser llamado el
"gran giro", y yo añadiría: <b><i>el giro necesario</i></b>. Todos
empezamos pensando que vamos a hacer algo por Dios y, al final de nuestra vida,
nos damos cuenta de que Dios lo ha hecho todo por nosotros. Comenzamos por la
disposición a suscribir una alianza bilateral con Dios y terminamos
percatándonos de que esa alianza es, en su mayor parte, unilateral. ¡La gracia
ha rellenado todos los huecos!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">En ese punto de inflexión oímos a David
pronunciar una bella oración en respuesta a Dios, una oración que yo llamo la <b><i>«oración
del "pero ¿quién soy yo"?».</i></b> (Esta es la oración que todos
pronunciamos cuando se nos concede la gracia. Es la oración de María en la
Anunciación, así como la ininterrumpida oración nocturna de san Francisco en la
cueva). "¿Quién soy yo, mi Señor, y qué es mi familia para que me hayas
hecho llegar hasta aquí?" (2Sm 7,18ss), dice David.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Permitirse uno a sí mismo ser amado
por Dios es ser amado por Dios.</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> <b><i>Permitirse uno a sí mismo ser
elegido es ser elegido. Permitirse uno a sí mismo ser bendecido es ser
bendecido.</i></b> Es difícil aceptar ser aceptado, en especial por Dios. Se
requiere una cierta clase de humildad para rendirse a ello y más aún para
perseverar en creerlo. Cualquier persona utilizada por Dios sabe que esto es
verdad: Dios elige y luego utiliza a quien él quiere, y la capacidad de estas
personas de ser utilizadas por Dios deriva de su disposición a permitirse a sí
mismas ser elegidas en primer lugar. ¡Qué gran paradoja!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">El amor de Dios es constante e
irrevocable; la parte que a nosotros nos toca es estar abiertos a él y dejarnos
transformar. No hay absolutamente nada que podamos hacer para mover a Dios a
amarnos más de lo que ya nos ama; y tampoco hay absolutamente nada que podamos
hacer para moverlo a amarnos menos. ¡Es nuestro sino! La única diferencia es la
que existe entre quienes consienten en ello y quienes no, pero tanto unos como
otros son amados de forma objetiva y por igual. Quien se percata de ello
sencillamente lo disfruta y extrae vida siempre nueva de esa toma de
conciencia.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Aunque esa ha sido la historia de toda mi
vida, yo todavía no me lo creo plenamente, porque se me antoja demasiado bueno,
algo que desborda mis más audaces esperanzas: tal vez sea un intento de darme
ánimos a mí mismo, tal vez pensamiento desiderativo, tal vez "gracia
barata", tal vez deficiente teología. Pero luego leo los relatos de los
santos bíblicos y conozco santos en prisiones y hospitales, y sus vidas me
dicen que eso es cierto. <b><i>Son siempre pecadores en rehabilitación y
saben que Dios no los ama porque sean buenos, sino porque Él es bueno.<o:p></o:p></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">(Fr. R. R. & cía., OFM)<o:p></o:p></span></p><p>
</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-63464683551403276492020-08-22T08:34:00.007-07:002020-08-22T08:34:59.569-07:00CARISMÁTICOS<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXZYklNYHgWW7Lzpwh-CQBJog7s2aZfki0qHZ4BjAE3nFu1buMDPIdeEhdNlRW6JT0-tGGcP_XO3suDgevVOfV5Zb3SiyGLSZZwBhrc11RxiDmcOETM8NbZhkcaz1uMmzgi0ElzdASFGs/s1316/169caR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXZYklNYHgWW7Lzpwh-CQBJog7s2aZfki0qHZ4BjAE3nFu1buMDPIdeEhdNlRW6JT0-tGGcP_XO3suDgevVOfV5Zb3SiyGLSZZwBhrc11RxiDmcOETM8NbZhkcaz1uMmzgi0ElzdASFGs/s640/169caR.jpg" width="640" /></a></div> <p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">CARISMÁTICOS<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(“ESPIRITUALIDAD A LA CARTA”)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dentro de lo que podríamos denominar <b><i>“espiritualidad
a la carta”</i></b> -la necedad está convencida de poder comprarlo todo, que
viene a ser más o menos lo mismo que ignorarlo todo- se producen actualmente
dos movimientos influyentes de nuestro tiempo; en el seno de la Iglesia, el <i>‘movimiento
carismático’</i>; fuera de la Iglesia, lo que se ha denominado <i>‘New Age’</i>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dentro del movimiento carismático se
propaga a menudo una teología de la <i>‘resurrección’</i> y de la <i>‘gloria’</i>,
pero mucho menos se quiere oír hablar de la teología de la <i>‘cruz’</i>, no se
quiere dirigir la mirada continuamente a ese Cristo muerto en la cruz, el de la
pasión. Se busca a menudo una redención que evite “pasar” por el sufrimiento y
la muerte.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En cierta ocasión, tras predicar a unos
carismáticos acerca del significado de la muerte de Jesús en la Cruz, recuerdo
como los rostros de mi auditorio se volvían cada vez más largos e
insatisfechos. Al final se acercó a mí una mujer y me increpó: “¿y usted pretende
ser un franciscano?, ¡entonces debería ser feliz y predicar la alegría!, ¡pero
usted habla horas y horas de la cruz!, ¡avergüéncese!”. Con sermones sobre la
cruz, el dolor, el sufrimiento y la muerte a duras penas se podrá conseguir
algo en estos círculos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Para ellos, mayor cantidad es siempre
mejor. Si hay que oficiar la liturgia frente a carismáticos, se puede tener la
experiencia de que la comunidad quiera cantar catorce cantos de entrada y otros
tantos después de la comunión. Los textos de las canciones que se repiten
continuamente en tales oficios, reflejan también una parcial “teología de la
gloria”. Por regla general, el tratamiento que hacen servir para Dios y Cristo
son los que se refieren a su magnificencia: el Señor, el rey, el todopoderoso,
el resucitado, el glorioso, el supremo. ¡Cuánto más, mejor! Son incapaces de
comprender que esas cuentas no cuadran. Piensa que, si <i>‘un’</i> “alabad al
Señor” es bueno, <i>‘cuarenta y cinco’</i> “alabad al Señor” serán mejor. Todo
esto lo estoy diciendo con un gran respeto a los dones que se reconocen en el
movimiento carismático. Sin embargo, si este movimiento no descubre y asume sus
propios lados sombríos, irá por un camino que solo puede llevar: <b><i>“hacia
una superficialidad cada vez mayor”.<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Esto conlleva, por ejemplo, que la mayoría
de los “carismáticos” eludan las cuestiones sociales (por lo demás esto ya se
daba de forma similar en la comunidad de Corinto, tan carismáticamente
orientada, y que <i>Pablo</i>, precisamente por este motivo, atacó tan tenazmente
(cfr. 1 Cor 11,17-34). En lo referente a estos temas de la justicia y la cruz,
el dolor, el sufrimiento y la muerte, su actitud parece ser la siguiente: “no
queremos tener que martirizarnos con esos sucios asuntos. Nosotros queremos ser
brincos de alegría, tocar palmas y cantar a Jesús, el Señor”. Mi pregunta a
estos grupos es la siguiente: ¿Qué <i>‘quiere decir’</i> la frase de que Jesús
es el Señor?, ¿qué <i>‘consecuencias prácticas’</i> tiene eso para los
problemas del mundo?</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-indent: 35.4pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En los movimientos carismáticos se ha
extendido un método determinado que trata la cuestión de cómo hay que convivir
con el sufrimiento y el dolor. Se trata de la variante cristianizada del
“pensamiento positivo” (este principio parte de la premisa de que nuestro
pensamiento influye esencialmente sobre nuestro estado de ánimo, cosa que es
cierta, pero todo en su dosis adecuada. Teniendo conscientemente “pensamientos
positivos” tengo la posibilidad de llegar a ser feliz, estar satisfecho y
conseguir el éxito. Toda una ola de libros que son deudores de este principio
han inundado en los últimos años el mercado del libro. Pero, hay una ley no
escrita en ninguna parte que afirma que todos los ‘idealismos’ terminan
chocando contra la realidad, destrozados, pues Hitler estaba convencido de la
conquista de Europa, como lo estuvo Napoleón, en sus mentes, pero, es una
lástima que exista una realidad más allá de nuestro cráneo -de la que éste cree
poder evadirse, este es el pecado idealista-, que no siempre está dispuesta a
darnos la razón): nos aconseja este “pensamiento positivo” que los creyentes no
deben guardar duelo por sus pérdidas o por el dolor, sino que deben “dar
gracias a Dios”, también en los momentos difíciles, incluso cuando no
comprendan su manera de actuar -como aquel cura que en el entierro de un
muchacho de quince años trataba de consolar a la afligida madre con el
argumento de que no tendría ocasión de convertirse en un drogadicto ni un
maleante, desde luego, algunos deben hacérselo mirar con más detenimiento del
que ellos creen-. Puesto que Dios ha permitido tal o tal cosa, ya habrá de
tener un sentido; sus pensamientos son más elevados que nuestros pensamientos.
Por ello la queja y el duelo son considerados, en los grupos carismáticos más
extremistas, como expresión de la incredulidad, y tienen que ser reprimidos o
asumidos “en la obediencia”. La teología de la gloria, que sobre todo tiene
muchos partidarios en los EEUU y en los países escandinavos, llega en parte tan
lejos que promete a los cristianos que ellos, como hijos de Dios que son,
tienen la <i>‘prerrogativa’</i> de ser ricos, felices y exitosos en este mundo
-¡y si hay que exterminar a todos los indígenas, pues se les extermina, el
éxito está de nuestra parte!-. El método de la continua alabanza conduce a la
“oración del éxito” (algunos hablan de la “oración dinámica” y prometen: “¡La
fuerza universal de Dios está a su alcance!”. Un “ángel del bienestar y de la
salvación” está a nuestra disposición si rezamos siguiendo este método. Aún
más: “¡Después de la oración llega indefectiblemente la luz!”). En ella se
recomienda imaginarse, a ser posible vivamente, aquello que se desea
(“visualizarlo”) y a continuación captarlo “en la fe”: -¡esta vez ya no se
extermina a los indígenas, se les obliga a sembrar opio en lugar de arroz, por
las nobles intenciones del imperio, si eso provoca las mayores hambrunas
conocidas en el país durante años, poco importa, “dios” salva a la ‘reina’!-.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En verdad en la Biblia encontramos aquí y
allá personas que en la práctica de la oración se atienen a las promesas de
Dios (“lo positivo”); sin embargo, esto jamás va a querer decir que la pena, el
dolor y la tentación sean reprimidos. En los salmos podemos escuchar a personas
que muestran su dolor ante Dios en tono quejumbroso: luchan con él; incluso se
atreven a retar a Dios y a acusarle. Jesús luchó y padeció hasta el final con
el dolor de la muerte en Getsemaní y en la cruz, y no lo hizo más llevadero con
cantos alegres de alabanza y con el recurso del pensamiento positivo. Él
rechazó la esponja con hiel y vinagre, un remedio usual entonces para combatir
el dolor. No deberíamos apresurarnos a “visualizar positivamente” sin aprender
a asumir primero el dolor.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">La “pastoral cognitiva” tan apreciada por
los carismáticos persigue una meta similar. Se renuncia a examinar a fondo las
causas de un problema (por ejemplo a investigar en la infancia de una persona),
sino que se parte de la premisa de que es posible crear una condición nueva
mediante un cambio de forma de pensar. En vez de pensar continuamente “soy un
fracasado”, se deben adquirir nuevas costumbres en la manera de pensar, por
ejemplo, diciéndose una y otra vez la frase: “Jesucristo me ama”. Del mismo
modo que este método puede ayudar como medida auxiliar, también puede resultar
peligroso si es el único principio terapéutico, y no se supera realmente el
pasado. Entonces se corre el peligro de que se trata de un lavado de cerebro
religioso que convierte a la persona tratada en una marioneta de la verdad
“correcta” del Evangelio. En este caso el Evangelio se convierte en una
ideología optimista que domina el cerebro del ser humano mientras las capas más
bajas siguen “privadas del bautismo”. Esta forma de asesoría pastoral es un auténtico
veneno, pues refuerza una tendencia que de todas formas ya es demasiado
dominante (no debemos caer en la tentación de ensalzar el control de los
pensamientos como el único o el más importante método de la convivencia con uno
mismo, es muy importante la confrontación con lo que pensamos para nuestro
crecimiento personal).</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Observaciones similares se pueden
constatar en amplios círculos del movimiento <i>New Age</i>. Multitud de libros
y de cursillos prometen -a un alto precio- armonía, iluminación y felicidad en
la vida. Un cristianismo que de cara al exterior da una sensación de tristeza y
de falta de alegría ha contribuido en cualquier caso a que las personas que buscan
un sentido a su vida sean susceptibles a las caras promesas de felicidad y
armonía del mercado pseudo-religioso de la psique. La “era de Acuario”, -en la
que se supone que estamos- cuya irrupción fue celebrada en los círculos New
Age, está aparentemente marcada por una bondad y armonía completa -sin virus
cantamañanas que nos amarguen la existencia y nos lleven por el camino de sus
mandatos-.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Podemos trazar una línea que va desde los
hijos del hipismo de los años sesenta, que hicieron trasbordo a un mundo de
fantasía en vista de la guerra y de un absurdo mundo laboral, directamente
hasta el narcisismo de la posmodernidad. El celebrado descubrimiento del
individualismo acabó finalmente en el caso de los “exploradores del sentido” en
el egocentrismo individual y en el ejercicio continuo de mirarse el ombligo con
fines terapéuticos.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Síntoma de esta tendencia es el presente
consumismo espiritual. Después de que la sociedad occidental haya explotado
materialmente la tierra, nos apropiamos ahora del legado espiritual de oriente,
en la mayoría de los casos sin haber pagado el precio de <b><i>“una vía
interior seria que nos</i></b> <b><i>invite a emprender la vía dura y pedregosa
de la conversión”.<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Pero, Oriente ya hace tiempo que nos tomó
la medida, y se apropió del legado material de occidente, pagó su precio, y
también ha pagado el nuestro, no tiene prisa, cobrar es cuestión de tiempo…/.<o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-73152707329370406612020-08-09T21:37:00.001-07:002020-08-09T21:37:22.663-07:00EL RÍO DE LA VIDA<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBdt1_uaYvGF6_b96rSQ2kqBDZTQpViQBb_UquQKcC5ZkaqBBGPwNd3XT6yAxZx8-k-yHcyICZvAkvAympgc3v-ZJVvlatZUAcaUQ2WFZ9i08mFdrOplCfh-VZeR0JWo6epWkjmbkwVMc/s1316/124jcR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="828" data-original-width="1316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBdt1_uaYvGF6_b96rSQ2kqBDZTQpViQBb_UquQKcC5ZkaqBBGPwNd3XT6yAxZx8-k-yHcyICZvAkvAympgc3v-ZJVvlatZUAcaUQ2WFZ9i08mFdrOplCfh-VZeR0JWo6epWkjmbkwVMc/s640/124jcR.jpg" width="640" /></a></div> <p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">EL RÍO DE LA VIDA…<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">“Nuestra vida son los ríos que
van a dar en la mar”</span></i></b><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">, decía el poeta Jorge Manrique, y es en momentos como este, cuando
nos es dado percibir que también es posible la paz y la alegría en la “noche
oscura”, cuando descubrimos, si no tenemos demasiada prisa, que podemos ver al
río transcurrir entre dos orillas, entre la “Lógica” y la “Nada”, lo que unos
llaman “Lógica” y otros “Nada”…<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sobre el río hay un puente.</span></i></b><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;"> Los lógicos -que aseguran tener
los pies en la tierra- afirman que no saben si une las dos orillas. El puente
arranca o llega a su orilla, pero el otro extremo del puente, así como la otra
orilla, la “Nada”, no es algo que pueda verse con los ojos de la cara, o quizá
sí, pero no se quiera, o no se esté preparado, por la mala educación.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Los lógicos afirman que puesto
que todo tiende al “No-Ser”, lo más lógico es que no exista nada, tal como
afirman que sucede en la otra orilla del río, que les da la razón, pero en cuya
existencia, por cierto, no creen, pese a contemplar el río y vivir gracias a él,
en él.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Pusieron un guardián en el
puente,</span></i></b><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;"> al “Soberbio
Espíritu de la Razón”, según dijeron para cerrar el paso; pero también eso ha
resultado inútil, porque se les ha hecho “cuántico” y más que razonable se
muestra un poco loco, por decirlo sin herir a nadie.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Nadie podría pasar a la otra
orilla sin derrotar antes al “cuántico” guardián; pero el problema es que aunque
se supone que está, no se le termina de ver.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Ya no les basta con tener razón,
porque también ésta se ha hecho “cuántica”, y según el humor que tenga y en
dónde esté funciona de una manera o de otra; también ella, como el guardián,
parece un poco loca.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Quizá, se temen lo peor, tengan
que terminar aceptando que son la otra orilla, la que dicen no ver, y que
deberían abandonar antes de que se derrumbe el puente…, si bien es cierto que
solo tenemos necesidad del río.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Trataron, por lo tanto, de
asegurar el puente con unas “cuerdas”, y éstas, por mor de la física cuántica
se les transformaron en una teoría que ha hecho del universo un lugar tan
elegante que solo parece estar al alcance de Dios.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Siempre que nos oponemos a lo
que no entendemos estamos rechazando el riesgo creador del Reino: “Vino a los
suyos y los suyos no la acogieron...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">…Porque me has visto, has
creído; dichosos los que creerán sin haber visto”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">Con demasiada facilidad se nos
olvida que <b><i>“a la hora de la muerte, cuando nos encontremos cara a cara
con Dios, seremos juzgados de amor: sobre cuánto hemos amado. No sobre cuánto
hemos realizado, sino sobre cuánto amor hemos puesto en lo que hemos hecho”.</i></b><o:p></o:p></span></p>
<p style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #1d2129;">Cuando nos pregunten: <b><i>¿has
vivido, has amado?</i></b> Sin decir nada, lo mejor será <b><i>“abrir nuestro
corazón lleno de nombres y mostrar nuestras manos vacías”</i>,</b> que no
retuvieron nada, que todo lo entregaron…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;">El río, la corriente de la vida,</span></i></b><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;"> la podemos contemplar desde la
orilla de la desesperanza, de la amargura, del miedo, incluso del odio a Dios
-porque creemos que nos sobran los motivos, a veces con esa razón tan nuestra-,
con lo que no conseguiremos sino amargarnos la propia existencia; o por el
contrario “aceptando en paz lo inevitable”, pasando a la otra orilla, donde nos
será dado descubrir, pese a todo, la alegría, la confianza, el amor, la
esperanza, la fidelidad a Dios…, porque así es la corriente de la vida, y no es
cierto que nos vayan a pagar lo mismo, por eso es mejor comenzar ya desde aquí-ahora
a vivir como resucitados, así nos daremos cuenta, como decía mi abuela
Guadalupe, de que <b><i>¡nadie se muere nunca!...<o:p></o:p></i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b><i><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language: ES-TRAD;"><o:p> </o:p></span></i></b></p>
<p style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="color: #1d2129;"><o:p> </o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6235772994154552294.post-82064510572471617552020-07-16T07:44:00.003-07:002020-07-16T07:44:52.830-07:00THEÔSIS<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTLzROnHWNl439gl2C7uzdHhkJBkwpgds-5kmoJZWJFLPzG7DppH9lu9uoDrNfiMCp0jBX6h6l4FdvyPvPkB1l5KK0HoRGPYOy1eMIVPh0Q7e14WNy_cgZoSsC6Be8xr9vXtfUpqVL93s/s1600/4RRR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="744" data-original-width="1270" height="187" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTLzROnHWNl439gl2C7uzdHhkJBkwpgds-5kmoJZWJFLPzG7DppH9lu9uoDrNfiMCp0jBX6h6l4FdvyPvPkB1l5KK0HoRGPYOy1eMIVPh0Q7e14WNy_cgZoSsC6Be8xr9vXtfUpqVL93s/s320/4RRR.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0